Posts tonen met het label book. Alle posts tonen
Posts tonen met het label book. Alle posts tonen

maandag 2 maart 2015

'Ecce Homo' Friedrich Nietzshe

Niet gemakkelijk... zeker geen page-turner... wel verhelderend, dit zelfportret van mijn favoriete filosoof. Het boek is geschreven in 1888 voor zijn geestelijke instorting.

zaterdag 21 februari 2015

'Liefde bij wijze van spreken' Yves Petry

Enorm uitgekeken naar deze nieuwe van Petry. Zijn voorgaande waren absolute top, bij deze heb ik mijn twijfels. Ik wil het boek onderverdelen in drie.
Het eerste deel leest als een page-turner. Het bekrompen gezinsverhaal dat plots eindigt met een dodelijk ongeval is fantastisch. In het tweede deel is er meer plaats voor de vreemde relatie tussen broer en zus en het hoofdpersonage Alex, de homoseksuele schrijver. Hier herken ik de vreemde wereld van Yves Petry met zijn vreemde personages. De sfeer die hij weet op te bouwen is geweldig.
Maar in het laatste deel gaat Petry de literaire toer op en mis ik de vaart van het boek. Petry kan goed schrijven, in dit laatste deel wil hij dit precies bewijzen. Spijtig want ik bleef wat steken in de laatste pagina's. Ik had helemaal geen zin meer in kristien of Jasper. Het einde had anders gekund. Verder een puik boek !

zondag 25 januari 2015

'Een bepaald idee van de wereld' Alessandro Baricco

Origineel boek van Repubblica column schrijver Alessandro Baricco.

Op geheel eigen wijze beschrijft hij zelf gelezen boeken die de moeite zijn. Van Andre Agassie's 'Open' tot Roberto Balafio's '2666'.

Een aantal titels kunnen noteren, maar vooral zijn manier om over gelezen werk te schrijven is heel origineel. Daar wil ik zelf ook wel naartoe. Nog een hele weg af te leggen.

vrijdag 16 januari 2015

'Je bent wat je doet' Roos Vonk

Ik hou niet van deze 'feeling' literatuur. De inhoud is rechtstreeks gestolen vanuit de ACT theorie maar komt hier zo klef en flauw over dat ik ervan walg. Dit zou moeten verboden worden. Neem die huisvrouwen voor serieus en bepamper ze niet op deze manier.


Please don't read or buy this book.

zaterdag 3 januari 2015

'Oma heeft me gestuurd om te zeggen dat het haar spijt' Fredrik Backman

Na pagina 200 en bijna halfweg, heb ik de strijd opgegeven, het is me niet gelukt om in dit verhaal te geraken. Het is de grote literaire teleurstelling van 2014 geworden.

Terwijl zijn vorig boek (Een man die Ove heet) een meesterwerk was, kwam ik maar niet in dit verhaal. Te veel personages en onduidelijke dialogen. Is het nu een kinderboek ? Is het een sprookjesboek ? ... waar wil de schrijver naartoe ?  Wat met die monsters ?

Ik weet het niet, leg het boek op de kast en probeer het van de zomer nog een keer. Ben wel enorm teleurgesteld, vandaar dat ik dit boek een herkansing wil geven. Iemand een andere ervaring met dit boek ?

'De fluisterende muze' Sjon

Als dit de boeken-trend voor het nieuwe jaar gaat worden, wel dan is die goed ingezet. Eindelijk nog eens een heerlijk fantastisch magisch verhaal.
"Het is 1949. Valdimar Haraldsson, hoofdredacteur van het tijdschrift Vis en Cultuur, wordt uitgenodigd om met een Deens handelsschip mee te varen naar de Zwarte Zee. Het schip strandt in een Noorse fjord. Om de tijd te verdrijven luistert de bemanning elke avond in de eetzaal naar de verhalen van tweede stuurman Caeneus, over de tijd dat hij voer op de Argo, het legendarische ship van Jason. Valdimar zet daar zijn eigen verhalen over Vikingen en vis tegenover..."
Tijdens het lezen van dit kleurrijke boek kom je helemaal in de sfeer. Ik had het gevoel mee op dat schip te zitten en te luisteren naar de soms gruwelijke en erotische verhalen van die stoere zeemanslui.
Sjon (pseudoniem van Sigurjon Bigir Siguosson) is niet zo maar een schrijver. Hij werd bekend door zijn liedteksten voor onder anderen Bjork en The Sugercubes en voor Lars von Triers film 'Dancer in the Dark'.
Als je even op avonturenreis wil gaan, kan ik je dit boek ten zeerste aanraden. Puur literair genot !

zondag 28 december 2014

'de eerste maandag van de maand' Peter Zantingh

Fris verhaal over de dertigjarige Boris die last heeft van dwangstoornissen. Zijn vriendin Sara, laat hem koud zitten op een maandagochtend. Hij kan dan niet anders dan twee straten verderop bij zijn alleenstaande vader aanbellen, een stugge weduwnaar die zijn zoon wel wil helpen, maar dat kan alleen als ze beiden hun grootste zwaktes toegeven. Tijdens de gezamenlijke trip naar Praag komt dat scherp naar voor.

Met lichte jaloezie heb ik dit vader><zoon verhaal gelezen. Twee mannen met een gelijk verhaal. Mannen die het aandurven elkaar op te zoeken en te confronteren. Het is me weer eens duidelijk hoe sterk ik mijn eigen vader mis. Oh jawel, hij leeft nog, is zesentachtig jaar en heeft al meerdere keren aangekondigd dat hij zijn leven gaat aanpakken. Ondanks dat ik hem bijna wekelijks bezoek, mis ik elk écht contact met hem. Ik besef eens te meer dat ik eigenlijk nooit écht contact met hem heb gehad. Verschillende therapeutische opleidingen vertellen me dat ik deze relatie moet loslaten, het is verloren energie. Ik weet dit, maar blijf het spijtig vinden.

maandag 15 december 2014

'De kunst van het heldere denken' Rolf Dobelli

'De kunst van het heldere denken',
(52 denkfouten die je betere aan andere kunt overlaten) is een fris boek.

Rolf Dobeli was CEO van diverse dochtermaatschappijen van Swiss Air en is uitgever van boeken over economie. Momenteel woont hij in Luzern en is schrijver van essays en romans.

Het boek is een samenbundeling van verhalen uit eigen handboek en columns uit De Frankfurter Allgemeine Zeitung en de Zwitserse SonntagsZeitung Geen uitleesboek, wel leuk om af en toe een hoofdstuk door te nemen. Heldere visie.

'De mythes van Geluk' Sonja Lyubomirsky

 Sonja Lyubomirsky is hoogleraar Psychologie aan de universiteit van Californië en doet al ruim twintig jaar onderzoek naar geluk, dus zal ik maar vertrouwen op die 'wetenschappelijke inzichten'.
Het boek heeft een duidelijke onderverdeling en onderzoekt de mythes van geluk op twee levensdomeinen : Relaties + Werk en geld.

Fris vond ik de passage over het bijhouden van een dagboek (p.72) :
'Ik raad je aan om een dagboek bij te houden van positieve en negatieve gebeurtenissen die tussen jou en je partner plaatsvinden. Bijvoorbeeld hoe vaak per week jullie ruzie maken, liefde tonen, dankbaarheid uiten, kritiek hebben, elkaar negeren... 
Bereken je goed-slecht-verhouding en neem je voor om de teller op te krikken en de noemer omlaag te brengen'

Een 'vrouwelijke' kijk en aanpak, maar het zou voor sommige koppels wel kunnen werken denk ik.

'Liefde aan het werk' Alfons Vansteenwegen

Tweede boek dat ik lees van deze psycholoog, psychotherapeut.
'Liefde is een werkwoord' (spelregels voor je relatie), is een klassieker geworden (SPOTblog 15 september 2013).

 'Liefde aan het werk' (voorbeelden uit de praktijk) is saaie voorgekauwde, voorspelbare, brave visie op relaties en huwelijk. Ik heb er niets van opgestoken.

Fris vond ik wel de 'Marriage Encounter' (p.56) waar koppels elkaar schrijven. "Na enig aandringen kon Ruth, Bert overtuigen om zich samen in te schrijven voor de cursus 'Marriage Encounter', een bekend programma waarin koppels onder andere leren om elkaar te schrijven. Bert was aanvankelijk nogal sceptisch : "we zien elkaar toch elke dag, waarom zouden we elkaar dan schrijven ? Is het niet genoeg dat we nu en dan met elkaar praten ?" . Meer dan tien jaar later schrijven de twee elkaar nog steeds elke dag om hun gevoelens beter verwoord te krijgen.

maandag 1 december 2014

'Niet zeggen maar doen' Shaa Wasmund

Redelijk voorspelbaar kort en krachtig boek. Alles valt kort samen te vatten doordat de schrijver aanstuurt op actie. Niet te veel denken, maar vooral doen. Misschien heb ik te veel gelezen van dit genre, ik vond dit boek niet verrassend genoeg.

maandag 24 november 2014

'Mind ful ness' Edel Maex

Nog nooit een écht mindfulness boek gelezen. Ook al doe ik jaren aan Yoga en ben ik actieve ACT'er. Hoog tijd dus voor dit basisboek.
Edel Maex is psychiater, zenboeddhist en een van de grondleggers van Mindfulness Base Stress Reduction (MBSR). Hij leidt al meerdere jaren een eigen zengroep in Antwerpen. Duidelijk, vlot leesbaar en heel herkenbaar boek. Geen nieuwe inzichten gekregen wel bevestiging van wat ik al wist. Zijn aanmaning om elke dag te 'zitten' ga ik zeker opvolgen.

vrijdag 21 november 2014

'De Speler' Bavo Dhooge

Deze 'De Speler' van Bavo Dhooge was zijn 70e boek en duidelijk niet mijn ding. Misschien kwam het verhaal over die man die zijn leven een nieuwe wending wil geven door elke dag in de huid te kruipen van een personage, niet op het juiste moment. Ik werd zenuwachtig van deze professionele loser Jacques Satine, de man die zijn eigen leven speelt tot hij erbij neervalt. Hitsig geschreven en helemaal geen psychologische karakterstudie. Niet goed bevonden.

zaterdag 15 november 2014

'De lachende therapeut' Jeffrey Wijnberg

Een helder, iets te gemakkelijk boek over de provocerende therapeut.
Een aantal stellingen en uitspraken blijven me wel bij. Zo deel ik helemaal zijn visie op de therapeut die niet je vriend moet zijn, maar wel diegene die je moet confronteren. Wijnberg houdt een pleidooi voor beter, krachtiger en directer contact tussen therapeut en patiënt.
Met een aantal andere uitspraken en stellingen kan ik dan weer niet akkoord gaan. Vlot uitgelezen, maar ik ga me niet verder verdiepen in zijn andere boeken.

dinsdag 11 november 2014

'il nero e l'argento' Paolo Giordano

Een kort, vreemd en afstandelijk verhaal over de verhoudingen binnen een jong gezin na het overlijden van de huishoudster. Ook al is het een dun boek, het duurt even vooraleer ik in de bevreemdende sfeer zit van dit kleine gezin en deze speciale dame.
De zwangerschap van Nora verloopt niet zoals ze wensen. Haar man haalt 'Signora A' in huis om voor Nora te zorgen. Signora A. (later herdoopt tot Babette) is fantastisch. Als hun zoon Emanuele er is, blijft ze als nanny.
En dan valt Signora A. weg. Ze wordt ziek en gaat dood. Het gezin gaat hieraan ten onder. De aftakeling van Signora A. is afschuwelijk.

 Giordano schrijft een psychologische roman met een bepaalde koude afstandelijkheid die voor mij verwarrend is. De sfeer is beklijvend en ik blijf na het lezen van dit verhaal met een vreemd gevoel achter. De volgende dagen zal deze sfeer nog even blijven hangen vrees ik. Goed boek, knap geschreven.

"We hoeven niet meer te doen alsof, de dood was er al, samen met ons, hij nam de lege helft van het bed in, maar wachtte rustig af..."

zaterdag 8 november 2014

'De korte geschiedenis van het bedrog' Herman Koch

Deze schrijver krijgt hoe langer hoe meer mijn waardering. Zijn top bestsellers lezen vlot en gemakkelijk terwijl zijn laatste 'Geachte Heer M' een ander soort schrijver laat zien, moeilijker, intellectueler. Heb me nu laten verrassen door deze verhalenbundel 'Korte geschiedenis van het bedrog'. Keer voor keer sterke, vreemde verhalen. Koch, een schrijver die duidelijk meer kan dat vlotte verhalen schrijven.  Je hebt er een fan bij.  

maandag 3 november 2014

'the one thing' Gary Keller and Jay Papsan

Een zeer eenvoudig gegeven, maar het werkt. Dit boek heeft maar één thema : het ene ding nastreven.
De schrijvers bouwen een verhaal op rond de basisvraag :
Welk éne ding kan ik doen waardoor al het andere eenvoudiger of zelfs overbodig wordt ?
... voor mijn lichamelijke gezondheid
... voor mijn privéleven
... voor mijn belangrijkste relaties
... voor mijn werk
... voor mijn bedrijf
... voor mijn financiën
... voor mijn spirituele leven

Het is zo eenvoudig dat het werkt. Ik denk dat deze mannen ook inspirerende sprekers zijn. Het boek leest vlot en ik kan er best wat mee aanvangen in leven en werk.

zondag 2 november 2014

'Kaddisj voor een Kut' Dimitri Verhulst

Behoorlijk deprimerend boek over instellingskinderen. Het boek is onderverdeeld in twee grote delen. Het ene over de begrafenis van een instellingsmeid die zelfmoord pleegde. Het andere over een instellings-koppel dat samen op hotel hun beide kinderen, gevoelloos maar bewust vermoordt om te voorkomen dat ze ook in een instelling terecht komen.
Het boek en verhaal raakt me omdat ik zelf, dertig jaar geleden mijn carrière begon als opvoeder in zo'n gezinsvervangend tehuis. Natuurlijk was dit geen leuke plek om op te groeien, maar als opvoeder deed ik mijn uiterste best om het gezellig, leefbaar en écht te maken. Ik kom nog van die tijd, waar de opvoeder nachtdienst moest doen in de gang tussen twee grote slaapzalen, één voor de jongens en de andere kant voor de meisjes. Mijn opvoeders-bed stond letterlijk in de gang tussen deze twee zalen, gescheiden door een dun gordijn. Ik kan hierover niet zo'n leuke verhalen vertellen, maar er zijn best ook sterke échte momenten. Ik denk wel dat de Bijzondere Jeugdzorg een hele weg heeft afgelegd. En ik weet dat het er nu helemaal anders aan toe gaat. Vandaar dat dit boek, dit verhaal zoveel pijn doet. 

woensdag 29 oktober 2014

'Weg met Eddy Bellegueule' Edouard Louis

Na een goede recensie in de krant, veel persaandacht en een duw in de rug van vriend J.P.,  dit boek aangeschaft. Een stroef ongemakkelijk verhaal over een jongen die opgroeit in een arm milieu en er alles aan doet om zijn geaardheid te onderdrukken, ondanks zijn uiterlijk, spraak of manier van lopen.

Natuurlijk komen er voor mezelf ook beelden van vroeger boven. Niet dat we thuis arm waren, we hadden van alles genoeg, maar ook niets te veel.
Ik ben opgegroeid in een klein Kempens, saai en doods dorp. De jongste in huis, de grappige dikkerd. Diegene die de bloemen gaat plukken en servieten op tafel legt. Zelfs van in de lagere school wist ik het al. Ik was graag tussen de jongens en deed niets liever dan worstelen, want dat was mijn manier om mijn maten te knuffelen, om lichamen te voelen. En natuurlijk mocht/kon ik in die tijd niet uitkomen voor mijn échte gevoelens. Ook ik had een 'meisjes'-lief om mee uit te gaan in het nog saaiere buurdorp waar maar één discotheek was.

Hier in dit boek komt die sfeer weer helemaal boven. Een vreemde, wrange schizofrene sfeer. Altijd maar je best doen om zeker niet jezelf te zijn. Om je stoer voor te doen, niet op te vallen en meedoen met de rest.

Nu ben ik over de vijftig en kijk met spijt terug naar die tijd. Het had zo anders gekund. Ik had een zoveel vrijere opvoeding/jeugd kunnen beleven. Er is zoveel energie verloren gegaan. Vandaar dat het me zoveel verdriet doet om dit boek te lezen. Het verhaal gaat niet zo ver in tijd terug, dus nu nog steeds moeten gelijk geaarde jongens hetzelfde meemaken. Hoe pakken we dit aan ?

Goed boek trouwens deze 'Weg met Eddy Bellegueuel' van Edouard Louis. Een jonge Franse schrijver om te volgen.

vrijdag 24 oktober 2014

'De engelenclub' Luis Fernando Verissimo

"Een groep van tien vrienden uit de hogere Braziliaanse kringen komt één keer per maand bijeen om copieus te dineren. De ellende begint wanneer een buitenstaander aanbiedt voor hen te koken. na elke bijeenkomst sterft een van hen, namelijk degene wiens lievelingsgerecht wordt geserveerd. Alleen de verteller, Daniel ontspringt steeds opnieuw de dans... "
Dit kleine vreemde boek van de Braziliaan Luis Verissimo wist me wel te fascineren. Het is een fijn gestileerde culinaire novelle geworden, een heerlijke roman, spannend tot de laatste beet.