vrijdag 15 mei 2015

'The common People' Jan Martens / Lukas Dhont




Dans


Me deze week helemaal laten onderdompelen in de wereld van dans. Niet mijn ding, zeker niet mijn wereld, maar wel een unieke ervaring. Choreograaf Jan Martens weet waar hij naartoe wil met zijn bende. Ik kruip op de vloer, verstrengel op vreemde lichamen en laat me helemaal gaan op het ritme van Jan zijn muziek keuze. Vanavond is het dan de voorstelling van deze unieke workshop. Ben benieuwd.

zondag 10 mei 2015

We zien wel ...

Wakker worden in de stad ... geeft me altijd een vrij gevoel. De stad blijft me aanspreken, net zoals de natuur. Lang aan het twijfelen voor al dan niet dat buitenhuis. Het is er nooit gekomen. Spijtig want ik mis die natuur, vogels, bomen geritsel ... ik moet het nu bewust opzoeken en dat schiet erover. Maar voorlopig is het dus wakker worden in het hart van de stad en ook dat geeft een goed gevoel. De stadsgeluiden, mensen, klokken en op de verre achtergrond allerhande festiviteiten. Ik laat het allemaal binnenkomen. Ik zit in een fase waar ik me niet te veel vragen wil stellen. Gewoon toelaten, laten gebeuren. We zien wel ...

woensdag 6 mei 2015

Sweety

image

spread the news

Iedereen die ik tegen kom praat er over, hoe snel kan het nieuws zich verspreiden. De breuk, het uiteengaan, het leven verder aanpakken, nieuwe focus zoeken ... Velen volgen ons, de meesten met heel veel respect en erkenning voor ieder zijn keuzes. Da's fijn.

Boedapest poster


woensdag 29 april 2015

plannen maken

Op onze geheel eigen wijze dwalen we door de straten. Het is nu mijn tweede city trip met Agnes en we matchen perfect. We praten over het leven, relaties en de toekomst. We praten over eigen ambities en mogelijk gezamenlijke projecten die we samen kunnen opstarten. We hebben oog voor net dat andere. Zo vallen we binnen bij deze twee sympathieke mensen. Hij is Italiaan, zij franse. Ze zijn gestopt met het runnen van hun hotel. Ze hebben een aantal kinderen en willen nu rusten. De inrichting en de openheid van dit koppel pakt ons. Ze beginnen beiden te praten over het verleden en dit hotel met zijn geschiedenis. Hij zet de deuren open en we mogen alles zien. Alle kamers van boven tot onder. De kamers hebben hun tijd gehad en het zou onmogelijk zijn om er nu te logeren. Maar Agnes en ik beginnen te dromen en maken plannen. We worden ingepakt door dit koppel.
Een hotel en koppel met geschiedenis. Agnes en ik met plannen.







maandag 27 april 2015

Hyéres

Geheel onverwacht ben ik hier ondergedoken in 'the faschion' world. Gisteren kreeg ik nog de goeie vraag van één of andere belangrijke fashionata waarom ik hier was. Ik ben hier niet voor de mode, maar wel voor de mensen die hier zijn. In de eerste plaats Agnes, mijn intieme vriendin die me mee neemt in deze vreemde wereld. Mensen die enkel bezig zijn met uiterlijk en kleding. Het is een totaal andere  wereld voor me, maar wel boeiend om mee te maken. Plots begrijp ik mode beter. Het festival gaat door in een kleine mondaine Franse badplaats 150km verder dan Nice. De ontmoetingsplaats is zo bijzonder mooi, in een prachtige vila boven op een bijna onbereikbare berg. Ik ontmoet hier mensen uit gans de wereld. Kom in contact met een vreemde fotograaf uit New York, die me direct uitnodigt en wordt hier en daar zelfs gespot. Overal staan prachtige Pioenen in bloei, omgeven door prachtige mensen. Ik laat het over me heen gaan en geniet van deze vreemde wereld. Eén grote luchtbel, maar wel een mooie. Morgen back to reality. Terug focus op normale mensen met hun 'normale' problemen. Maar momenteel geniet ik nog even van deze mondaine wereld. Maak opnieuw plannen voor de toekomst en heb er weer helemaal zin in.