Herfst, zon en wind. Ik hou er wel van.

bike tatoos

'Chez Max' Buis-Les-Baronnies

Je moet er wel even voor rijden, maar 't is een leuk adres !

'NO' by Pablo Larrain

Deze heerlijke Chileense drama film 'NO' uit 2012 van Pablo Larrain met o.a. (superster en wondergod) Gael Garcia Bernal is een frisse positieve film en toch wel een verrassing.

Wanneer de Chileense militaire dictator Augusto Pinochet, onder internationale druk, oproept tot een referendum over zijn presidentschap van 1988, haalt de oppositie de jonge onbezonnen reclameman Rene Saavedra over om als speerpunt te dienen voor hun campagne. Met weinig middelen en onder constante controle van bewakers, bedenken Saavedra en zijn team een gedurfd plan om de verkiezingen te winnen en hun land te redden van de onderdrukking.

 De film is gedraaid met videoapparatuur uit de jaren '80, waardoor nieuwe en oude beelden naadloos bij elkaar passen. Het is tegelijk spannend als thriller, grappig als politieke satire en hartverwarmend als verslag over Chili's terugkeer naar de democratie. Ik heb er van genoten.

Ook nu weer weet Gael Garcia Bernal op zijn eigen natuurlijke manier een rol neer te zetten waar ik heel veel ontzag voor heb. Knap gedaan en logisch dat ik Bernal blijf volgen in zijn volgende projecten. Om het even wat, altijd goed met hem.

'Hitchcock' by Sacha Gervasi

'Hitchcock' van Sacha Gervasi met o.a.(zwakke en onherkenbare vertolking van) Antony Hopkins, Helen Mirren (die het geheel kan redden) en Scarlett Jhansson (die wat wegvalt in dit verhaal). 
Deze film vertelt het saaie liefdesverhaal van de meest invloedrijke filmmakers van de laatste eeuw, Alfred Hitchcock en zijn vrouw en partner Alma Reville. De film speelt zich af tijdens het maken van Hitchcock's beroemde griezelfilm Psycho in 1959.
Ik vond dit geen goede film, iets te gemakkelijk gemaakt en natuurlijk met het typische Hollywood  voorspelbare 'Happy End'.
 Ik ken leukere "happy endings". Tegenvaller deze film.

'Gods eigen muziek' Yves Petry

Weer een sterke, bikkelharde en overtuigende roman van deze Vlaamse schrijver Yves Petry
(zie ook SPOTblog 30 juni '13).
 
Na "De achterblijver", "De maagd Marino", "Het Jaar van de man", nu dus deze, niet zo eenvoudige "Gods eigen muziek" (2001).

Het hoofdpersonage Rijker West komt op een blauwe maandag tot het besef dat hij vanaf dat ogenblik nog enkel en alleen wil leven voor de liefde van een man die hij al zeven jaar niet meer gezien heeft. Hij geeft zijn job van bioloog aan de universiteit op, want zo'n prozaïsche job, past niet bij zijn verheven gevoelens. Deze beslissing is ook bepalend voor zijn directe omgeving.

Het lange telefoongesprek in het begin van het boek zet de lezer al meteen op het rechte spoor. Dit is geen slapstick (ook al lijkt het lange telefoongesprek daar in eerste instantie op) maar een diepdroevig, emotioneel zwaar beladen verhaal.
Het hoofdstuk met de jury en zijn porno vriend is ook bijzonder goed beschreven. Niet eenvoudig om goed te beseffen wie wie is, maar dat maakt het boek alleen maar origineler.
En dan nog het ijzersterke einde, hoe de baas van Rijker West, uiteindelijk toch de beslissing neemt om samen met zijn vrouw verder te gaan. Ontroerend helder, rauw maar ook zeer realistisch beschreven. 

Het is mijn vierde boek van Petry, en ik weet zeker dat ik vanaf nu alles van hem wil lezen. Helder en niet te gemakkelijk geschreven maar vooral bijzonder boeiende verhalen.   Aanrader.

"Hij werd een voetganger. Slechts weinigen zagen hem nog lopen of staan. Dat deerde hem niet. De liefde houdt van wandelen, God heeft haar zo gemaakt..." Yves Petry

'Seven Green Appels' Douglas Portway

Herfst strand

body art

'Kar' Orhan Pamuk

Ik kreeg het boek cadeau van een knappe Deense sportman die in onze bed&breakfast verbleef tijdens 'the out games'. Het lag al een tijd te lonken op m'n boekenrek maar ben er uiteindelijk onlangs pas, tijdens mijn vakantie in Zwitserland, in begonnen. Zowat in het midden van deze dikke turf ben ik blijven hangen. Het verhaal boeide me alsmaar minder en stilaan begon ik allergisch te worden van de sterk gelovige ondertoon en ophemeling van het geloof.

Orhan Pamuk is een van de grootste Turkse schrijvers van deze eeuw. Zijn belangrijkste thema's zijn de conflicten en de tegenstellingen tussen Oost en West, Islam en Christendom, traditie en moderniteit. Deze thema's worden behandeld in een schrijfstijl die 'een mengsel is van Oosterse verteltraditie en stijlelementen van de Westerse moderniteit' (bron : Juryrapport Vredesprijs).
  
Deze "Sneeuw" wordt algemeen beschouwd als een van zijn belangrijkste werken.  
Het is mij net allemaal iets té veel, té politiek correct. Ik sla dit boek na 230pagina's even dicht en wie weet, komt er later een beter moment om dit boek te lezen, misschien ook niet... Je kan het volgen op deze SPOTblog.

kermit

vandaag vieren we onze huwelijksverjaardag

ik mis de Zwitserse bergen

Vakantiemomenten die ik niet vlug zal vergeten.

'de foto en de mandarijn' Mark Retera

Tijdens mijn frequent bezoek aan de BIB ga ik altijd even snuisteren bij de 'strip'-afdeling. Deze keer dit kleine boek meegenomen van Mark Retera. Ik sta er versteld van hoe scherp deze man bepaalde gevoelens weergeeft via een aantal zeer eenvoudige tekeningen. Mooi en grappig gedaan.
Ook meegenomen, maar veel minder sterk, de al wat oudere strip 'De zichtbare man' en andere verhalen van Pieter De Poortere,  met een heus hormonen-gezelschapsspel. Leuk is wel de 'pipi clown' en 'zoek de eskimo'.

'Dallas buyers club' by Jean-Marc Vallée

We hebben er maanden op moeten wachten, maar nu eindelijk volgende week 'In Behind the Candelabra' van Steven Soderbergh (met Michael Douglas en Matt Damon als koppel), in onze cinema. 

Benieuwd hoe lang we moeten wachten op de sterke 'Dallas buyers club' het Amerikaanse 'aidsdrama' van Jean-Marc Vallée met een schitterende Jared Leto, die voor deze rol 20kg is afgevallen om de transseksueel Rayon te spelen. 

Matthew McConaughey speelt Ron Woodroof, een Texaanse levensgenieter waarbij vroegtijdig HIV wordt vastgesteld. Aangezien de tijd dringt wil hij het uiterste doen met zijn laatste levensdagen. Ron verdiept zich in alternatieve behandelingen en smokkelt al snel allerlei buitenlandse medicijnen de Verenigde staten binnen. Dit trekt de aandacht van andere HIV-patiënten, wat leidt tot het ontstaan van de 'Dallas Buyers Club'.