future

De kracht van het nu

Bij het openen van de anonieme geblindeerde voordeur komt de stank van urine en ontlasting je tegemoet. Ramen openzetten en verluchten kan niet, deze mensen zijn te broos, hebben te weinig weerstand. Ze worden in leven gehouden als zeldzame 'kastenplanten'. In de gang kom ik dwalende zombies tegen die me begroeten op steeds diezelfde herkenbare 'Alzheimer manier' : "awel hierzie... da's lang geleden...". Het is hun manier om de dementie te verbergen, velen trappen erin en begroeten terug alsof het écht is.  Zo gaat dat hier in deze vreemde wereld. Mijn moeder zit in haar hoekje. Ze begroet me zelfs niet meer. Ze zit daar maar wat voor zich uit te staren. Ook zij zit in haar wereld, gelukkig maar. Vorige week zijn hier weer vier mensen gestorven, deze week reeds aanvoer van nieuwe patiënten. Eén krijgt om de drie minuten een spastische, epileptische aanval, haar rolstoel lijkt het dan soms te begeven. Ik moet denken aan de dochter in 'the Exorcist' die op de vraag van haar moeder 'did you like my soup ?' alles uitbraakt.  Daarnaast zit een dove vrouw te klagen en te kreunen op zo'n manier dat je er zelf pijn van krijgt. Een andere vrouw klaagt gans de tijd op repetitieve manier "ik ga, ik ga, ik ga...". Ik krijg goestig om terug te roepen : "Ga dan !", maar kan me gelukkig inhouden. 

Ondertussen gaat dit door, vrouwen en mannen die ronddolen, roepen en klagen, vloeken en wenen. Gelukkig is m'n moeder zo goed als doof en heeft ze relatief weinig last van deze omgeving (dat denk ik toch). Ik zit naast haar. Hou haar broze handen vast en kijk haar aan. Ze kijkt terug maar heb geen flauw vermoeden wat ze denkt. Het is de vrouw die me heeft geworpen op deze wereld, die me heeft grootgebracht, waar het nooit goed genoeg voor was. Het is deze vrouw die haar kinderen op internaat stuurde en haar man achterna reisde op zijn vele zakenreizen. Het is deze vrouw die op het einde van haar 'bewuste' leven verbitterd en teleurgesteld was. Nu zit ze hier in haar rolstoel, in deze omgeving. Ik probeer haar nog elke zondag te bezoeken, maar die bezoeken worden alsmaar lastiger. Het geeft me wel moed om in te zetten en te geloven in het NU. Bewust te zijn van de mogelijkheden die zich NU aandienen. Het leven aanpakken in Vandaag. Niet meer uitstellen maar datgene plannen en doen waar ik zin in heb. Lekker eten en drinken, lachen in aanwezigheid van vrienden en genieten van de herontdekte seksuele aantrekkingskracht met mijn man. Tijd om het boek van Eckhart Tolle terug op te zoeken : "De kracht van het Nu".

Nice tatoo man

''Berlinerpoplene" Anne B. Ragade

Deze roman 'Het leugenhuis' van de Noorse auteur Anne B. Ragde was in Noorwegen meteen een ongekend succes. Het boek werd bewerkt tot een toneelstuk en een televisieserie.

Het verhaal begint verrassend met een moordzaak. Eerst had ik het idee een verkeerde keuze gemaakt te hebben. Maar niet zo, het gaat hier wel degelijk over drie broers die worden geconfronteerd met het sterfbed van hun moeder. Eén van die drie broers heeft al twintig jaar geen contact meer met zijn familie, een ander blijkt een dochter te hebben die ook opeens op de stoep staat en de derde broer is in zijn solitaire bestaan als begrafenisondernemer het contact met zijn gevoel kwijtgeraakt. Deze vier mensen komen samen in de varkensboerderij van de familie en proberen orde op zaken te krijgen.
Dan gaat het moeizaam vooruit. De belevenissen van die broer in zijn boerderij met de biggen is wel leuk. Maar hoe langer het verhaal verder gaat, hoe minder de personages mij kunnen boeien, ja ze beginnen me zelfs te vervelen.
De vader van de broers wordt door iedereen min of meer geminacht of verwaarloosd, maar het is nu juist deze man die aan het eind met een onthulling komt die de broers dwingt hun leven in een heel nieuw daglicht te zien.
Het is het eerste deel van een trilogie over deze familie Neshov, maar ik denk niet dat ik deel twee of drie ga lezen.

hot and sexy

'Ambre Russe' Marc-Antoine Corticchiato

Ik ben gek op geuren en kijk elke keer weer uit naar m'n bezoek bij Parfuma waar ik perfect geholpen wordt door Patrick. Hij kent specifiek mijn geur en smaak. Deze keer me helemaal laten inpakken door Ambre Russe. "Hou je van whisky, dan hou je van Ambre Russe." Het is een gevaarlijke combinatie van drank en leer.

Marc-Antoine Corticchiato, van Corsicaanse afkomst lanceerde deze Ambre Russe voor Parfum D'Empire. De geur doet denken aan de pracht van het Hof van de laatste Tsaren van Rusland. De amber geur is kruidig en harsachtig met accenten van Wodka, wierook, Russische thee en (zeer duidelijk) Champagne.

.

Poing poing

Freddy Krave : Kraviation

Deze man heeft een indrukwekkende blog met bijna alleen beelden van zichzelf. Sterk, overtuigend en sexy. Love his moustache.

"Why should things be easy to understand?" Thomas Pynchon

dark water

Compensatiedag ... lekker lang in bed !

alweer volop reisplannen maken !

1963

Nooit te oud

Koffie

Waarom heb ik me toch weer laten verleiden om een koffie te gaan drinken bij Starbucks (http://www.starbucks.nl/) ? De koffie is er slecht en duur, de bediening is er grof en arrogant, het is er hels druk en de inrichting trekt op niets.

Volgende keer terug Koffie-stop bij 'one of my favorites' :

- de sympathieke Kornel (http://www.kornel.be/) te Berchem
 
- eerlijke koffie in de mooie zaak van Sabine koffie CR in de Kronenburgstraat.
(http://whynotmonday.com/koffie-cr/)

- De koffielab (http://doemijmaarantwerpen.com/n-tas-koffie/coffeelabs.html) Lange Klara straat.

- NORMO http://www.normocoffee.be/, one of the best, Minderbroedersrui

- Viggos (http://www.2060.be/site/2013/03/21/viggos-coffee-bar/) op de De Konickplein

... en nog zoveel meer. Keuze genoeg dus, nooit meer Starbucks !