Home Alone

Met lichte tegenzin begin ik er weer aan ... alleen thuis voor een aantal weken. Mijn man is net vertrokken met de wagen vol schildergerief, richting Oostenrijk. Hij trekt er zich terug op een grote boerderij om nieuw werk te maken. Voor mij weer een confrontatie om het hier alleen te doen. Voorlopig kan dat enkel met een druk programma. Zo zit ik momenteel volop in de onderhandeling voor een eventuele deelname aan een TV programma, ga ik mijn praktijk voorstellen aan een groot netwerksysteem, waar ik best wel zenuwachtig voor ben, en zit ik in de laatste fase van mijn ACT therapie opleiding. Maar ik wil vooral veel lezen en mediteren, yoga, zwemmen en film, en hopelijk gauw ook een evenwicht vinden in het alleen zijn. Op deze blog kan je het allemaal volgen.

'Het aarzelen van de tijd' Peter Minten

Ik heb een haat><liefde verhouding met kortverhalen. De verhalen op zich, zijn sterk en overtuigend, maar ik kan het geheel niet vatten. Het zal wel aan mijn autisme liggen dat ik dit soort kortverhalen niet begrijp. Ik heb blijkbaar mijn tijd nodig om in een verhaal te stappen. Ook zo bij deze van Peter Minten. In 'het aarzelen van de tijd' worstelen mensen met het alledaagse leven. Gaandeweg ontsporen ze. Of het nu gaat om een vrouw die in de ochtendfile haar leven een nieuwe wending geeft, een werkloze die zijn verleden in een vuilnisbak propt, een dochter die op reis schreeuwt wat alle vrouwen schreeuwen, een masseur die elke zaterdag de stad ontvlucht of een man die zijn bevroren echtgenote ontdekt in de tuin van zijn buurman : Minten schept in een uitgebeende taal steeds weer vervreemding, dreiging en onrust. 'Het aarzelen van de tijd' is een lappendeken van verhalen en sprookjes. Keer op keer straffe verhalen en keer op keer weer moeilijk om in een nieuw verhaal te stappen. Tijd voor een volwaardige roman van deze schrijver.

bejaardentehuis

Vrolijk is wat anders. Net terug van mijn wekelijks bezoek bij moeder in het bejaardentehuis. Elke week weer terug die confrontatie met het leven en het vooruitzicht om ouder te worden en af te takelen. Mijn vader vroeg me wat ik van haar vond, moeilijke vraag. Wat moet je daar nu op antwoorden. Ze zit daar in haar stoel te 'smossen' met haar chocolade pudding koek, vader en zoon zitten er op te staren. Ondertussen doet vader zijn verhaal over een uiteenzetting die hij deze week volgde over euthanasie.
Maar de zon schijnt, subiet mag ik gaan eten in de tuin bij Agnes en morgen vieren we het eerste levensjaar van mijn petekind Neruda Leon Marcus.

 

'ik bak ze bruiner' Gerard Reve

Grappig, redelijk vettig, sprookjesboek uit 1969 van de meester himself :    Gerard Reve.

Oorspronkelijk was het een EP, 33toeren (korte LP), waar is de tijd.

'Ik bak ze bruiner' bevat vier sprookjes door Reve geschreven voor de kinderen van uitgever Geert Van Oorschot waar hij wel eens op paste. De sprookjes heten 'Een goede les', 'Eendje Kwak', 'Het geheim van de Smid' en 'Schraalhans keukenmeester'. Ze worden vergezeld door tekeningen van Theo Van Den Boogaard.

Anderlecht, om te ontdekken

De graffities worden alsmaar mooier

Risotto

Ik stem voor Ros !

'De fluitspeler' Ron Rash

Een traag en voorspelbaar verhaal, maar ik heb het graag gelezen.
In 1918 is de wereld in oorlog. In de Noord-Amerikaanse Appalachen woont de jonge Laurel met haar broer Hank. Boze tongen beweren dat er een vloek op het huis rust. Zelfs de Cherokee, de voormalige streekbewoners, bleven uit de buurt.  Dezelfde boze tongen beweren dat er een vloek op Laurel rust omdat ze een geboortevlek heeft, ze wordt gemeden als een heks. En dan hoort ze de fluitspeler... het begin van een nogal mysterieus verhaal, met toch wel een stevig einde. Leuk boek.

Weekend time, let's swing !

'Deux jours, une nuit' Jean-Pierre en Luc Dardenne

Behoorlijk onder de indruk van dit nieuwe sociale drama van de Belgische broers Dardenne. Confronterend verhaal en waardig gedragen door de Franse superster Marion Cotillard. Solidariteit is geen begrip meer van deze tijd. Typisch Belgische sfeerbeelden en pijnlijk harde realiteit. Waarom doen we ons dit aan ? Geen film om vrolijk van te worden, wel een absolute aanrader.

m'n hoofd zit vol

Tweede opleiding ACT zit er weer op. Mijn hoofd zit vol. Terug in de praktijk nu ... oefenen, oefenen en nog eens oefenen. Binnen veertien dagen laatste opleidingsreeks, vanaf dan mag/kan ik me ACT therapeut noemen.

moustache

Nog even en ik kan dit ook !

ACT

Vandaag weer start van tweede reeks opleiding ACT

(Acceptatie en Commitment Therapie). Intensief gewerkt, op zoek gegaan naar 'de monsters' en nog moeilijk op zoek gegaan naar de juiste waarden in het leven. Vanavond huiswerk, om er morgen weer fris tegenaan te gaan. Boeiend.

Men beauty care

Ik onderneem momenteel een poging om mijn snor te laten groeien. Op internet 'lots of' beauty tips for men. Fantastisch toch. Deze Mustache wax guide is een leuke !