een deur die plots open gaat

Het ene volgt het andere op, de ene deur gaat open en daardoor een volgende die open gaat. Misschien neem ik nu iets te veel uitdagingen aan, maar ik laat het gebeuren. De selectie zal pas later gebeuren.

"A line is a dot that went for a walk" Paul Klee

Maria Joao Ribeiro 'hand-made-man-jewelry'

O H M

Een bijzondere week met zoveel indrukken, emoties, nieuwe en opgefriste contacten, een ritme dat ik zelf niet meer kan volgen. Wat gebeurt er rondom mij... en met mij ? Of laat ik het gebeuren ? ...

De dansworkshop met Jan Martens hebben die emoties versterkt. Vrijdagavond zat ik, na een intensieve week, op m'n eentje in de wagen, te wenen, in een donkere ondergrondse parking. Emoties en indrukken die op me af komen en die binnendringen. Bekenden en onbekenden die me zeer persoonlijke feed back geven. Mensen die me van alles vertellen, over het verleden, maar vooral over wie ik nu ben. Wat ik met hen doe.
 
Plots sta ik anders in die wereld, kijk ik met andere ogen en hoor ik andere dingen. Ik zet mijn zintuigen open en laat het allemaal gebeuren, ik geniet optimaal.
Gans de week op de muziek van "Oscar and the wolf" en "Chrisine and the queens". Zelfs m'n vader neemt contact met me op, jaren geleden dat hij zelf het initiatief nam.

Ik wil verder gaan op dit elan. Al mag het wat trager gaan omdat ik dit ritme niet kan blijven volgen. Maar ik geniet en besef dat ik aan het leven ben. Dank ook aan al diegenen die me steunen, me liefhebben, me opvangen en koesteren.

Het komt binnen.

'The Common People' Jan Martens

Mijn eerste danservaring, en al direct een bijzonder leuke. Gisteren begonnen met eerste dag workshop Jan Martens 'The Common People'. Alleen al de trip naar Leuven gaf me een bevrijdend gevoel. Wegrijden van huis, op weg naar een nieuwe uitdaging. Het viel me op hoe rustig ontspannen ik bij dit alles bleef. Kennismaken met een groep onbekenden en er direct invliegen, in dat onbekende. Fijne eerste dag waar we werkten op vertrouwen geven en krijgen, afstand en nabijheid en je zelf al dan niet blootgeven. Ik kijk uit naar vanmiddag en de volgende dagen. Denk ook dat choreograaf Jan Martens hier weer iets sterk aan het creëren is.
Vandaag is er een filmploeg hier in mijn huis bezig met opnames. Niet met mezelf, maar wel over het huis en omgeving waarin ik woon. De beelden zouden gebruikt worden voor de voorstelling.
Leuke boeiende mensen, nieuwe ontmoetingen en vooral een heerlijke andere ontdekking van mezelf. Dit proeft alleen naar meer.

I want a sport bike !

Terug lezen

Vanmorgen opgestaan met een vreemd, leeg en eenzaam gevoel. Godsdienstige feestdagen maken me zo triest, of geven me althans dat gevoel. De  Brusselse brunch bij vrienden was een uitdaging, één van de eerste keren om alleen naar vrienden te gaan zonder mijn man. Toch heb ik die rust en zelfstandigheid gevonden. Het was fijn om ontvangen te worden vanuit mijn nieuwe eigenheid. Een nieuw begin.

 Net terug van een aangename avondwandeling op de Kalmthoutse Heide. Op aanraden van een vriendin, om net in deze periode de natuur terug op te zoeken.

 Er ligt al een aantal dagen een boek te wachten... ik hoop dat ik straks in m'n bed er terug aan kan beginnen... lezen ! Intussen liggen er al een aantal boeken te wachten, maar om te kunnen lezen heb ik innerlijke rust nodig en die was er niet. Nog niet... maar zal wel komen.

Liège

'The Common people' Jan Martens

Volgende week is't zo ver, dan start de work shop met Jan Martens.
Samen met 19 andere onbekenden ga ik met choreograaf Jan Martens en filmregisseur Lukas Dhont werken rond thema's als ontmoeting, intensiteit, intimiteit en privacy. Er zal ook een toonmoment komen in STUK leuven. We starten volgende week en daarna nog een week ergens in mei.

Het is een onderzoek binnen het creatieproces van Martens' nieuwe voorstelling in samenwerking met Lukas Dhont, genaamd 'The Common People'. De uiteindelijke premiere zal plaatvinden in mei 2016.
 
In een samenleving waarin hoofdzakelijk gecommuniceerd wordt via internet, wil' The common people'mensen samenbrengen op een meer humane manier, intens en intiem, met fysiek contact en één op één.
In 'The common people' ontmoet het publiek 20 inwoners van een stad, om vervolgens deze inwoners een gescripte ontmoeting te zien aangaan met iemand uit diezelfde stad, maar die ze nog nooit eerder ontmoet hebben.