Happy New Year

Laatste dag van een jaar, altijd speciaal. Ik ga niet terugblikken, daar hou ik niet van, wel vooruitkijken.
2015 gaat bijzonder worden, dat voel ik aankomen en ik zal er ook actief aan werken. Veel plannen die me nu reeds onrustig maken... 'dat' boek schrijven, mijn praktijk uitbouwen en naar buiten komen met mijn 'eigen therapeutisch concept'... maar vooral veel blijven lezen, naar de film gaan, meer reizen, nieuwe boeiende mensen ontmoeten en vooral die dierbare vrienden rondom mij nog meer opzoeken, nog meer verwennen, vastpakken en knuffelen.
Gisteren alvast tickets geboekt voor een weekend helemaal op mijn eentje naar Barcelona. In maart samen met A. naar Boedapest.
Nu m'n botten en dikke trui aan, ik trek naar het bos om samen met mijn man, twee honden, een kat en wat kippen, midden in de natuur een intieme overgang in te zetten naar dit boeiende nieuwe jaar.
2015 here I come !!! Geniet er ook van lieve SPOT blog volgers.

Philip Seymour Hoffman

"I didn't go out looking for negative characters; I went out looking for people who have a struggle and a fight to tackle."
We missen je Philip Seymour Hoffman.

beauties

SPOT film top 10 2014

Hier is ie dan, mijn eigen "SPOT film top 10  2014" :

1. "Mommy" Xavier Dolan
2. "Winter sleep" Nuri Blige Ceylan
3. "Leviathan" Andrey Zvyagintser
4. "Nymphomaniac" Lars Von Trier
5. "Gloria" Sebastian Lelio
6. "The Grand Budapest Hotel" Wes Anderson
7. "The two faces of January" Hossein Amini
8. "Dallas Buyers Club" Jean Marc Valléé
9. "American Hustle" David O. Russel
10. "IDA" Pawel Paxlikowski

Ook gezien en zeker en vast de moeite,
(maar geen plaats in de top 10) :
- "Tom a la Ferme" Xavier Dolan
- "Blue Ruin" Jeremy Saulnier
- "Deux jours, une nuit" Jean Pierre et Luc Dardenne
- "the Homesman" Tommy Lee Jones
- "Under the skin" Joathan Glazer
- "Boyhood" Richard Linklater
- "the wolf of Wall street" Martin Scorcese
- "De behandeling" Hans Herbots
- "a most wanted man" Anton Corbijn
- "the Drop" Michaël R. Roskam
- "Interstellar" Christopher Nolan
- "Samba" Olivier Nakache, Eric Toledano
- "Gone girl" David Fincher
- "Une nouvelle amie" Francois Ozon
- "Pride" Matthew Warchus

Absolute Flop voor 2014 waren :
"12 Years a slave" Steve Mcqeen
"August : Osage County" John Wells

'Maleficent' Robert Stromberg

Pure ontspanning deze 'Maleficent' van Robert Stromberg, een eigentijdse versie van Doornroosje, met o.a. de fantastische Angelina Jolie.

Het ziet er een dure film uit, de personages blijven wat op de vlakte, maar het is wel kijken, genieten en ontspannen.

'de eerste maandag van de maand' Peter Zantingh

Fris verhaal over de dertigjarige Boris die last heeft van dwangstoornissen. Zijn vriendin Sara, laat hem koud zitten op een maandagochtend. Hij kan dan niet anders dan twee straten verderop bij zijn alleenstaande vader aanbellen, een stugge weduwnaar die zijn zoon wel wil helpen, maar dat kan alleen als ze beiden hun grootste zwaktes toegeven. Tijdens de gezamenlijke trip naar Praag komt dat scherp naar voor.

Met lichte jaloezie heb ik dit vader><zoon verhaal gelezen. Twee mannen met een gelijk verhaal. Mannen die het aandurven elkaar op te zoeken en te confronteren. Het is me weer eens duidelijk hoe sterk ik mijn eigen vader mis. Oh jawel, hij leeft nog, is zesentachtig jaar en heeft al meerdere keren aangekondigd dat hij zijn leven gaat aanpakken. Ondanks dat ik hem bijna wekelijks bezoek, mis ik elk écht contact met hem. Ik besef eens te meer dat ik eigenlijk nooit écht contact met hem heb gehad. Verschillende therapeutische opleidingen vertellen me dat ik deze relatie moet loslaten, het is verloren energie. Ik weet dit, maar blijf het spijtig vinden.

'Hors Les murs' David Lambert

Ze bestaan dus nog, sterke verhalen over mannen-relaties. Deze is er zo één :'Hors Les Murs' van David Lambert, een Belgisch, Frans, Canadese productie. Knap overtuigend verhaal, sterke karakters en ontroerend gevoelig.
"Paulo, een kwetsbare jonge pianist, wordt wakker met een stevige kater in de armen van Illir, de barman van de vorige avond. Halsoverkop verlaat de jonge Brusselse pianist zijn vriendin en trekt in bij de Albanese immigrant, ondanks de terughoudendheid van deze laatste. De passionele relatie maakt al snel plaats voor wanhoop wanneer Illir plots de stad verlaat en niet meer terugkomt..."

Het is de Belgische versie van dat ander meesterwerk : "Weekend"

Ik ben helemaal weg van Matila Malliarakis (Paulo)!!! Wat een ontdekking, wat een knappe gast... dat vraagt om meer.
Maar ook Guillaume Gouix (Illir) speelt zijn rol zeer overtuigend en mag er best ook wezen.

'TEST' Chris Mason Johnson

Een nogal flauwe Amerikaanse film over Frankie, een danser die zijn homoseksualiteit begint te ontdekken net in die tijd dat AIDS zijn intrede doet binnen de homogemeenschap (1985).
Scott Marlowe is een knappe danser en laat dit ook zien.

Verder is het verhaal pover en voorspelbaar. De film staat stil bij de eerste HIV testen. Maar doet daar verder niets mee, een gemiste kans.

Ik hou niet meer van die Amerikaanse aanpak, weer eens spijtig dat dit verhaal geen Europese regisseur heeft gekregen.

creatieve gelijkgezinden

Oef... deze Kerst is voorbij. Goed doorstaan dit jaar. Geen toegevingen gedaan, gewoon thuis gebleven en mijn eigen zin gedaan.
Kerstavond de haard aan, lekker koken en drinken samen met mijn man. Gezien de laatste verwikkelingen, geen evidentie.

Zes, zeven jaar geleden is hij uit de strakke architectuurwereld gestapt. Hij is meer en meer artiest geworden. Altijd op zoek naar inspiratie en zichzelf.
Zijn creatieve zoektocht komt alsmaar sterker naar boven.
Onze relatie heeft daardoor een kritische screening gekregen.
Niets is nog evident, we stellen alles in vraag.
Dat is vermoeiend maar ook wel boeiend.

Mijn man is net vertrokken, voor een aantal dagen, naar zijn nieuwe atelier hier achter de hoek. Het is zijn nieuwe project. Hij wil er zichzelf afzonderen en creëren. Hij wil zich opnieuw laten inspireren door andere jonge mensen in een nieuwe omgeving en zichzelf uitdagen door zijn grenzen te verleggen.

Ondertussen blijf ik hier allen in dit grote huis achter met de dikke poes. Ik voel me fris en helder. De zenuwachtige zoektocht van mijn man heeft mij ook wakker gemaakt. Hij laat me stilstaan bij de organisatie van mijn eigen leven. Evidenties in vraag durven stellen door ze te doorbreken.
Ik merk dat ik terug plannen maak.
Ik ga op zoek naar die zaken die belangrijk zijn voor mij.
Ik ben benieuwd naar de beslissingen die ik ga en wil nemen.

Ik ben alvast overtuigd dat ik op zoek wil gaan naar mensen met een gezonde positieve vibe. Mensen die uitdagingen aan willen gaan vanuit een creatief denken. Niet zeuren over dat pensioen, ik ga niet met pensioen. Leven en werken moeten samen kunnen gaan. Die balans wil ik ontdekken en vinden. Daar heb ik anderen voor nodig. Maar dan wel gelijkgezinden, mensen die mee willen denken, mensen die open staan en creatief in actie gaan.

Het is een goed voornemen voor het aankomende nieuwe jaar.

Barnett Newman

Om jezelf kunnen lachen is een eerste teken van geestelijke gezondheid.

'the grand Budapest Hotel' by Wes Anderson

Het mooiste sprookje van dit jaar ! Thanks to Wes Anderson

mijn manier om de kerst te doorstaan

'design is fine' Werner Berges, Wallpaper beauty 1972

Kerstboom

Sinds vrijdag ben ik in verlof, eindelijk. Jawel, mijn praktijk blijft nog draaien, maar vreemd genoeg voelt dat niet aan als werken.
Normaal gezien vertrokken we voor een aantal dagen naar Zuid England, om er in een klein huis terug te trekken van de kerst- en feestdagen. Gelukkig hebben we de knoop doorgehakt om dan toch niet op reis te vertrekken, en eerlijk aan ouders en familie te melden dat we passen voor dit feestgedruis.
Samen met mijn man, zijn we gisteren een kerstboom gaan kopen. Dit jaar een kleine maar fijne. Na de voorlaatste BLAU-expo hebben we hem gisterenavond, van een originele decoratie voorzien terwijl de haard gezellig smeulde en de wijn aangenaam binnen ging. Hier in huis hangt een eigen sfeer en dat voelt veilig, eerlijk en super aangenaam.
De volgende dagen 'lots-of-plans' maar vandaag eerst nog die laatste BLAU expo dag.

'The Magic Beans' Keith Haring (Unfinished Painting (1989)) His last

2015 : Never offline !

'Interstellar' Christoper Nolan

Behoorlijk onder de indruk van deze fantastische 'Interstellar'
(de Space Odyssey van 2014)
Deze SF (veel beter dan Gravity) met weeral een overtuigende Matthew McConaughey en ook Michael Caine, Casey Affleck, Anne Hathaway en de heerlijke Matt Damon in de rol van de slechterik.
Het blijft spijtig dat de Amerikanen er altijd zo'n melig verhaal aan willen plakken, want de ruimteavonturen en de nieuwe zwarte gaten die gevonden worden zijn fantastisch. Ongelooflijk spannende film, na drie uur was ik doodmoe.

Disco vacation

Voor mij starten er twee weken welverdiende vakantie. Veel plannen, maar "let's start with Disco" !

Le...

'De kunst van het heldere denken' Rolf Dobelli

'De kunst van het heldere denken',
(52 denkfouten die je betere aan andere kunt overlaten) is een fris boek.

Rolf Dobeli was CEO van diverse dochtermaatschappijen van Swiss Air en is uitgever van boeken over economie. Momenteel woont hij in Luzern en is schrijver van essays en romans.

Het boek is een samenbundeling van verhalen uit eigen handboek en columns uit De Frankfurter Allgemeine Zeitung en de Zwitserse SonntagsZeitung.  Geen uitleesboek, wel leuk om af en toe een hoofdstuk door te nemen. Heldere visie.

'De mythes van Geluk' Sonja Lyubomirsky

 Sonja Lyubomirsky is hoogleraar Psychologie aan de universiteit van Californië en doet al ruim twintig jaar onderzoek naar geluk, dus zal ik maar vertrouwen op die 'wetenschappelijke inzichten'.
Het boek heeft een duidelijke onderverdeling en onderzoekt de mythes van geluk op twee levensdomeinen : Relaties + Werk en geld.

Fris vond ik de passage over het bijhouden van een dagboek (p.72) :
'Ik raad je aan om een dagboek bij te houden van positieve en negatieve gebeurtenissen die tussen jou en je partner plaatsvinden. Bijvoorbeeld hoe vaak per week jullie ruzie maken, liefde tonen, dankbaarheid uiten, kritiek hebben, elkaar negeren... 
Bereken je goed-slecht-verhouding en neem je voor om de teller op te krikken en de noemer omlaag te brengen'

Een 'vrouwelijke' kijk en aanpak, maar het zou voor sommige koppels wel kunnen werken denk ik.

'Liefde aan het werk' Alfons Vansteenwegen

Tweede boek dat ik lees van deze psycholoog, psychotherapeut.
'Liefde is een werkwoord' (spelregels voor je relatie), is een klassieker geworden (SPOTblog 15 september 2013).

 'Liefde aan het werk' (voorbeelden uit de praktijk) is saaie voorgekauwde, voorspelbare, brave visie op relaties en huwelijk. Ik heb er niets van opgestoken.

Fris vond ik wel de 'Marriage Encounter' (p.56) waar koppels elkaar schrijven. "Na enig aandringen kon Ruth, Bert overtuigen om zich samen in te schrijven voor de cursus 'Marriage Encounter', een bekend programma waarin koppels onder andere leren om elkaar te schrijven. Bert was aanvankelijk nogal sceptisch : "we zien elkaar toch elke dag, waarom zouden we elkaar dan schrijven ? Is het niet genoeg dat we nu en dan met elkaar praten ?" . Meer dan tien jaar later schrijven de twee elkaar nog steeds elke dag om hun gevoelens beter verwoord te krijgen.

'IDA' Pawel Pawlikowski

IDA  de terechte winnaar op het 'European Film Award' festival.
Ik heb deze schitterende Poolse film gezien op één maart (SPOTblog 01-03-14). Mooie sterke film ook al viel de ouderwetse aanpak wat tegen. Het had eigentijdser gekund. IDA heeft heel wat prijzen gewonnen, spijtig voor die andere schitterende film : Winter Sleep. (SPOTblog 22 augustus).

Binnen twee weken mijn ultieme filmlijst voor 2014, IDA krijgt zeker een plaats in de top 10, maar zal niet op één staan.

Quintenssence Consulting

Sara Bosmans

December een maand van terugblikken.
(Binnenkort mijn boek- en film-SPOT-blog-lijst.

Afgelopen jaar heb ik Sara Bosmans leren kennen (Sara is klinisch psycholoog en gedragstherapeut). Het is een vrouw die een grote indruk en impact op me maakt. Deze tengere vrouw heeft op haar geheel eigen apathische manier nieuwe inzichten gegeven zowel privé als professioneel. De manier waarop ze me haar visie op het leven geeft sluit perfect aan op 'dit-moment-in-mijn-eigen-leven'.

Ik weet dat ze passioneel tango kan dansen, maar ze heeft me ook meegenomen op haar moeilijke beslissing om toch voor kinderen te kiezen en daardoor, met deze keuze, een aantal belangrijke andere dingen heeft moeten laten varen. Ik heb dit jaar verschillende opleiding kunnen volgen bij haar. (Momenteel volg ik de acht-weken opleiding bij Sara.) Doorheen die verschillende opleidingen blijft deze broze vrouw altijd zichzelf. Ondanks haar tengere lichaam, haar speciale manier van kleden, haar eigen apathische manier om haar theorie te verkondigen is dit voor mij de stevigste vrouw die ik heb mogen ontmoeten dit jaar. Ze heeft me nieuwe, bruikbare inzichten gegeven. Haar stijl, haar uitleg en zeker ook haar overtuiging hebben me ongelooflijk kunnen inspireren om er zelf iets mee aan te vangen.

Ik ben op een andere manier naar mensen gaan kijken, gaan luisteren. Gisteren nam ik deel aan een sterk gesprek met een aantal vrienden. Ik vond het bewonderenswaardig en moedig hoe de ene vriend de andere aansprak op zijn verantwoordelijkheid om zijn leven aan te pakken. Niet stagneren, maar in actie gaan, uit je comfortzone durven gaan. Ik hou van dit soort mensen. Mensen die praten vanuit een overtuiging en niet vertrekken vanuit een verbitterde mensvisie. Ik hoop nog meer van dit te mogen ontdekken in mijn omgeving. Ik heb precies een nieuwe bril gekregen.

Dank Sarah voor die nieuwe heldere kijk, zonder dat je het weet of beseft, geef je me steun en moed om verder te gaan, beslissingen te nemen en me hierbij goed te voelen. Ik wil meer van dit !

bos

H A R D

Het is een 'potentiele-titel-kanshebber' voor dat boek dat ik wil schrijven. Ik ga mezelf geen deadline opleggen, maar de volgende maanden moet dat boek vorm krijgen. Eerst de inhoud verder uitwerken. Reeds begonnen met een mind map, daar kan ik voorlopig mee verder.

H A R D ... het was even schrikken om dat te horen van mijn partner, de man die me intussen begrepen heeft. En jawel, ik ben H A R D !
 
Ik werk al jaren in de Z A C H T E  sector, was vroeger het knuffel kind, en ben nu nog steeds enorm emotioneel. Ik begin bijvoorbeeld al te huilen wanneer ik vanmorgen de krant lees over de begrafenis van Fabiola.
"Olé, Olé, ole-olé-olé, al Rocio yo quiro volver' het klonk bijna vrolijk, maar ook nostalgisch, als iets van lang geleden... "(het Spaanse koor uit Vilvoorde en de Spaanse nicht met castagnetten in de hand. De Standaard p. 9). Ontroerend toch !
Maar ik kan ook al beginnen huilen met 'Winter reise' van Schubert (door Thomas Kaufmann), of zelfs Roisin Murphy kan me tot huilen brengen.

Ik wil maar zeggen dat ik niet veel nodig heb om emotioneel los te barsten. En toch ben ik   H A R D  ! Misschien H A R D  geworden, wie zal het zeggen, al kan ik me daar wel iets bij voorstellen. Misschien ben ik  H A R D  ter verdediging van mezelf tegen deze 'boze' wereld.

Nu ik de vijftig voorbij ben besef ik dat ik een duidelijk mensbeeld heb, mijn eigen visie op het leven, dit bestaan. Het is mijn houvast, mijn structuur. Collega's spreken vaak hun verwondering uit over duidelijke stellingen die ik inneem of uitspraken die ik ongeremd doe. Ze geven me terug dat dit mijn kracht is. Ze zeggen dit nodig te hebben om alert te blijven in hun job, in hun relatie tot collega's en zelfs in hun eigen leven.

Ook voor mijn man zal ik H A R D overkomen, dat besef ik nu pas. Ook al ben ik een emotioneel vat dat gauw gaat overlopen, toch ben ik geen vod. Ik weet waar ik naartoe wil. Ik probeer mijn duidelijke focus te leggen. Niet evident, zeker niet voor diegenen die met mij moeten samenleven, samenwerken of samen een pint gaan pakken.

Hopelijk ben ik  H A R D met een H A R T .

'in the mood for love" Wong Kar Wai

"I'm in the mood for love

 Simply because you're near me

 Funny, but when you're near me

 I'm in te mood for love..."

                Frank Sinatra

 

'The Hobbit : The Battle of the Five Armies' Peter Jackson

Het is fijn en belangrijk om goede vrienden te hebben. Vijftien jaar geleden, leer ik Karel kennen. In die tijd was hij mijn opdrachtgever. We ontmoeten elkaar naar aanleiding van een moeilijk dossier. Onze gesprekken gingen, gelukkig, verder dan enkel de opvolging van een sociaal dossier. Al vlug kwamen we bij een gezamenlijke interesse : Film. Een eerste afspraak was al vlug gemaakt en sindsdien gaan we, nu nog steeds, elke week samen naar de cinema. Elke woensdag sms'en we elkaar over de mogelijke filmkeuze. Die is meteen gemaakt. Alle genres komen aan bod.
Karel is verzot op ganse reeks van 'lord of the rings'. We hebben ze allemaal samen gezien. Over de 'the hobbit' reeks was ik minder enthousiast. Deel twee is Karel dan ook alleen gaan zien.

Deze week dus die sms van hem om naar deel drie te gaan kijken. Ik ben nog altijd minder enthousiast, maar deze toegeving wordt met plezier gemaakt. De film zelf was niet goed, maar dat geeft niet. Het was plezant om even in een fantasiewereld te stappen met elfen, dwergen en monsters. Mijn leven is momenteel al realistisch en confronterend genoeg, dus deze sprookjeswereld deed deugd.
Nadien op onze geheel eigen en bijzondere manier, laat Karel me praten. Hij kan enorm goed luisteren en dat heb ik momenteel nu net nodig. Hij kan luisteren zonder te oordelen of raad te geven, ik heb geen advies nodig, maar even alles eruit, doet deugd.  Merci Karel om naar mijn gezever te luisteren en er elke keer weer opnieuw te zijn, da's fijn. 'The Hobbit (deel drie) : The Battle of the five armies' wil ik wel gauw vergeten, want buiten die sprookjeswereld stelde het niet veel voor.

 Love the rabbit man.

ik ben een Egoïst

Een gans jaar lukt het me, om in relatie te blijven met m'n ouders / familie. Af en toe op bezoek, niet te veel, maar genoeg. Het kost me veel moeite, maar het lukt me.
Altijd dat gevoel hier niet bij te horen, niet op je plaats zijn. Jaren je best doen om 'het' uit te leggen, 'het' te verklaren. Gelukkig heb ik, na jaren moeite doen, ingezien om dit op te geven.
 
En elk jaar opnieuw kerst-familie-feest-kopen-gezelligheid's sfeer.
Kerstmis, letterlijk de geboorte van het kind Jezus, een heteroseksuele gebeurtenis. Ik heb hier niets mee te maken. Het zegt me niets. Niet alleen omdat ik atheist ben, maar ook omdat ik niet welkom ben in de Katholieke kerk, zowiezo in geen enkele kerk. (gelukkig is er nog het boeddhistisch denken om mijn gemoedsziel ergens tot rust te brengen)

Jarenlang heb ik kerstfeesten afgezworen tot grote spijt van mijn ouders. Ze hebben die spijt niet kunnen uitdrukken, wel hun bitterheid, hun boosheid, veel minder hun teleurstelling. Waarom vinden ze het niet fijn ?
Ouders worden ouder, lopen krommer, worden zieker en dementer. Mijn geweten wordt aangesproken, de druk wordt groter. Uiteindelijk dan toch beslist om aan deze opgepepte, valse gezelligheid deel te nemen.
Maar waarom ? Waarvoor ?

Na al die jaren van afwezigheid merk ik geen verandering. Het feest, de sfeer gaat door. De nepgezelligheid wordt verdergezet. Zinloze pakjes worden gekocht, nepvreugde kreten blijven klinken. De nieuwe generatie (klein)kinderen is nu ook aanwezig. Ze zullen dit waarschijnlijk ook opmerken, maar sluiten aan, ze doen mee. Hebben ze een alternatief ?

Eén, twee jaar heb ik dit volgehouden.
Nu kan ik niet meer.
Ik wil niet meer.
Ben blij met mijn beslissing om niet meer mee te doen.
Laat hun maar verder gaan. Het is "hun" waarde, niet die van mij.
Ik gun het hen oprecht, zoals ik hoop dat ze mijn visie ook begrijpen.
 
Nu komen andere vragen :
- wil ik zelf een kerstboom zetten ?
- wil ik thuis, in mijn huis, die sfeer oproepen ?

Meer dan eens noemde mijn moeder me een egoïst. En ze had gelijk.
Alleen heeft voor mij het egoïstisch denken een heel andere connotatie.

Meer hoeft dat niet te zijn

Eigen boek

Hoe langer hoe meer begint het idee te rijpen om een eigen boek te schrijven. Geen roman... wel een soort semi-wetenschappelijk-eigen-bevindingsboek.
Het idee is er al lang, nu begint de goesting te komen. Hoe ik hieraan moet beginnen is me nog een raadsel. Voorlopig start ik alvast een klein notaboek met aantekeningen. Het moet volledig mijn eigen ding worden, mijn visie, mijn kijk op deze ingewikkelde wereld met zijn relaties en patronen.

'Auf dem gebirge hat man ein geschrei gehört' Pina Bausch

Nooit eerder werk gezien van Pina Bausch (enkel de DVD 'PINA' by Wim Wenders). 
Gisteren dus deze indrukwekkende dansvoorstelling in De Singel.
Het zal wel te maken hebben met de turbulente relationele emoties waar ik momenteel door moet, maar na deze voorstelling kon ik mijn tranen niet meer bedwingen. Zoveel emoties, zoveel dynamiek, zo écht, zo confronterend. Dans hoe dans moet zijn.
De scene is bedekt met een dikke laag aarde. Een dor terrein waar dreiging en spanning heerst, een slagveld van diepmenselijke emoties. Schuld en boete, liefde en afscheid. Het is een origineel werk uit de jaren tachtig met nog een aantal oudgedienden uit de originele cast.

'PRIDE' Matthew Warchus

Eigenlijk verwachte ik niets bijzonder. Ik had het idee dat het een ontspannen avond ging worden, in aangenaam gezelschap met een lichte film op het programma. Niet zo !!!
Deze PRIDE is fantastisch gedaan. Heerlijk verhaal, ontroerend gebracht en ook enorm hard kunnen lachen. Verschillende thema's komen aan bod. Natuurlijk is er de mijnstaking en die vreselijke Tatcher, maar het gaat hier ook over eigenheid, durven zijn wie je bent en waar je voor wil gaan. Fantastisch, eerlijk en oprecht gebracht. I love the "lesbians and Gays Support the Miners"
Absolute aanrader voor wie wil nog eens goed wil lachen en ondertussen een hartverwarmend verhaal met boodschap wil krijgen. Ga deze zien !

PRIDE van Matthew Warchus met o.a.  Bill Nighy, Dominic West, Andrew Scott, George Mackay, Imelde Staunton...

Adolph Gottlieb

'Dans le Milieu' Ernst Coppejans

Knappe foto's vandaag in De Morgen van Nederlandse Fotograaf Ernst Coppejans over West-Afrikaanse homo's die trots poseren voor de lens en daardoor een celstraf riskeren. Moedig van deze heren, knap resultaat met sterke boodschap.

'Niet zeggen maar doen' Shaa Wasmund

Redelijk voorspelbaar kort en krachtig boek. Alles valt kort samen te vatten doordat de schrijver aanstuurt op actie. Niet te veel denken, maar vooral doen. Misschien heb ik te veel gelezen van dit genre, ik vond dit boek niet verrassend genoeg.

Wereld Aids dag

Norway Passport

'BLAU' Geert Verbruggen

Knappe expo van mijn echtgenoot : 'BLAU' Ruimte 34 in de Cobdenstraat 34  2018 Antwerpen.
Elk weekend (zat & zon) van 14u tot 18u nog t.e.m. 21 december (behalve op 07-12).
En ook elke woensdagavond van 18u tot 20u. (a.s. woensdag ben ik er helemaal alleen, dus kom zeker eens kijken).

Rama Saenen (78)

Fantastisch artikel vandaag bij DM.Magazine (bijlage van De Morgen) p. 24-25 over (o.a.) Rama Saenen, yogaleraar van 78, die verschillende yogascholen bestuurt en nog elke dag zelf op zijn yoga mat ligt.

Dominique Meersman

Het onverwachte overlijden van een goede vriend doet pijn.

De vijftig net niet kunnen bereiken, maar wel een boeiend leven kunnen leiden. Het gaat je goed Dominique daar in je nieuwe trip en doe zeker de groeten aan Linda. Wees gerust, we sluiten je vrouw Ann in ons hart, maar missen gaan we je zeker doen. Nog eens komt het besef dat we het hier en nu moeten doen. Wachten of uitstellen heeft geen zin. 'Pensioen-denken' is banaal.

Physical

'Mind ful ness' Edel Maex

Nog nooit een écht mindfulness boek gelezen. Ook al doe ik jaren aan Yoga en ben ik actieve ACT'er. Hoog tijd dus voor dit basisboek.
Edel Maex is psychiater, zenboeddhist en een van de grondleggers van Mindfulness Base Stress Reduction (MBSR). Hij leidt al meerdere jaren een eigen zengroep in Antwerpen. Duidelijk, vlot leesbaar en heel herkenbaar boek. Geen nieuwe inzichten gekregen wel bevestiging van wat ik al wist. Zijn aanmaning om elke dag te 'zitten' ga ik zeker opvolgen.

Bjork

'La Grande Bellezza' Paolo Sorrentino

Ook al heb ik er niets van begrepen, toch heb ik genoten van deze Italiaanse zinloosheid.

Knappe vertraagde beelden, beeldschone vrouwen met enorme tetten, prachtige Italiaanse locaties en vooral veel praten, praten en nog eens praten.

Soms heeft de film iets te veel weg van één grote video clip, maar al bij al genoten van de leegte in het leven van de decadente dandy in 'La Grande Bellezza' van Paolo Sorrentino.
Aanrader.  

'Gerontophilia' Bruce La Bruce

Deze film is het eigenlijk niet waard om op SPOTblog te staan. Nog nooit zo iets slechts gezien. Het onvoorstelbare verhaal over Lake, en jonge man die valt voor oudere mannen, heeft me doen beslissen de DVD toch mee te nemen. Ik had het beter niet gedaan !!!

De Canadese regisseur Bruce LaBruce heeft deze Gerontofilie uitgebracht in 2013. Het wordt beschreven als een "homo Harold en Maude", maar ik deel die mening niet. In tegenstelling tot de meeste van LaBruce's eerder films is Gerontofilie seksueel niet expliciet, hij had het beter wel gedaan dan viel er nog wat te zien.
Slecht slecht slecht ... bah.