vannacht buiten geslapen in de hangmat

'De tedere onverschilligen' van Oscar Van Den Boogaard

Tja, hoe moet ik het omschrijven ... een goed boek ? Het leest bijna zoals een 'stations roman', vlot en eenvoudig. Maar waarover gaat het hier... verdoken homoseksualiteit ? De verhalen in het boek zijn heel herkenbaar. Maar was dit de bedoeling van de schrijver ? Ik heb het wel graag gelezen. Deze wijsheid omschrijft zowat het gevoel van dit boek :
"Come smettere di farsi le seghe mentali e godersi la vita"
(Hoe met piekeren op te houden en van het leven te genieten)

Vanavond kans op poollicht

'Des gens trés bien' Alexandre Jardin

Heel lang hadden de Fransen van zichzelf een beeld van een natie in verzet tegen de Duitse bezetter. In werkelijkheid ging het er heel anders aan toe. In deze roman vertelt Alexandre Jardin openhartig hoe zijn opa Jean Jardin destijds directeur was van het 'cabinet' van Pierre Laval, de hoogste ambtenaar van de regeringsleider (Vichy-regering) die tijdens de oorlogsjaren meewerkte aan de jacht op joden.

Omdat het in Frankrijk na de oorlog volstrekt normaal was om de jaren van de collaboratie te verzwijgen en omdat de Jardins een deftige familie waren, hield iedereen zijn lippen stijf op elkaar. Met dit boek maakt Alexandre Jardin na generaties zwijgen een einde aan deze geheimzinnigheid.

Het boek leest niet vlot of misschien heb ik genoeg 'oorlog' gelezen. Tijd voor iets anders nu.

Sergej POLOENIN

Eindelijk terug een opwindende balletdanser na Noerejev.
Vorig jaar nam deze Poloenin, amper 22jaar, afscheid van het ballet, nu weer terug... maar vorige week was hij weer verdwenen. Dinsdag dook de danser weer op in het Stanislavski. Zalig toch zo'n wispelturige kunstenaar. Zijn lichaam staat vol tatoes met niet altijd correct gespelde motto's. Hij experimenteerde met drugs en heeft blijkbaar impulsieve relaties met ballerina's. Van deze man gaan we nog meer horen, wees gerust.

'Two Mothers' van Anne Fontaine

De Luxemburgse regisseur Anne Fontaine, maakt van de korte novelle van Doris Lessing deze Two Mothers met o.a. Naomi Watts en Robin Wright. Het is veel meer dan twee knappe beach boys die seks hebben met elkaars moeders. Wat ik zo knap vind aan deze film is dat de regisseur zo netjes binnen de lijntjes blijft. Het is een échte film, m.a.w. je weet dat dit in het écht niet kan. Maar het thema zet je wel aan tot nadenken. Nadien op café nog lang zitten napraten over relaties en over wat kan en niet kan. Ondanks het vergezochte verhaal, een meer dan behoorlijke film. Ik wil hem U zeker aanraden. Trouwens naast de knappe surf-goden ook ongelooflijk inspirerende architectuur. Ik zou ook wel in die strandstoelen willen zitten met dat zicht op zee, moet heerlijk zijn.

kleurijke sponskes

kinderen opvoeden deel 2

Fantastisch toch het verhaal van Dimitri Bonticnck de vader van Jejoen. Hij is zelf naar Syrië getrokken om er zijn zoon, die anderhalve maand geleden naar daar trok als Jihadi, te zoeken en terug naar huis te nemen.

Vandaag in de Standaard (p 4&5) : "Hoe dichter ik bij hem ben, hoe meer ik hem mis. Ik kan niet wachten om hem te zien...".
Jongeren maken soms verkeerde beslissingen. Het is ontroerend hoe deze vader blijft geloven in zijn zoon. Ik duim vandaag mee voor hem. Hopelijk vinden ze elkaar.
Ik trek deze namiddag het bos in met vijf kleine kinderen uit het zelfde gezin. Ze wonen in het midden van een drukke winkelstraat en hebben geen tuin. In hun buurt is er niet veel groen te bekennen. Deze namiddag pik ik ze op, trek ermee naar 't bos en laat hen daar hun vrije gang gaan : rondlopen, roepen, tieren, in bomen klimmen, crossen, zingen, lachen ... wat hebben kinderen meer nodig. Hopelijk krijg ik hun ouders zo ver om dit ook eens te doen met hun kroost.

sexy man

dromen mag

kinderen opvoeden

Omdat het de verjaardag van Wouter is, wil Agnes hem in de watten leggen met een Welness weekend met alles erop en eraan. Klein detail, hun drie kinderen moeten nog opvang hebben. Ik ben één van die gelukkigen die een stuk pedagogisch toezicht mogen houden op die fijne kinderen van hen. Fantastisch toch hoe 'moderne' ouders nu ook eindelijk tijd durven maken voor zichzelf en elkaar tijdens zo'n moment even terug 'herontdekken'. Nog voor ik zaterdagmiddag toekom ligt hun zoon al in het ziekenhuis. Zo'n dingen gebeuren natuurlijk net op zo'n moment. Al bij al valt het allemaal goed mee. IK beleef een fijne namiddag met de kinderen en doe dingen die gezinsleden waarschijnlijk altijd doen : TV kijken, spelletjes spelen, buiten ravotten, de kippen en konijn verzorgen, samen eten, lachen, dansen, Yoga... Wanneer 's avonds de ouders thuis komen heb ik al spijt dat het gedaan is.
Vannacht ben ik gaan twijfelen... twijfelen aan m'n job. Waar ben ik in godsnaam mee bezig ? Gelukkig heb ik een aantal stevige adolecenten in begeleiding die ik stilaan kan aanspreken op hun eigen verantwoordelijkheid. Ook al kan ik niet anders om één jongere door te verwijzen naar de jeugdgevangenis om daar eerst af te kicken. IK hoop voor hem dat hij nadien terug wat perspectieven voor zichzelf kan vinden, op zijn ouders moet hij niet rekenen. Ik heb ook een aantal jonge ouders in begeleiding met nog zeer jonge kinderen. Na gisteren, besef ik dat ik heel ver ga in het positief herkaderen en kansen geven aan ouders. Verdienen kinderen niet meer ? Maar wat is het alternatief ? ... een plaatsing ? Soms ja, maar uiteindelijk neem je toch mee wat je aangereikt krijgt vanuit je eigen nest. Kijk maar naar jezelf !
Binnen een paar weken word ik (samen met mijn man) peter over het kindje van goede vrienden. Op één of andere manier kan ik mijn vadergevoelens dan toch kwijt. Maar opvoeden is niet mijn ding, ik zou er gek van worden, ik ben veel te veel bezig met mezelf. Opvoeden is jezelf helemaal geven. Het was een bijzonder leuke ervaring om zo'n middag mee te maken in het gezin van Wouter en Agnes. Respect voor hen en al die andere ouders. Ik hoop dat ze nog veel op welness weekend gaan. Voor de ouders die ik in begeleiding heb zal ik volgende weken welwat strenger zijn vrees ik.Kinderen hebben daar recht op.

 

Gabin by Sylvain Norget

kleurijke fiets

Hokusai in het Museum voor Japanse kunst

Vanmorgen op de radio en in de krant deze grootmeester van de Japanse prentkunst. 'Hokusai - Zichten op de Fujiberg en andere landschappen' in het Museum voor Japanse Kunst in laken van 27 maart tot 9 juni 2013 IK heb al metteen goesting om er naar toe te gaan.

Kleur