Na Drive is de Deense regisseur Nicolas Winding Refn er terug met een ronduit slechte 'Only God Forgives'. Ook al blijft het leuk om naar Ryan Gosling te kijken, zijn typische karakterrol begint nu stilaan te vervelen. Naast de afschrikwekkende, maar soms ook domme verschijning van Chang, de politieluitenant (Vithaya Pansringarm), is het vooral de ijzingwekkende moederfiguur (memorabele vertolking van Kristin Scott Thomas) die deze film op niveau trekt. Het geweld is werkelijk afstotelijk en soms ook onbegrijpelijk. Nee, dit is een slechte film. Geen aanrader.
Brusselaar Frédéric Nicolay heeft weer een nieuw café aangekleed. BARBETON moet de missing link worden tussen beide uiteinden van de Dansaertstraat, waar Nicolay eerder al toesloeg (Bonsoir Clara, Zebra, De Walvis, Bistro du Canal...). Leuke kroeg en weer knappe inrichting. De betonnen bar is een replica van de receptie van het appartementsblok Cité Radieuse van architect Le Corbusier in Marseille. Van het vat vloeit de vrij nieuwe Volga-pils. De sfeer was goed en gisteren ook leuk gezelschap.
(Adres : Antoine Dansaerstraat 114, Brussel)
Inspiratie gevonden in het oeroude sprookje ... en toch een indringend verhaal over de Spaanse huisbaas don Elemirio Nibal u Milcar die zijn huurster, Saturnine, de toegang verbiedt tot die ene geheimzinnige donkere kamer in het appartement...
Het boek leest als een trein. Het is een verrassend en sprankelend verhaal waarin, geheel a la Nothomb, zwarte humor, absurde situaties en zonderlinge personages niet ontbreken. Je bent er zo doorheen. Leuk boek, zoals altijd bij Amélie Nothomb.
(zie ook SPOT blog 16 september 2012)
Jawel, nu al het derde boek van deze fantastische Noorse schrijver Erlend Loe. Ik heb me wel doorheen het verhaal moeten worstelen. Het boek is goed geschreven, ook al hou ik niet van het 'dag-boek-systeem'. Het verhaal : 'Op haar 18e krijgt Julie een sms van haar vader net voor ze omkomen bij een vliegtuigongeluk. Julie blijft achter in de familievilla met vele miljoenen en maar één wens : ook te streven.'
Het boek gaat van de ene naar de andere mislukte zelfmoordpoging. Maar net de gedachte om te sterven maakt dat dit meisje de wereld intrekt zonder angsten. Uiteindelijk raakt ze zelfs (ongewenst) zwanger.
Alleen het einde van het boek valt wat tegen. Ook tijdens de laatste pagina's kom je te weten waar de titel voor staat. Ook dat is een tegenvaller. Ik had wat straffers verwacht. Toch al weer een ijzersterk goed geschreven boek.
Vanavond is't zover, het grote Euro-Song-Feest. Heerlijk om Europa op deze manier verenigd te zien met (soms) foute muziek, kussende vrouwen, heupwiegende mannen met blote bast, verkeerde outfits, misplaatste choreografieën, verschillende talen en iedereen die ervan overtuigd is om te winnen. Ik hou van dit festival. Voor mij heeft deze 58ste editie alvast één grote winnaar : Petra Mede, de fantastische presentatrice (die het trouwens helemaal alleen moet doen). "Here are the results of the 'SPOT-blog' jury" :
12 points Noorwegen
10 points Nederland
8 points Ukraine
7 p Italie
6 p Belarus
5 p Iceland
4 p Hongarije
3 p Greece
2 p Belgium
1 p Finland
Deze debuutroman van Job Breemer ter Stege leest iets te los en iets te soepel, voor mij gaat dit wat te gemakkelijk.
