Gespreid over 160 (soms) lange minuten volgen we de gezinssituatie van Mason.
Het geheel is een typisch Amerikaans product en vandaar te ver weg van onze Belgische realiteit. Bijvoorbeeld de manier waarom moeder vertrekt naar een andere staat en haar kinderen dropt in een totaal vreemde school zou hier niet mogelijk zijn.
Veel jong volk in de zaal en da's toch bijzonder omdat dit een lange trage film is waar op zich niet veel spectaculairs in gebeurd. Ik heb hem graag gezien ook al vond ik de recensies in de pers wat overroepen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten