'Children of God' Kareem Mortimer

Zwakke film geschreven en geregisseerd door de Bahamaanse filmmaker Kareem Mortimer met o.a. Sylvia Adams, Van Brown en Aijalon Coley

Het verhaal : "Op de Bahamas begint de zwarte macho Romeo een affaire met Johnny, een blanke fijngevoelige kunstenaar. Ze moeten hun relatie geheim houden want er wordt een agressieve, gewelddadige anti-homo campagne gevoerd door christelijke kerkleiders...".

De film hangt met haken en ogen aan elkaar, het verhaal rammelt en de acteurs spelen zeer ongeloofwaardig hun rol. Hier hadden ze iets anders van kunnen maken. Spijtig. Zeker geen aanrader.  

Ik koop er nooit kleren wegens te frivool, maar met dit grijze weer is het een plezier om je onder te dompelen in deze Spaanse vrolijkheid.

Astridplein Antwerpen

Het derde oog

 

De Woordnatie

 

Vandaag leuk koffie drinken met twee knappe copywriters,

Luc en Rob.

          Ik maak een link met De woordnatie.

Red Moustache

'De vrouw die de honden eten gat' Kristien Hemmerechts

De klinisch psycholoog en recensent Stijn Vanheule laat vandaag in 'De Morgen boeken' (p 7) geen spaander heel van deze roman. Hij bedenkt het boek zo maar even met een nulsterrenrecensie !  
"Ware het niet dat ik bij het lezen van 'De vrouw die de honden eten gaf' vooral werd overvallen door een gevoel van slaap."

en ook nog

"De schrijfster slaagt er niet in om van haar hoofdpersonage (de meest gehate vrouw van België) een mens te maken. Het boek biedt geen overtuigend portret maar leest daarentegen als een aaneenschakeling van platitudes."

maar helemaal goed :

"Gelukkig kunnen we binnen dit genre teruggrijpen naar betere werken zoals 'De maagd Marino' van Yves Petry die tonen dat het inderdaad anders kan."

Bardot / Godard / Contempt

Schattig

'Het behouden huis' Willem Frederik Hermans

Ik kan het niet laten om af en toe een klassieker mee te nemen. Zelf heb ik zijn 'donkere kamer van Damokles' in mijn boekenrek staan en weet dat dit een goed schrijver is. 
Deze novelle van Willem Frederik Hermans verteld met relatief weinig woorden, een groot en indrukwekkend verhaal : 'Een Nederlandse soldaat in een modderig niemandsland, neemt zijn intrek in een luxe villa. Niet veel later staat een Duitse officier voor de deur. Hij wil het huis confisqueren en ziet zijn vijand aan voor de rechtmatige eigenaar van het huis...'.

Helder beschreven, best wel spannend en met de super wrede hardheid van de tweede wereldoorlog. Het verhaal lezen duurt niet lang, het doorgronden kost meer tijd. Ik heb het boek gisteren uitgelezen, maar de beklemmende sfeer is blijven hangen. Toch zeker ook een aanrader.

OK

'Er ist wieder da' Timur Vermes

"Zomer 2011, Adolf Hitler wordt wakker op een verlaten veld in Berlijn. Zonder oorlog, zonder partij, zonder Eva. Hij dwaalt rond in een volstrekt onherkenbare stad en al wie hij aanspreekt denkt dat hij een hilarische, sarcastische imitator is. In die hoedanigheid wordt Hitler een hype en begint hij zesenzestig jaar na zijn vermeende overlijden aan een televisie carrière..."

Deze 'Daar is hij weer' neemt een grappige start, maar hoe verder je in dit verhaal komt, hoe bevreemdender het allemaal wordt. Boeiend om de historische Hitler te volgen in deze hedendaagse wereld. Hilarisch om te lezen hoe Hitler zijn eigen website krijgt, zijn homepage vervolgens 'Führerhoofdkwartier' noemt, en als ringtone Wagners Walkürenritt instelt.

Ook zijn observaties over de hedendaagse Duitse maatschappij en politiek zijn lachwekkend.
Vreemd dat je op een bepaald moment sympathie krijgt voor het hoofdpersonage ... jawel ... Hilter. Toch niet evident om deze man sympathiek te vinden. Dit boek doet zeker ook nadenken over de mogelijkheid van geleidelijke indoctrinatie door één persoon. In onze samenleving zou een persoon als Hilter zo weer aan de macht kunnen komen en we zouden hem nog sympathiek vinden ook.  
Ik vond het leuk om te lezen met een frisse politieke kijk, maar het is niet mijn lievelingsboek geworden.

Rode kool met worst

Mijn "lievelings-alleen-zijn-kost" :

 Aardappelpuree met rode kool en worst.

'Stadt land Fluss' Benjamin Cantu

Ontroerend mooi en ingetogen verhaal over twee jonge boeren in opleiding die zich aangetrokken voelen tot elkaar. Op een secure, haast documentaire manier schetst Benjamin Cantu het boerenleven in de omgeving van Brandenbrug, in het oosten van Duitsland. Blijkbaar bestaat deze boerderij, een leerschool voor jongeren, ook écht. Mooie eenvoudige en onschuldige film met een sterk einde. Zeker niet flauw of melig, maar eerder gevoelig en vertederend. Aanrader.

Radio 1

Al dat gezeik over Radio 1, waarom spreekt men zo weinig over 'Touché' het fantastische radioprogramma van Friedl' Lesage, op zondagmiddag tussen 11u en 13u.
Elke week betrap ik mij erop dat ik denk "oh... dit gaat mij niet boeien..." maar elke week opnieuw weet Friedl' mij te verrassen met haar andere vragen in een bepaalde rust en ingetogenheid, waar de geïnterviewde meer begint te vertellen dan hij/of zij van plan was.
Vandaag opnieuw met het interview van Marc Descheemaecker (vroegere CEO van de NMBS). Radio 1 is goed bezig en er zijn alternatieven voor diegenen die zich eraan storen.