Wanneer Allan tussen de paperassen van zijn vader een knipselmap vindt met krantenartikels en recensies van zijn toneelstukken, denkt hij dat zijn vader toch op een of andere manier trots moet geweest zijn op hem. (Vraag ik dat voor mezelf ook niet af ?) Maar als ik dan even verder lees dat moeder wijselijk verzwijgt dat haar man de knipsels bijhield als materieel bewijs van zijn zoons verraad, herken ik ook nu weer een bepaald 'vader-haat><liefde-beeld'.
Uiteindelijk ontwikkelt dit boek zich tot een spannende triller. Wat begint als een psychologisch familiedrama, draait uit op een regelreche farce. Een zoon die zijn vader haat, neemt het voor hem op na diens dood. Een moeder die heel haar leven lijdzaam heeft toegekeken op het misbruik van haar kinderen, wordt zelf beul. Een zus die als kind door haar vader werd bepoteld en met zware psychologische problemen kampt, tilt er allemaal niet zo zwaar aan. En een oudere broer die zich altijd afzijdig heeft gehouden, probeert krampachtig de onwelriekende potjes gedekt te houden.
Het leest allemaal heel vlot. Af en toe herken je zelf je eigen familie 'onduidelijkheden'.
Terwijl ik dit boek lees in de hoge Zwitserse bergen, begrijp ik terug waarom ik voor mijn job heb gekozen. Het blijft zo boeiend om te werken met verschillende familieverhalen/contexten.
Tof boek, af en toe zelfs grappig, spannend en vooral zeer herkenbaar in zijn absurde beschrijving van dit of 'het' gezin.
= Aanrader !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten