Mimis en Müriel

Gisteren lekker gaan eten bij Mimis en Müriel. Hij een échte Griek, zij een toffe madam. Leuk concept om thuis bij de mensen in hun woonkamer tegen zeer democratische prijs, culinair Griekse verwennerij te krijgen. En ik al helemaal in de sfeer om volgende week afscheid te nemen van deze prachtige zomer, op het Griekse eiland Kreta. Volgens Mimis moet ik volgende week zeker een Bugatsa (for breakfast) bestellen en iets gaan drinken in 'Fagoto' aan the Old Port. Joepie !

Jean Philip

Bloggen ... in het begin was het wat onwennig, maar algauw heb ik de smaak te pakken en is het een dagelijkse gebeurtenis geworden. Mijn eigen blog = een beeld van mijn eigen wereld. De boeken die ik lees, film en Dvd's die ik bekijk, mijn eigen visie op opvoeding, kunst en cultuur en jawel ... mijn (half) naakte mannen die het geheel wat opfleuren.
Er is natuurlijk mijn man die ik volg op zijn blog. Hij heeft me geïnspireerd en aangemoedigd om er zelf één te beginnen. En er is natuurlijk Jean Philip, m'n goeie vriend, die ik al jaren volg. Communicatie en beeldvorming is zijn job, en ik weet ook zijn leven. Zijn juiste kijk op die zaken maken elke dag tienduizenden mensen gelukkig (één). En nu is er dus ook zijn kort artikel en verwijzing op zijn blog over andere, inspirerende of leuke bloggers. Fijn J.P.  en merci voor de lieve woorden. 

Zähne

Happy Birthday Dear Academie

'Yellow White' by Ellsworth Kelly (1951)

paviljoen academie

koffie in de stad

'Una pistola en cada mano' by Cesc Gay

Vol verwachting naar deze Spaanse nieuwe gaan kijken. Het verhaal zag er goed uit en een Spaanse tragikomedie over een handvol mannen en hun relatieproblemen, zit meestal raak. Niet zo met deze 'Una Pistola en cada mano' met o.a. Javier Camara, Ricardo Darin, Cayetana Guillen Cuervo, Jordi Molla, Eduardo Noriega ...
De film gaat over de zwakte van de man ... bekeken vanuit een (sterk)vrouwelijk standpunt. De verhalen waren soms iets te voorspelbaar, te veel in senario gezet en te weinig grappig. Misschien had ik iets te veel 'Modovar' verwacht. Toch heb ik genoten van de lange, Spaanse dialogen tussen de 'mannen', maar voor deze film hoef je niet naar de bioscoop te gaan, op DVD kan dit ook.

Regenboogtrap

Vandaag in 'De Morgen' (do 05/09/'13 p. 15)
  'Geverfde trappen geven kleur aan Turks protest'
'een 64-jarige man wilde zijn buurt wat opfleuren. Maar de trappen werden al snel geadopteerd door de Holebi- en 'Taksim'- beweging.'
Da's nog eens origineel nieuws... intussen is de trap al terug overgeschilderd in de oude kleur grijs.

shower

Het blijft zomer ! Zalig

Brrrrrrrrrr...

woody Allen

jongensdroom

'Bloemen verwelken, mensen vergaan ... planten blijven altijd bestaan'

Elk weekend ga ik nu op bezoek bij mijn moeder in het rusthuis. Buiten is het druk en zoeft de tijd voorbij, hier staat alles stil ... soms heb ik zelfs het idee dat de tijd hier achteruit gaat. Iedereen in zijn stoel, iedereen aan het eten of iedereen op het toilet. Het is een leven in gemeenschap zonder met elkaar in contact te komen. Elk leeft hier in zijn wereld en zit in zijn eigen tijdsbeeld. Op het moment dat ik mijn moeder bezoek is ze met haar jurk aan het 'frunniken'. Ik denk dat ze naailes aan het geven is. Ooit was het haar job, vele vele jaren geleden. De laatste tijd praat ze niet meer duidelijk, het is eerder een gebrabbel waar ik niet veel van kan maken. Wanneer ik haar voeten masseer zegt ze plots : 'Amai dat doet deugd'. Ondertussen werkt mijn man in de moestuin van mijn vader. Hij zaait en plant en wonderwel begint alles goed te groeien. Als ik uit mijn teletijdmachine (rusthuis) terug op 'de Limberg' kom doet het ook deugd om terug leven te zien. Ook al eten de konijnen de kolen weg, alles blijft groeien. De natuur valt niet te stoppen.