zondag 20 oktober 2013
vrijdag 11 oktober 2013
'Blue Jasmine' by Woody Allen
Grote bewondering heb ik altijd al gehad voor Woody Allen. Een man die trouw blijft aan zijn eigen stijl. Ook nu weer met zijn laatste tragikomische 'Blue Jasmine' geschreven en geregisseerd door 'the master himself'. Hij weet zichzelf weer te overtreffen en deze Blue Jasmine kan zich zeker meten met zijn beste drama's. Sterk indringend vrouwenportret en ongelooflijke vertolking door Cate Blanchett. Wat zet die vrouw hier een prachtprestatie neer ! De regisseur neemt je mee in haar wereld en verhaal, om helemaal op het einde je toch weer te verbazen met de werkelijkheid. Wat een krachtig einde trouwens (voor mij 'maakt of kraakt' de eindscene een film). 
Ik ben blij dat Woody na een reeks frivole omzwervingen langs Europese ansichtkaartbestemmingen (Rome, Parijs, Barcelona, Londen) terug komt op eigen Amerikaanse bodem. Elke keer weer krijg ik meer respect voor deze 77jarige knappe man. Voor mij mag hij zo nog een tijd blijven doorgaan. De Oscar MOET dit jaar zeker naar Cate Blanchett gaan. donderdag 10 oktober 2013
'De Liefde' van Jonas Gardell
Ontroerend en soms ook wel historisch boek 'De liefde, Een verhaal van liefde, ziekte en dood' van de Zweedse succesauteur en stand-up comedian Jonas Gardell.Na een artikel in de Standaard heb ik me dit eerste deel meteen aangeschaft. (Het tweede en derde deel zullen begin volgend jaar uitkomen.) De Schrijver neemt je mee in de tijd, de jaren tachtig, over de opkomst van de homoscene en de eerste aidsslachtoffers. De eerste keer dat ik een boek lees die dit thema uitrafelt en in zijn tijd verduidelijkt.
Het mooie verhaal over de ontmoeting tussen Rasmus en Benjamin leest eenvoudig en is gemakkelijk. Beiden wonen ze al enkele maanden in Stockholm en hoewel ze veel hebben moeten opgeven en achterlaten, genieten ze nu met volle teugen van hun vrijheid en van elkaar. Heel herkenbaar verhaal ook over het al dan niet deelnemen aan het jaarlijkse 'familie'-kerstfeest. Best wel confronterend ook hoe je weet dat Rasmus zich laat besmetten zonder het zelf door te hebben.
Het geeft een goed beeld hoe in de jaren tachtig hier in Europa de homo gemeenschap zich begint te profileren. Ik kijk gespannen uit naar deel twee en drie. Aanrader voor de liefhebbers.
woensdag 9 oktober 2013
dinsdag 8 oktober 2013
Stoere macho werk mannen
Zaterdag vertrekken we met de wagen naar Zwitserland. Het is een jaarlijkse traditie geworden om samen met mijn man voor een week de bergen in te trekken om definitief vaarwel te zeggen aan de zomer, en op een natuurlijke manier de herfst (en wie weet ook wel wat winter-sneeuw) rustig binnen te laten komen. Omdat we een tocht maken van bijna duizend kilometer was het hoog tijd om onze wagen binnen te brengen voor onderhoud. Nieuwe banden laten opleggen en vandaag (in een andere garage) die banden laten 'uitlijnen'. Terwijl ze met de wagen bezig zijn, wacht ik in hun aftandse wachtzaal met zicht op de werkplaats, waar ik me goed kan amuseren met de observatie van 'het werkvolk'. Allemaal in hetzelfde werk pak, mannen in alle leeftijden, dik en dun, groot en klein, kaal en veel haar ... maar vooral allemaal om ter stoerst. Best wel confronterend om deze 'mini-mannen-gemeenschap' bezig te zien in een omgeving waar je niet flauw mag wezen, maar vooral stoer moet rond lopen en ruig moet kijken. Achter de kassa zitten enkel, (nep)blonde vrouwen wat te kakelen over hun kinderen. Wanneer 'de mannen' hun koffie komen halen worden de patronen nog even verstrekt door stoer binnen te stappen en als het even kan te knipogen naar de blondines. Tijdens dit wachten komt de wrange sfeer naar boven van de turnlessen tijdens mijn middelbare school. Ook daar waren het (in die tijd) enkel de jongens samen en was het ook écht wel de bedoeling om je zeer 'jongensachtig' te gedragen. Opgelucht ben ik met mijn uitgelijnde wagen weggereden en besef dat ik nooit meer zou kunnen functioneren in zo'n 'macho-mannen-bastion'. En jawel : "Suisse here we come" !
maandag 7 oktober 2013
zondag 6 oktober 2013
zaterdag 5 oktober 2013
vrijdag 4 oktober 2013
donderdag 3 oktober 2013
'The Butler' by Lee Daniels
Lang geleden niet zo'n belachelijke film gezien als deze 'The Butler' over een butler die decennia lang in het Witt Huis werkte en nu als symbool wordt gezien van de burgerrechtenbeweging. Het begint al direct hilarisch in 1926 met Mariah Carey in de moeder(d)rol. Totaal ongeloofwaardig, maar het wordt hoe langer hoe grappiger met de totaal over schminkte Robin Wiliams, Lenny Kravitz (die niet meer uit zijn ogen kan kijken van de drugs) en de ronduit belachelijke Oprah Winfrey. Maar helemaal top en absoluut hét grappigst is toch wel Jane Fonda in de rol van Nancy Reagan. Om te gieren.
Het zal zeker niet de bedoeling geweest zijn van Lee Daniels (die ik me veel liever blijf herinneren aan zijn fantastische 'Precious'), maar ik vond deze film best wel entertainend en soms ronduit grappig.
Als je zin heb in een 'Ketnet' versie over de Amerikaanse geschiedenis moet je deze beslist gaan zin. Als je je niet wil doodergeren zeker niet gaan zien naar deze Draak van een film.
dinsdag 1 oktober 2013
Abonneren op:
Posts (Atom)