fier op schilderwerken in eigen huis

'De Wonder BOX' Roman Krznaric

Deze 'verrassende geschiedenissen in levenskunst' beginnen lekker. Het boek leest vlot, geeft veel info en doet veel denken aan Alain De Botton. Maar eenmaal de helft voorbij begint dit alles toch wat te vervelen. Soms denk ik "wat heb ik nu gelezen ?" of "Waarover ben ik aan het lezen ?". Misschien te lang uitgesponnen of te veel informatie. Dit had korter en beknopter gemogen. Toch leuke literatuur. Eerder een boek om bij momenten vast te nemen en een hoofdstuk lezen dan helemaal aan één stuk uitlezen.

'Boyhood' Richard Linklater

In deze mooie, tedere en oprechte film van Richard Linklater zien we een Coltrane, in het begin amper zeven, voor de camera opgroeien.
Gespreid over 160 (soms) lange minuten volgen we de gezinssituatie van Mason.
Ook nu weer hebben ze Ethan Hawke kunnen inschakelen voor dit uniek project. Patrica Arquette speelt de zorgzame moeder met wisselende partners. Linklater ken ik vooral van de 'Before-trilogie', hier dezelfde opbouw met lange dialogen.
 
Het geheel is een typisch Amerikaans product en vandaar te ver weg van onze Belgische realiteit. Bijvoorbeeld de manier waarom moeder vertrekt naar een andere staat en haar kinderen dropt in een totaal vreemde school zou hier niet mogelijk zijn.
Veel jong volk in de zaal en da's toch bijzonder omdat dit een lange trage film is waar op zich niet veel spectaculairs in gebeurd. Ik heb hem graag gezien ook al vond ik de recensies in de pers  wat overroepen.

Alles is mogelijk

'Jeuk' Saskia De Coster

Vreemd maar fascinerend verhaal over de Bastaard Boris en zijn sprekende rat Rat, die vastbesloten is om kroonprins Carl (zijn halfbroer) het leven onmogelijk te maken. Een rattenplaag in het rijk en de onschuldige Ada komen onverwacht goed van pas in zijn meesterplan.  
Hedendaags sprookje, geschreven met veel fantasie, maar ook heel eigentijds, prikkelend en symbolisch sterk. Goed boek.

Het werk van mijn man, thuis bij goede vrienden

eigen werkruimte

buiten frieten bakken

'Under the skin' Jonathan Glazer

Onvergetelijke SF film met schitterende Scarlett Johansson.
Ik mag/kan niet veel vertellen over deze filmklassieker. Het gaat over een 'ding' dat een 'zij' wordt, een sexy alien die in de Schotse hoofdstad Glasgow neerstrijkt en daar lokale mannen verleidt om hen vervolgens met huid en haar te verslinden. Vaak wordt de vergelijking gemaakt met Stanleys Kubricks 'A space Odyssey' en da's terecht. Ga dit zien !!!

 

"this wallpaper is kiling me. One of us has to go" Oscar Wilde

             (His last words on his deathbed)

future

De kracht van het nu

Bij het openen van de anonieme geblindeerde voordeur komt de stank van urine en ontlasting je tegemoet. Ramen openzetten en verluchten kan niet, deze mensen zijn te broos, hebben te weinig weerstand. Ze worden in leven gehouden als zeldzame 'kastenplanten'. In de gang kom ik dwalende zombies tegen die me begroeten op steeds diezelfde herkenbare 'Alzheimer manier' : "awel hierzie... da's lang geleden...". Het is hun manier om de dementie te verbergen, velen trappen erin en begroeten terug alsof het écht is.  Zo gaat dat hier in deze vreemde wereld. Mijn moeder zit in haar hoekje. Ze begroet me zelfs niet meer. Ze zit daar maar wat voor zich uit te staren. Ook zij zit in haar wereld, gelukkig maar. Vorige week zijn hier weer vier mensen gestorven, deze week reeds aanvoer van nieuwe patiënten. Eén krijgt om de drie minuten een spastische, epileptische aanval, haar rolstoel lijkt het dan soms te begeven. Ik moet denken aan de dochter in 'the Exorcist' die op de vraag van haar moeder 'did you like my soup ?' alles uitbraakt.  Daarnaast zit een dove vrouw te klagen en te kreunen op zo'n manier dat je er zelf pijn van krijgt. Een andere vrouw klaagt gans de tijd op repetitieve manier "ik ga, ik ga, ik ga...". Ik krijg goestig om terug te roepen : "Ga dan !", maar kan me gelukkig inhouden. 

Ondertussen gaat dit door, vrouwen en mannen die ronddolen, roepen en klagen, vloeken en wenen. Gelukkig is m'n moeder zo goed als doof en heeft ze relatief weinig last van deze omgeving (dat denk ik toch). Ik zit naast haar. Hou haar broze handen vast en kijk haar aan. Ze kijkt terug maar heb geen flauw vermoeden wat ze denkt. Het is de vrouw die me heeft geworpen op deze wereld, die me heeft grootgebracht, waar het nooit goed genoeg voor was. Het is deze vrouw die haar kinderen op internaat stuurde en haar man achterna reisde op zijn vele zakenreizen. Het is deze vrouw die op het einde van haar 'bewuste' leven verbitterd en teleurgesteld was. Nu zit ze hier in haar rolstoel, in deze omgeving. Ik probeer haar nog elke zondag te bezoeken, maar die bezoeken worden alsmaar lastiger. Het geeft me wel moed om in te zetten en te geloven in het NU. Bewust te zijn van de mogelijkheden die zich NU aandienen. Het leven aanpakken in Vandaag. Niet meer uitstellen maar datgene plannen en doen waar ik zin in heb. Lekker eten en drinken, lachen in aanwezigheid van vrienden en genieten van de herontdekte seksuele aantrekkingskracht met mijn man. Tijd om het boek van Eckhart Tolle terug op te zoeken : "De kracht van het Nu".

Nice tatoo man

''Berlinerpoplene" Anne B. Ragade

Deze roman 'Het leugenhuis' van de Noorse auteur Anne B. Ragde was in Noorwegen meteen een ongekend succes. Het boek werd bewerkt tot een toneelstuk en een televisieserie.

Het verhaal begint verrassend met een moordzaak. Eerst had ik het idee een verkeerde keuze gemaakt te hebben. Maar niet zo, het gaat hier wel degelijk over drie broers die worden geconfronteerd met het sterfbed van hun moeder. Eén van die drie broers heeft al twintig jaar geen contact meer met zijn familie, een ander blijkt een dochter te hebben die ook opeens op de stoep staat en de derde broer is in zijn solitaire bestaan als begrafenisondernemer het contact met zijn gevoel kwijtgeraakt. Deze vier mensen komen samen in de varkensboerderij van de familie en proberen orde op zaken te krijgen.
Dan gaat het moeizaam vooruit. De belevenissen van die broer in zijn boerderij met de biggen is wel leuk. Maar hoe langer het verhaal verder gaat, hoe minder de personages mij kunnen boeien, ja ze beginnen me zelfs te vervelen.
De vader van de broers wordt door iedereen min of meer geminacht of verwaarloosd, maar het is nu juist deze man die aan het eind met een onthulling komt die de broers dwingt hun leven in een heel nieuw daglicht te zien.
Het is het eerste deel van een trilogie over deze familie Neshov, maar ik denk niet dat ik deel twee of drie ga lezen.

hot and sexy