leuke herinnering aan vakantie

Stijladvies van mijn man

 

Zo moet het er gaan uitzien volgens hem.

genieten met vrienden

De beste momenten zijn de spontane ! Gisteren genoten met vrienden en wijn in de bocht van de Schelde.  

Boxer

'Het jaar dat ik op hen allemaal verliefd werd' Use Lahoz

Heb mij laten vangen door de kaft, helemaal een kopie van Jonas Jonasson zijn kleurrijke boeken. Bedrog duurt niet lang. Met een frisse start begonnen aan deze dikke turf maar na meer dan honderd pagina's het lezen opgegeven. Wat een saaie boel en dan ook zo slecht geschreven.
'Het jaar dat ik op hen allemaal verlief werd' zou moeten gaan over beproevingen en beslommeringen in de liefde en vriendschap. Lahoz heeft er een saaie en langdradige boel van gemaakt. Het geheel is veel te jongensachtig geschreven, misschien ben ik te oud geworden voor dit soort literatuur. De volgende gaat beslist beter worden, maar niet direct een volgende Use lahoz.

the green chair

Pantone Beer

'A most wanted man' Anton Corbijn

Vakantie is achter de rug, alles komt terug op zijn ritme. Zo ook mijn wekelijkse afspraak met Karel en Greet om samen te genieten van een, liefst, goede film.
Deze 'Most wanted man' heeft zijn kwaliteiten, maar er zitten ook een aantal lastige minder geloofwaardige momenten in. Zo vond ik de film op bepaalde momenten eerder langdradig. Het taalgebruik stoorde me ook. Waarom moeten deze acteurs per sé Amerikaans praten. Totaal ongeloofwaardig om een Duitse advocate in het Engels te laten converseren met een Duitse bank directeur (Willem Dafoe). En nog veel minder ongeloofwaardig was het moment dat de twee Moslim overtuigden in het Amerikaans met elkaar overleggen.
Maar goed, naast dit was de film best wel spannend.
Het geheel wordt gedragen door Philip Seymour Hoffman, die dit jaar overleden is aan een overdosis coke en heroïne. Hij speelt hier heel overtuigend de ketting rokende en whisky drinkende Günter Bachmann, chef van een Duitse antiterreureenheid in Hamburg.
'A Most Wanted man' naar de roman van John le Carré had ik liever in échte Europese regie gezien, ook al is Anton Corbijn een Nederlander.

emoji mandala no.2

Hals

'Het laatste oudejaar van de mensheid' Niccolo Ammaniti

Jawel, ik heb hem gevonden in de BIB en wil ze allemaal verslinden. Ook dit is weer een heerlijk, eerder dun, boek. Verhalen die zich afspelen op oudejaarsavond 1999. Niet ver van het centrum van Rome bereiden de inwoners van het Woonpark van de Eilanden zich voor op de laatste nacht van het millennium.  Uiteindelijk gaat het er wat over maar dat geeft niet want deze 'het laatste oudejaar van de mensheid' is geschreven als een Tarantino-film : rauw, flitsend, gestileerd, heftig, humoristisch en ontnuchterend. Aanrader !

'fish cannot carry guns' Philip K. Dick

'De spiegelingen' Erwin Mortier

Absolute fan was ik van deze Erwin Mortier. Begonnen met 'Marcel', 'Alle dagen samen', 'Pleidooi voor de zonde',  maar vooral de heerlijke 'Mijn tweede huid' en 'Sluitertijd' zijn TOP. Sinds zijn 'Godenslaap' ben ik afgehaakt. Natuurlijk indrukwekkende literatuur, maar geen ontspanning meer, wellicht ook de bedoeling van deze schrijver. Zijn laatste boeken vragen om concentratie. Bepaalde zinnen of passages moet je hernemen om ze goed te begrijpen. Zo ook bij zijn laatste 'De spiegelingen'. Het is een voortzetting van 'Godenslaap' waar de bejaarde en verbitterde Helena terugblikt op de Eerste Wereldoorlog die haar land, haar generatie en haar familie heeft geteisterd. Nu is het de beurt aan haar broer Edgard Demont die zich met meer vrijheid maar niet minder getekend, door de gehele 20ste eeuw heeft bewogen en zijn verhaal vertelt als een oude man.  Fantastisch allemaal hoe Mortier dit allemaal neerschrijft, maar voor mij vraagt dit soort literatuur te veel inspanning om nog fijn te kunnen lezen. Ik zal dan ook wel een cultuurbarbaar zijn.  

het verlof is weeral gedaan, maar 't is goed geweest !

love to go naked

Las Negras

het is hier goed

Mannen stilte

"We zijn doorgaans kort van stof, mannen met andere woorden. Als het ware zo binair mogelijk wanneer we spreken, alsof we bang zijn dat we onherstelbaar lek zouden slaan door ons bloot te geven. Vrouwen denken altijd dat het zwijgen van mannen een deksteen is die hun de toegang ontzegt tot een grot volgestapeld met onvoorstelbare schatten. Maar als ik mijn oor aan je borst leg, hoor ik het fluiten van de wind in je longen en de slag van je hart. ..."
uit : 'De spiegelingen' van Erwin Mortier.

Taal is altijd mijn job geweest, maar het is me nooit gelukt deze in te zetten in mijn werkelijke leven.
Samenleven met mij is daardoor niet gemakkelijk. Gisteren hier op vakantie in het verre Zuiden kan mijn man niet anders dan me er terug mee confronteren. In het prachtige boek van Erwin Mortier herken ik wel het mannelijke van het zwijgen. Ik doe dit niet bewust, maar ben zo. En toch besef ik nu weer eens te meer en voor de zoveelste keer dat ik hier zelf mijn grenzen in moet opzoeken. De acht weken ACT opleiding die start in november gaat me daar hopelijk bij helpen.

Cabo de Gata

'ti prendo e ti porto via' Niccolo Ammaniti

Heerlijk dik boek en enorm veel spijt dat het uit is. Tweede kennismaking met deze Italiaanse Niccolo Ammaniti, een schrijver die niet kan stoppen met zijn verhalen, zalig om te lezen, geweldig om zijn personages mee te beleven.

We volgen hier een man van 40 en een jongen van 12. Ze hebben niets met elkaar te maken en komen elkaar helemaal op het einde en eerder toevallig, maar even tegen.

Pietro is een plattelandsjongen die samen leeft met zijn dronken, gevoelloze vader, zijn zieke moeder en zijn oudere broer, die zorgt voor de schapen. Zijn vriendin, Gloria, komt uit een welgestelde familie. We volgen deze jongen in al zijn 'jongens' verhalen, die best wel indrukwekkend en spannend zijn. Het is mooi hoe de schrijver deze jongen weergeeft. Zijn uitzichtloze, lege verhouding met zijn familie, zijn zwakke karakter dat van hem het middelpunt van spot maakt. Maar ook zijn eigen manier om in deze wereld te staan.

Anderzijds volgen we ook Graziano Biglia, een veertigjarige playboy met geblondeerd haar, zonnebankteint, strakke leren broek en gitaar. Deze stoere man verliest uiteindelijk, totaal onverwacht en wat oneerlijk, zijn hart aan de wat vreemde lerares Flora.
Al die verhalen spelen zich af in een fictief dorp Ischiano Scalo aan de Italiaanse Rivièra. Het is allemaal zo Italiaans, zo grappig en tegelijk ook diepdroevig. Heerlijk boek, heerlijk verhaal, fantastische schrijver. Dit boek heb ik gelukkig aangekocht, er zullen beslist meerdere volgen.

Een vakantie zoals ik het me voorstelde

i love spain

'Vulkaanvrucht' Y.M. Dangre

Tweede boek dat ik lees van deze jonge Vlaamse belofte. Indrukwekkend hoe hij intens kan schrijven over het leven en zijn ruwe hardheid. Dit is zijn debuut roman en ik begrijp heel goed dat hij hiermee zijn naam gevestigd heeft. We volgen in dit boek Séverine Delacroix die haar rusteloze, voorspelbare leven met Daniël opgeeft om te gaan samen wonen met haar minnaar Robert en diens aantrekkelijke zoon Amedeo. Alleen al die gespannen relatie tussen (stief-) moeder en zoon is geweldig. Uiteindelijk worden alle mannen gek bij haar. Robert hangt zich uiteindelijk op, aan zijn broeksriem. Ondertussen duikt Séverine ook nog onder als hoer om er een boek over te schrijven dat uiteindelijk hopeloos flopt. Misschien was dit nevenverhaal er iets te veel aan.
Nooit zo veel droefenis bij elkaar gelezen, maar langs de andere kant ook heel herkenbare fasen uit het leven, en uit het leven vanuit een relatie. Fantastisch hoe deze jonge schrijver dit gevoel kan neerpennen. Sterk verhaal, goed boek en absoluut zeker een aanrader !

'Een delicaat moment' Niccolo Ammaiti

Vakantieliteratuur en aangeraden door Filip C. en Lieve N.. Een echt mannen boek. Kortverhalen, niet mijn lieveling, maar deze vielen best mee en waren niet allemaal even kort. Verhalen vol testosteron over mannen die willen gepijpt worden en vreemde seksuele fantasieën. Het ene verhaal al wat beter dan het andere, sommige best wel grappig. Later dit verlof wil ik een écht boek lezen van deze schrijver. Dit was een aangename kennismaking

vakantie foto's

Las Negras Andalucia

Vakantie is nu helemaal op gang. Na een lange road trip door Frankrijk en Noord Spanje eindelijk toegekomen in deze heerlijke Zuid Spaanse badplaats Las Negras (Andalucia). Het is hier bloedheet, te warm om tijdens de dag iets te doen. De dag begint 's morgens met een frisse deuk in de heerlijk warme zee, daarna is't puffen geblazen. En natuurlijk alle tijd om te lezen, eindelijk, naar hartlust lezen. Dit mag zo nog even blijven duren.

'De heilige Antonio' Arnon Grunberg

Na de Italiaanse literatuur, terug naar eigen vertrouwde lievelingsschrijver. Een heerlijk boek, een fantastisch verhaal. Vanmiddag tijdens de lunch vroeg mijn man nog waarom in Grunberg zo graag lees. Hij heeft een vlotte pen en kan zijn verhaal zo opbouwen dat je niet anders kan dan verder lezen. Ik vind het ook heerlijk hoe hij, een beperkt aantal personages, perfect weet te omschrijven. Ik kan er mij een duidelijk beeld bij voorstellen.
Na de dood van hun vader zijn de jonge broers Paul en Tito met hun moeder Raffaella in een vrachtauto met watermeloenen de Mexicaanse grens overgesmokkeld. In New York krijgt Raffaella een aanbidder, de schrijver Ewald Stanislas Krieg, die een bedrijfsplan ontvouwt voor een bezorgservice van huisgemaakte burgerito's. Paul en Tito zijn meer geïntrigeerd door Kristin, een Kroatische met tieten die meer waard zijn dan drie witte Mercedessen met open dak.
In één ruk kunnen uitlezen en genoten van de eerste tot de laatste letter. Grandioos, heerlijk boek ! Aanrader.

'X Y' Sandro Veronesi

Vreemd, maar wel aanstekelijk verhaal. Op een wintermorgen worden drie inwoners van San Giuda, een afgelegen bergdorp in Noord-Italië, geconfronteerd met elf zwaar verminkte lichamen, alle door verschillende oorzaken omgekomen, en alle op hetzelfde tijdstip. Een dichte sneeuwbui heeft de plaats des onheils toegedekt. Niemand begrijpt wat er is gebeurd. De tweeënveertig inwoners van het dorp vallen ten prooi aan de toesnellende media.
Don Ermete, die tot de eerste getuigen van het bloedbad behoort, kan zijn parochianen net in de steek laten. Samen met Giovanna Gassion, een jonge psychiater die op de vlucht is voor een stukgelopen relatie, probeert hij deze verloren, weerbarstige mensen te reden.
Het eerste hoofdstuk is zeer verwarrend geschreven, maar na even volhouden begint het verhaal pas echt te lopen vanaf het tweede hoofdstuk. Tot mijn grote spijt verliest deze schrijver zijn pedalen en gaat het verhaal de verkeerde kant uit. Grote teleurstelling op het einde. Spannend verhaal, dat wel, boeiend geschreven ook al leest het soms stroef. Leuke boektip van Filip C. . Er zullen nog boeken volgen van deze Sandro Veronesi.

Las Negras is cool

Barbershop

Sinds kort heb ik de barbier ontdekt en ga ik niet meer naar de kapper. Heerlijk hoe ze je daar verwennen. 'Brabo's Hand Barbershop' is een echte 'mannenkeet'. Vrouwen zijn er niet welkom. Hoofdbarbier Chavez doet niet mee aan vervelende 'kapperspraat' er wordt hier niet gesproken enkel het hoogstnoodzakelijke ... heerlijk ! Tijdens het wachten kan je alleen bladeren in Playboy of P-magazine. Ze hebben er een vaste klant bij.

Foto shoot

Vorige week ganse dag Foto shoot met Bart Kiggen en Magali. Hard werken maar wel leuk om mee te maken. Binnenkort meer foto's, voorlopig is de opdrachtgever eigenaar van de foto's. Deze mocht ik al gebruiken.

'Wreck this journal' Keri Smith

'Wreck this journal', wat betekent 'sloop dit dagboek', is een doe-boek vol opdrachten die je in willekeurige volgorde mag uitvoeren. Het hoeft niet mooi of perfect te zijn, want het boek is gemaakt om te slopen.
Keri Smith is een Canadese schrijfster/illustrator die voornamelijk boeken schrijft over creativiteit. Het is alles behalve een gewoon leesboek, je wordt gedwongen om je creativiteit er volledig op los te laten. Het boek is een verantwoorde uitlaatklep. Je kan er op een sociaal verantwoorde wijze frustraties en ongenoegens mee kwijtraken.

Een aantal van de opdrachten die je moet uitvoeren zijn :

• Het boek laten vallen van op een bepaalde hoogte.
• Een onafgebroken lijn tekenen.
• Koffie morsen.
• Het boek meenemen onder de douche.
• Eén woord steeds opnieuw schrijven.
• De bladzijden nummeren naargelang je eigen inspiratie.
• De rug van het boek kraken.
• Op een bladzijde kauwen.
• Het boek als servet gebruiken na een maaltijd.
• Door verschillende pagina's heen snijden.
• Je voeten vegen aan een bepaalde bladzijde.

Volgens Keri Smith is het ergste wat je met dit boek kan doen het ongeschonden in de kast laten staan. Want dat is nu net helemaal niet de bedoeling.
Ik heb het boekje gekregen van twee tevreden cliënten, na een boeiende therapeutische rit. Ze kennen me nu goed genoeg om te weten dat ik het boek daadwerkelijk ga gebruiken.

ik ga op vakantie en ik neem mee ...

Vandaag langs de BIB voor vakantie literatuur. Gaan mee in de valies :

1. Erwin Mortier : De spiegelingen (ik ben benieuwd)  
2. Aron Grunberg : De heilige Antonio (een vaste waarde)
3. Y.M. Dangre :   Vulkaanvrucht  (nieuwe aanwinst)
4. Sandro Veronesi : XY (met dank aan Filip)
5. Arthur Japin : De overgave (met dank aan Jos)
6. Niccolo Ammaniti : Een delicaat moment (met dank aan Lieve en filip)
7. Niccolo Ammaniti : Ik haal je op, ik neem je mee (aangekocht boek samen met 'De Barbaren' van Alessandro Baricco (met dank aan Vincent))