Het is fijn en belangrijk om goede vrienden te hebben. Vijftien jaar geleden, leer ik Karel kennen. In die tijd was hij mijn opdrachtgever. We ontmoeten elkaar naar aanleiding van een moeilijk dossier. Onze gesprekken gingen, gelukkig, verder dan enkel de opvolging van een sociaal dossier. Al vlug kwamen we bij een gezamenlijke interesse : Film. Een eerste afspraak was al vlug gemaakt en sindsdien gaan we, nu nog steeds, elke week samen naar de cinema. Elke woensdag sms'en we elkaar over de mogelijke filmkeuze. Die is meteen gemaakt. Alle genres komen aan bod.
Karel is verzot op ganse reeks van 'lord of the rings'. We hebben ze allemaal samen gezien. Over de 'the hobbit' reeks was ik minder enthousiast. Deel twee is Karel dan ook alleen gaan zien.
Deze week dus die sms van hem om naar deel drie te gaan kijken. Ik ben nog altijd minder enthousiast, maar deze toegeving wordt met plezier gemaakt. De film zelf was niet goed, maar dat geeft niet. Het was plezant om even in een fantasiewereld te stappen met elfen, dwergen en monsters. Mijn leven is momenteel al realistisch en confronterend genoeg, dus deze sprookjeswereld deed deugd.
Nadien op onze geheel eigen en bijzondere manier, laat Karel me praten. Hij kan enorm goed luisteren en dat heb ik momenteel nu net nodig. Hij kan luisteren zonder te oordelen of raad te geven, ik heb geen advies nodig, maar even alles eruit, doet deugd. Merci Karel om naar mijn gezever te luisteren en er elke keer weer opnieuw te zijn, da's fijn. 'The Hobbit (deel drie) : The Battle of the five armies' wil ik wel gauw vergeten, want buiten die sprookjeswereld stelde het niet veel voor.
Love the rabbit man.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten