"show me a sane man and I will cure him for you" Carl Jung

'Liefde bij wijze van spreken' Yves Petry

Enorm uitgekeken naar deze nieuwe van Petry. Zijn voorgaande waren absolute top, bij deze heb ik mijn twijfels. Ik wil het boek onderverdelen in drie.
Het eerste deel leest als een page-turner. Het bekrompen gezinsverhaal dat plots eindigt met een dodelijk ongeval is fantastisch. In het tweede deel is er meer plaats voor de vreemde relatie tussen broer en zus en het hoofdpersonage Alex, de homoseksuele schrijver. Hier herken ik de vreemde wereld van Yves Petry met zijn vreemde personages. De sfeer die hij weet op te bouwen is geweldig.
Maar in het laatste deel gaat Petry de literaire toer op en mis ik de vaart van het boek. Petry kan goed schrijven, in dit laatste deel wil hij dit precies bewijzen. Spijtig want ik bleef wat steken in de laatste pagina's. Ik had helemaal geen zin meer in kristien of Jasper. Het einde had anders gekund. Verder een puik boek !

Sophia Loren by Steve Pyke (1999)

Marokko

Bijna elke vrijdagvoormiddag doe ik de telefoonpermanentie met H. mijn Marokkaanse collega. We doen dit al een aantal jaren en dat schept een band. Hoe langer hoe meer praten we over ons zelf en onze gevoelens. Ondanks een cultuurverschil en een andere geaardheid kunnen we elkaar vinden. H. is meer dan een gewone collega geworden. We maken samen veel fratsen, maar kunnen best wel diep gaan in het delen van gevoelens. Da's fijn en verrijkend. Hopelijk blijven we nog een tijd deze telefoonpermanentie doen.

Zon, zee en rust

Ik heb een enorme nood aan vakantie... vooral zon, zee en rust. De flauwe Belgische lentezon is nog niet straf genoeg. Plannen maken dus. Dit voorjaar wil ik zeker nog eens naar een Grieks eiland. Gisteren niet veel, of toch zeker onrustig geslapen. Het heeft gans de dag in mijn systeem gezeten. Ik voelde me flauw en zwak. Vanavond op tijd in bed en morgen weer nieuwe sterke man.

The Body

Twee maal per week trainen onder toezicht van m'n Personal Trainer, wekelijks anderhalf uur intensieve Yoga, regelmatig gaan zwemmen, elke dag op de fiets m'n huisbezoeken doen...
Het vraagt niet alleen veel energie, maar ook een enorme organisatie om dit alles rond te krijgen en te plannen. Maar vooral : Het voelt goed aan.

Natuurlijk doe ik dit niet enkel om gezond te blijven, functioneren in een strak lichaam voelt fijn aan. En jawel, uiterlijk is voor mij belangrijk. Ik heb dit zeker niet 'van-huize-uit' meegekregen. Eigenlijk was het vroeger net omgekeerd, het was niet belangrijk hoe je eruit zag, wat je aan had, zolang je maar hard werkte. Ik heb me altijd verzet tegen die gedachte. Een bepaald schoonheidsideaal nastreven is niet verkeerd en valt best wel te combineren met een strakke loopbaan.

Mijn ouders zijn nooit fier geweest op zichzelf, ze hebben nooit veel aandacht geschonken aan hun uiterlijk of kleding. Ik wel ! Reeds als puber was mijn uiterlijk heel belangrijk. Meerdermalen heb ik woorden gehad met mijn moeder omdat ik soms thuis kwam met een groen kapsel of rode broek. De spiegel is altijd een goede vriend van me geweest.

Uiteindelijk heb ik dit 'trots-gevoel' meegenomen. Fier zijn op jezelf, daar is niets mis mee. Het geeft je een bepaalde uitstraling en kracht waar ik in geloof.

Mijn man wordt gek van al die knappe, blote basten hier op mijn SPOTblog. Spijtig genoeg beleeft hij deze beelden als een vorm van concurrentie of tekort, maar dat zou hij helemaal niet hoeven te hebben. Het is toch fijn om naar mooie dingen te kijken, kunst, natuur, kleuren en ook mensen. Ook al zal ik op mijn leeftijd niet meer dat strakke lijf hebben, toch ben ik tevreden met wat ik nu heb en zeker ook met dat van mijn man.

Marcel Duchamp, Rotorelief (1935)

Floral textile pattern by Sunny Gu, ALFREDA winter 2015

Jean Philip en Karel

De laatste maanden is het snel aan het gaan. Er is zoveel aan het gebeuren, alles zit blijkbaar in een bepaalde stroomversnelling. Ik laat het gebeuren, het voelt goed aan. Ik voel een enorme gedrevenheid om dit aan te pakken en er nu ook écht voor te gaan.

Heeft dit met mijn leeftijd te maken ? Waarschijnlijk wel, het is zo'n gevoel dat ik het NU moet doen, NU moet aanpakken.
Vierentwintig uur is plots te weinig geworden. Dagen en weken vliegen voorbij en ik wil nog zo veel doen.
 
Maar al te goed is er het besef dat er keuzes moeten gemaakt worden. De laatste jaren heb ik een professionele weg gevonden die me helemaal ligt. Ik wil niet meedoen met die 'pensioen-angst'.  Zoals het nu vooruit gaat, zo wil ik wel blijven werken, met de focus op datgene waar ik voor wil gaan. Werken is dan geen ballast maar geeft energie.

Vanmorgen lag ik lekker lui in bed te genieten van het moment. Koffie in bed met de krant erbij... er is niets beter ! Maar ik lag ook te mijmeren. Ik merk dat ik binnen mijn gedrevenheid ook een aantal mensen mis. Jean Philip en Karel zijn bijzondere vrienden voor me. Ze kennen elkaar nauwelijks, maar mij kennen ze ruim twintig jaar. Ik weet dat ze me écht kennen en weet dat ik bij hen, mag zijn wie ik ben. Ben met hen op vakantie geweest, we hebben samen (veel) wijn gedronken en plezier gemaakt en hebben samen eenzelfde film- en boek smaak. Ik weet dat ze één van mijn SPOTblog volgers zijn en dat voelt warm en betrokken aan. Maar de laatste weken/maanden zie ik hen niet meer. De berichten die we elkaar sturen zijn niet meer voldoende om dat gemis op te vangen. Misschien laat ik dit gemis bewust gebeuren.  Vandaar uit, schieten we ofwel terug in actie ofwel net niet en laten we los. Met échte vrienden moet dat kunnen.

Op dit moment kom ik nieuwe mensen tegen, versterk ik andere vriendschappen of komen goede vrienden uit het verleden terug opdagen. Dat is fijn. Zo gaat dat met vriendschappen.

Ik ben erbij

Jawel, ze hebben voor me gekozen, ik ben erbij.

Het was lang geleden dat ik had deelgenomen aan een sollicitatie. Best wel leuk om jezelf nog eens te koop aan te bieden, om jezelf professioneel te profileren. Deze keer was het een interne sollicitatie, maar dat neemt niet weg dat het nog altijd spannend blijft.

De directie heeft mijn verhaal kunnen aanhoren en ze hebben uiteindelijk beslist om me mee te nemen in dit nieuwe verhaal. Begin maart starten we met een nieuw team. We zijn met vier, vooral jonge, frisse, gedreven dertigers, waarvan ik de oude grijze meerwaarde zal moeten worden. Het is een fijn vooruitzicht om mij weer onder te dompelen in dit nieuwe verhaal. Het is een project/model waar we 'therapeutisch' werken met kinderen waarvan hun ouders in een vechtscheiding zitten. Later zal ik meer schrijven over dit model. Twee collega's gaan de ouders begeleiden, samen met een andere collega ben ik de kindertherapeut. Er zal een grondige training en supervisie komen om ons dit Nederlands model eigen te maken. Maar vooral het uitzicht op een nieuw, fris team en een nieuw project geeft me weer die boost.

Naast dit nieuwe project blijf ik gezinstherapeut. Ook dit project zal de volgende maanden een uitbreiding krijgen. Daarnaast begeleid ik ook nog een aantal gezinnen vanuit een cultureel perspectief. Zo kom ik bij twee Roma gezinnen, die me elke keer weer confronteren met hun toch wel deprimerend mensbeeld. Op het einde van de dag/week voel ik dat die verhalen bij me binnen komen. Het doet me wat.  

Het is deze oefening die ik ga moeten maken, de combinatie van deze drie projecten binnen een voltijdse job. Een uitdaging !
Daarnaast begint mijn eigen praktijk goed te draaien. Ook die combinatie wil ik maken. Het gaat niet eenvoudig zijn en het zal vooral veel energie van me vragen. Het is nu net die energie die ik goed in het oog wil houden. Het is een kwestie van keuzes maken.
 
Mijn sessies met m'n personal trainer probeer ik uit te breiden naar twee maal per week. Daarnaast probeer ik elke morgen te gaan zwemmen, wekelijks een intensieve yoga les en vooral veel fietsen in de stad. Dit moet lukken om mij mentaal fris en in conditie te houden.

silver fox

Maria Joao Ribeiro

Voor het eerst in mijn leven juwelen op maat laten maken.
Maria Joao Ribeiro heeft een prachtige site KJOO hand made juwelry.
Voorlopig nog geen aanbod voor mannen, maar ze vond mijn vraag om iets 'mannelijks' te ontwerpen wel een uitdaging. Work in progress.
Ben benieuwd !

Barca beach

Carrer Riera Alta 54 Princiapal 2, Barcelona

graffiti = real art

Sant Antoni

Zo veel indrukken en emoties hier in Barcelona. Het is fijn om hier alleen in de straten rond te dolen. Sommige straten, plekken zijn herkenbaar en doen denken aan vroeger. Ik moet hier veel denken aan Linda en samen met haar over het leven, hé hé... moet ik daarvoor naar een Zuiderse stad gaan ? Misschien wel ja, me confronteren met mezelf en het leven. Dat gaat ondertussen maar vooruit. Barcelona is en blijft een boeiende stad, ik moet wel moeite doen om de toeristen te mijden, want die zijn er hier veel, heel veel. Ik woon gelukkige in een leuke, alternatieve buurt : Raval, Sant Antoni. Toevallig vandaag ook patroonheiligen feesten, vreemde taferelen met enorme poppen, tussen oude gebouwen en ultramoderne architectuur en vooral heel veel prachtige graffiti. Zoveel gestapt vandaag dat ik wel genoodzaakt ben om terug te komen naar mijn gezellige kamer en even in mijn bed kruip. 's avonds leeft de buurt hier behoorlijk, fijne kleine tapazaken, bodega's en jawel zelfs een leuke homo kroeg ''La Penultima'' hier vlak naast de hoek.

love Barcelona

toegekomen in Barcelona

on the road

eigen praktijk

Ik ben zo ontzettend enthousiast en verheugd met de groei van mijn eigen praktijk. Alsmaar meer boeiende mensen die geloven in me, alsmaar meer boeiende verhalen om samen te zoeken naar een nieuwe heldere focus. Met dank ook aan al die lieve vrienden die aan me denken, doorverwijzen en me like'en. Van mij mag het beslist zo verder ontwikkelen.

Deze zomer ga ik me de tijd nemen om dit project te evalueren. Eventueel een heldere site maken met meer tekst en uitleg. Dan zal ik ook beslissen om al dan niet te minderen met mijn voltijds job als gezinstherapeut en meer tijd vrij maken voor eigen praktijk.
En natuurlijk goed mijn grenzen bewaken. Te veel is te veel, dat besef ik maar al te goed. Voorlopig energie genoeg om het aan te kunnen en te combineren. Morgen vertrek ik op mijn eentje naar Barcelona. Ook dat gaat belangrijk zijn : regelmatig er even uit stappen en enkel aan mezelf denken. Best wel spannend.

blazen

je nek durven uitsteken

Ik kan het niet laten om altijd maar weer uit te kijken naar nieuwe uitdagingen. Gisteren nog eens deelgenomen aan een sollicitatie/selectie voor een nieuw therapeutisch project. "kinderen uit de knel" Ook al gaat dit nieuw avontuur weer veel energie van me vragen, toch kan ik het niet laten om me te engageren. Het is zo'n gevoel dat het NU moet gebeuren. Nu moet ik durven mijn nek uitsteken en nieuwe projecten aangaan. Begin volgende week zal ik weten of men al dan niet voor me gekozen heeft. Ben benieuwd.

foert dag

Eindelijk de moed gehad om "foert" te zeggen. Dagen loop ik te vechten om mijn vermoeidheid aan te pakken en weerstand op te bouwen. Dat gaat natuurlijk niet door gewoon maar verder te doen. Na een zware doorslaggevende Yoga les gisterenavond, dan toch het lef gehad om mijn afspraken af te bellen en zalig in bed te blijven liggen. Heerlijk is dat, gewoon slapen, rusten, dromen, genieten, fantaseren en vooral terug op positieven komen. Mijn man heeft het in de gaten en legt me in de watten, ontbijt op bed, koffie en fruitsap in de namiddag en subiet een stevige steak. Ik laat het me overkomen en geniet ervan. Morgen kan ik er weer tegenaan, nu blijf ik lekker hangen in mijn "foert" dag.

'Ohayo' OZU

Pure eenvoud, traag en mooi, prachtige kleuren en helder verhaal, dat zou de samenvatting moeten zijn voor deze 'Good morning'. Een film met hoog TATI gehalte, dezelfde kleuren en grappen en dezelfde eenvoud om maatschappelijke thema's aan te kaarten.
Voor mij gaat deze film over de kinderwereld tegenover de volwassenen wereld. Hoe kinderen kijken naar de zinloze discussies en conversaties tussen volwassenen. De zinloosheid van de 'oe is't' vraag durven aankaarten.
Maar ook zelf vastzitten in een bepaalde wens/droom (hier een TV willen hebben) en denken dat daar de oplossing ligt.
Volwassenen kunnen veel leren van kinderen en andersom, laten we open staan voor elkaar.
IK heb ervan genoten.

Asia Design Lighting Forum

praten

Weinig blog deze week omdat er zoveel tijd nodig was om te praten.

Praten over mijn relatie en het leven.
Praten over beslissingen nemen.
Praten over eerlijkheid.
Praten over keuzes maken in mijn leven.
Praten over duidelijk zijn.
Praten over mezelf, wie ik NU ben en niet vroeger.
Praten
Praten
Praten... ik ben letterlijk mijn stem kwijt. IK kan niet meer praten. Ben op, uitgepraat. Wat valt er nog te praten ? Misschien moeten we gewoon doen.