Ondanks zijn tachtig, blijft Woody Allen per jaar een film maken. Van 'Blue Jasmine' was ik helemaal onder de indruk omdat het nog eens een échte Allen film was, maar natuurlijk kunnen ze niet meer tippen aan 'Annie Hall', 'Manhattan' of 'Zelig'.
Agnes was even in slaap gedommeld, zo voorspelbaar gaat het eraan toe. En toch was het een ideale zaterdagmiddagfilm. Mooi beelden, knappe mensen en kleren, prachtige huizen en wagens en leuke muziek uit de jaren '20. We zaten helemaal in de stemming en hebben nadien zeer intiem en gezellig kunnen keuvelen op een Antwerps terras over relaties, het leven en plannen maken. Dank je wel Woody Allen, je blijft een vaste waarde in mijn leven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten