Vandaag mijn opleiding in ACT opgestart in de prachtige omgeving van Hof Van Zevenbergen te Ranst.
ACT 'doen wat werkt'
Acceptance and commitment therapy (ACT) is een relatief nieuwe vorm van gedragstherapie die aan het eind van de 20e eeuw is ontwikkeld door de Amerikaanse psycholoog Steven C. Hayes. In ACT wordt cliënten geleerd zich te richten op zaken die ze op directe wijze kunnen beïnvloeden zoals hun eigen gedrag, in plaats van controle proberen te krijgen over ervaringen die niet direct te beïnvloeden zijn, zoals emoties en gedachten. Dit impliceert een acceptatiegerichte houding ten opzichte van deze emoties en gedachten. Kern van ACT is de filosofie dat het vechten tegen onvermijdelijke zaken uiteindelijk ten koste gaat van een waardevol leven.
maandag 10 maart 2014
zondag 9 maart 2014
zaterdag 8 maart 2014
vrijdag 7 maart 2014
'Gloria' Sebastian Lelio
Ik heb genoten van de Chileense tragikomedie 'Gloria'.
Het verhaal van deze 58jarige, die sinds haar scheiding tien jaar geleden op zoek is naar geborgenheid en intimiteit, maar niet kan vinden. Filip had de film al een jaar eerder gezien op het filmfestival van Berlijn. Hij zij dat er toen meer gelachen werd dan hier in Antwerpen. Ik vond dit helemaal geen film om mee te lachen maar eerder een harde confrontatie met het leven en ouder worden.
De dag voordien krijgen we het onvoorstelbare nieuws van onze knappe, toffe, jonge bovenbuur Thomas die gestorven is tijdens zijn wereld trip in Laos. Floep en 't is gedaan. Zo gaat dat, het is moeilijk dit te aanvaarden. Zo eenvoudig kan het toch niet zijn. Ik ga hem missen die Thomas.
Het verhaal van deze 58jarige, die sinds haar scheiding tien jaar geleden op zoek is naar geborgenheid en intimiteit, maar niet kan vinden. Filip had de film al een jaar eerder gezien op het filmfestival van Berlijn. Hij zij dat er toen meer gelachen werd dan hier in Antwerpen. Ik vond dit helemaal geen film om mee te lachen maar eerder een harde confrontatie met het leven en ouder worden.
De dag voordien krijgen we het onvoorstelbare nieuws van onze knappe, toffe, jonge bovenbuur Thomas die gestorven is tijdens zijn wereld trip in Laos. Floep en 't is gedaan. Zo gaat dat, het is moeilijk dit te aanvaarden. Zo eenvoudig kan het toch niet zijn. Ik ga hem missen die Thomas.
woensdag 5 maart 2014
maandag 3 maart 2014
zondag 2 maart 2014
'Haas' Arto Paasilinna
Leuk boek dat je ook kan lezen als een kort-verhalen-boek.
Vatanen, een journalist die in zijn vak zwaar gefrustreerde is geraakt, krijgt tijdens een autorit ruzie met een collega, waardoor ze een ongeluk veroorzaken. Ze rijden een haas aan. Vatanen ontfermt zich over het gewonde dier en daarmee begint zijn opmerkelijke tocht door het Finse landschap. Hij zegt de beschaafde wereld vaarwel, laat zijn vrouw weten dat hij niet meer terugkomt en trekt eropuit. Vatanen verkent de uitgestrekte bossen, vist in de talloze meren, redt een koe uit het moeras, raakt slaags met een stel dronkenlappen en achtervolgt met grote verbetenheid een beer. En bij alles wat hij onderneemt wordt hij vergezeld door die haas.
Paasilinna beschrijft op droogkomische wijze de strijd die Vatanen aangaat met de natuur. Heerlijk fris boek. Het is me nu duidelijk waar Erland Loe zijn inspiratie haalde voor zijn "Dopler"
Niet mijn eerste Arto Paasilinna en zeker ook niet mijn laatste.
Aanrader !
Vatanen, een journalist die in zijn vak zwaar gefrustreerde is geraakt, krijgt tijdens een autorit ruzie met een collega, waardoor ze een ongeluk veroorzaken. Ze rijden een haas aan. Vatanen ontfermt zich over het gewonde dier en daarmee begint zijn opmerkelijke tocht door het Finse landschap. Hij zegt de beschaafde wereld vaarwel, laat zijn vrouw weten dat hij niet meer terugkomt en trekt eropuit. Vatanen verkent de uitgestrekte bossen, vist in de talloze meren, redt een koe uit het moeras, raakt slaags met een stel dronkenlappen en achtervolgt met grote verbetenheid een beer. En bij alles wat hij onderneemt wordt hij vergezeld door die haas.
Paasilinna beschrijft op droogkomische wijze de strijd die Vatanen aangaat met de natuur. Heerlijk fris boek. Het is me nu duidelijk waar Erland Loe zijn inspiratie haalde voor zijn "Dopler"
Niet mijn eerste Arto Paasilinna en zeker ook niet mijn laatste.
Aanrader !
zaterdag 1 maart 2014
'The dog days are over' Jan Martens
De trouwe lezer van deze SPOT blog weet dat ik absolute fan ben van danser, choreograaf Jan Martens. Vorige keer (She was a visitor) wat teleurgesteld, maar nu weer helemaal raak. Amai wat een dynamiek, wat een kracht, wat een voorstelling. Dans hoe dans moet zijn met zwetende lijven en perfecte choreografieën.
'The Dog days are over' is een verzengende voorstelling opgebouwd uit één fysieke handeling : de sprong. Het is een repetitieve koortsdroom, een uitputtingsslag waarin de danser wordt opgevoerd als een ijdel, volharden en puur uitvoerend wezen, strevend naar perfectie.
'The Dog days are over' is een verzengende voorstelling opgebouwd uit één fysieke handeling : de sprong. Het is een repetitieve koortsdroom, een uitputtingsslag waarin de danser wordt opgevoerd als een ijdel, volharden en puur uitvoerend wezen, strevend naar perfectie.
'IDA' Pawel Paxlikowski
Schitterende Pools, zwart-wit, minimalistische parel : IDA.
Het verhaal : "In het Polen van de vroege jaren 1960 mag weeskind Ida van moeder-overste haar geloften niet afleggen voor ze haar tante en enige familielid heeft bezocht. Wanda is bepaald geen non. Ze flirt, danst en drinkt de verbittering weg. Ida is joods en het is tijd om te achterhalen wat er tijdens de Tweede Wereldoorlog met haar ouders is gebeurd. Dat is een lelijk en pijnlijk verhaal..."
Spijtig dat de regisseur twee verhalen wil vertellen en niet kan kiezen welk hij wil uitdiepen. Het verhaal van Ida haar ouders is vreselijk maar pakt niet. Het andere over Ida die haar gelofte voor God wil afleggen wordt verdrukt. Spijtig. Wel knappe originele camerabeelden ook al had deze film moderner gekund. Wel de moeite om voor naar de cinema te gaan.
Het verhaal : "In het Polen van de vroege jaren 1960 mag weeskind Ida van moeder-overste haar geloften niet afleggen voor ze haar tante en enige familielid heeft bezocht. Wanda is bepaald geen non. Ze flirt, danst en drinkt de verbittering weg. Ida is joods en het is tijd om te achterhalen wat er tijdens de Tweede Wereldoorlog met haar ouders is gebeurd. Dat is een lelijk en pijnlijk verhaal..."
Spijtig dat de regisseur twee verhalen wil vertellen en niet kan kiezen welk hij wil uitdiepen. Het verhaal van Ida haar ouders is vreselijk maar pakt niet. Het andere over Ida die haar gelofte voor God wil afleggen wordt verdrukt. Spijtig. Wel knappe originele camerabeelden ook al had deze film moderner gekund. Wel de moeite om voor naar de cinema te gaan.
donderdag 27 februari 2014
woensdag 26 februari 2014
Abonneren op:
Posts (Atom)