Stoere macho werk mannen

Zaterdag vertrekken we met de wagen naar Zwitserland. Het is een jaarlijkse traditie geworden om samen met mijn man voor een week de bergen in te trekken om definitief vaarwel te zeggen aan de zomer, en op een natuurlijke manier de herfst (en wie weet ook wel wat winter-sneeuw) rustig binnen te laten komen. Omdat we een tocht maken van bijna duizend kilometer was het hoog tijd om onze wagen binnen te brengen voor onderhoud. Nieuwe banden laten opleggen en vandaag (in een andere garage) die banden laten 'uitlijnen'. Terwijl ze met de wagen bezig zijn, wacht ik in hun aftandse wachtzaal met zicht op de werkplaats, waar ik me goed kan amuseren met de observatie van 'het werkvolk'. Allemaal in hetzelfde werk pak, mannen in alle leeftijden, dik en dun, groot en klein, kaal en veel haar ... maar vooral allemaal om ter stoerst. Best wel confronterend om deze 'mini-mannen-gemeenschap' bezig te zien in een omgeving waar je niet flauw mag wezen, maar vooral stoer moet rond lopen en ruig moet kijken. Achter de kassa zitten enkel, (nep)blonde vrouwen wat te kakelen over hun kinderen. Wanneer 'de mannen' hun koffie komen halen worden de patronen nog even verstrekt door stoer binnen te stappen en als het even kan te knipogen naar de blondines. Tijdens dit wachten komt de wrange sfeer naar boven van de turnlessen tijdens mijn middelbare school. Ook daar waren het (in die tijd) enkel de jongens samen en was het ook écht wel de bedoeling om je zeer 'jongensachtig' te gedragen. Opgelucht ben ik met mijn uitgelijnde wagen weggereden en besef dat ik nooit meer zou kunnen functioneren in zo'n 'macho-mannen-bastion'.
En jawel : "Suisse here we come" !

'Orange Red Relief' by Ellsworth Kelly (1959)

het ideale bad

'tais toi et soit belle' Geert Verbruggen

Chania

Herfst in zicht

Konstfackskolan (university college of arts, Crafts and Design) in Stockholm 1959

'The Butler' by Lee Daniels

Lang geleden niet zo'n belachelijke film gezien als deze 'The Butler' over een butler die decennia lang in het Witt Huis werkte en nu als symbool wordt gezien van de burgerrechtenbeweging.

Het begint al direct hilarisch in 1926 met Mariah Carey in de moeder(d)rol. Totaal ongeloofwaardig, maar het wordt hoe langer hoe grappiger met de totaal over schminkte Robin Wiliams, Lenny Kravitz (die niet meer uit zijn ogen kan kijken van de drugs) en de ronduit belachelijke Oprah Winfrey. Maar helemaal top en absoluut hét grappigst is toch wel Jane Fonda in de rol van Nancy Reagan. Om te gieren.
 
Het zal zeker niet de bedoeling geweest zijn van Lee Daniels (die ik me veel liever blijf herinneren aan zijn fantastische 'Precious'), maar ik vond deze film best wel entertainend en soms ronduit grappig.  
Als je zin heb in een 'Ketnet' versie over de Amerikaanse geschiedenis moet je deze beslist gaan zin. Als je je niet wil doodergeren zeker niet gaan zien naar deze Draak van een film.

'Me' by Sebastian Hincapie

'Alle verhalen' Arthur Japin

Ik heb Arthur Japin (hoe spreek je die man zijn familienaam uit ? op z'n Frans of Nederlands ?) leren kennen via zijn fantastische boek Vaslav (de legendarische balletdanser Vaslav Nijinski). Nu dus deze dikke verhalenbundel gelezen en ben er niet helemaal wild van. Het ene verhaal al sterker dan het andere maar vooral de vreemde contexten maken het als lezer moeilijk om in het verhaal te komen. Eénmaal je er dan in zit, stop het 'kort'-verhaal. De volgende Japin gaat terug een roman worden.
 

'Red and white' by Bees and Bombs

Calder

Greek interiors

' El tunel' by Ernesto Sabato

De korte roman van de Argentijnse Schrijver Ernesto Sabato was zijn eerste en dateert reeds van 1948. Op zich is het een eenvoudig verhaal over de schilder Juan Pablo Castel die zijn aanbidster Maria Iribarne vermoordt. Het gaat over een geobsedeerde liefde van de kunstschilder voor die enige vrouw die zijn werk begrijpt. Het was vakantieliteratuur en omdat mijn reisgenoot Karel niet genoeg leesvoer bij had, hebben we het samen gelezen. Fascinerend hoe ik me druk maakte in Maria en de beweegredenen van Castel kon volgen terwijl Karel het tegenovergestelde gevoel had. Hij maakte zich enorm druk in Castel en zijn arrogantie. We hebben er pittig over kunnen discussiëren. Eindconclusie : Dit is een goed boek en aanrader.