'Doen jullie het nog' Jean-Pierre Van De Ven

Weinig vernieuwend en eerder bevestigend boek over Seks en liefde in relaties. Jean-Pierre Van de Ven is psycholoog en heeft een eigen praktijk.
'Seks is een moderne obsessie en komt van alle kanten op ons af. Aan de hand van ervaringen uit zijn praktijk en recente onderzoeksliteratuur behandelt relatietherapeut Jean-Pierre van de Ven thema's over seks in liefdesrelaties. Hij biedt oplossingen voor dagelijkse problemen en laat zien dat vooral gezond verstand ons liefdesleven kan redden.'

'Kieuwen' Niccolo Ammaniti

Onvoorstelbaar fantasie boek van super fantastisch Italiaanse schrijver Niccolo Ammaniti.
'Marco bouwt als hobby aguaria en bestudeert het gedrag van vissen. Hij lijdt aan longkanker, maar wil zich niet laten behandelen. Zelfs zijn vriendin is niet op de hoogte van zijn ziekte. Als Marco door een mysterieuze oudere dame wordt uitgenodigd om in India een gigantisch aquarium te bouwen, volgt een aaneenschakeling van bizarre en onverwachte gebeurtenissen... '
Meer valt er niet te verklappen van dit verhaal want dat zou spijtig zijn voor de toekomstige lezer. Het verhaal is geschreven met een onvoorstelbare fantasie en een vlotte pen. Heerlijk boek.

 

men in bed

Kit Bike by Lucid Design

'Samba' van Olivier Nakache en Eric Toledano

Behoorlijk zwakke opvolger van die aanstekelijke 'Intouchables'. Terug met knappe Omar Sy en Charlotte Gainsbourg (als haarzelf). Tahar Rahim blijft schattig om naar te kijken, maar is niet genoeg om een film goed te krijgen.

Je voelt dat het regisseursduo vertrokken is vanuit een concept. Op papier hebben ze alle thema's uitgedokterd om terug een succes film te maken. Ik verdenk hen er zelfs van dat ze het verhaal hebben gemaakt rond die ster acteur Omar Sy. Het verhaal over Samba Cissé, een Senegalese immigrant die al tien jaar clandestien in Frankrijk verblijft komt maar niet op gang, is niet grappig genoeg en pakt niet. Een behoorlijk kleffe en tegenvallende film. Niet gaan zien.

Art residencey space on the Isle of Eigg, Scotland

Flor

Flor is toegekomen. Eerste dag bij ons thuis. Even wennen. We geven hem alle tijd en ruimte. Welkom Flor.

Carola heeft smaak

Leuke babbel met super leuke vriendin die dan ook nog eens een goede smaak heeft.

altijd geweten dat hij dat goed kan...

'Zie de mens' Manu Keirse

'Het is niet omdat je kijkt naar mensen dat je hen ook echt ziet. Het gaat niet om wat ze hebben of wat ze kunnen, maar om wie ze zijn en wat ze betekenen'. Manu Keirse
Manu Keirse doet in dit boek een opvallende oproep om de verregaande fragmentatie in onze maatschappij een halt toe te roepen. Hij pleit voor een radicaal nieuwe manier van kijken, een manier die de waarde en waardigheid van mensen centraal stelt. Want pas als we dat doen, kunnen we waarachtig met elkaar omgaan. En dat is de echte uitdaging als je zorg wil dragen voor anderen, in je gezin en je familie, in de opvoeding en in het onderwijs, in de gezondheidszorg en in de zorgverlening, of als leidinggevende in een organisatie.

Flor is op komst

'Mommy' Xavier Dolan

Als't goed is, is't goed, alleen is deze film beter dan goed. Hij is subliem ! Reeds de vijfde film en zeker ook zijn beste. Dit voorjaar was er nog 'Tom a la ferme' maar 'Mommy' overtreft alles. Het is een soort vervolg op zijn eerste 'j ai tue ma mere' waar we de zoon (Dolan zelf) volgen die leert omgaan met zijn krankzinnige moeder. Nu volgen we meer moeder die moet omgaan met haar ADHD zoon. Wat de acteurs hier laten zien grenst aan het onvoorstelbare. Anne Dorval en Suzanne Clément spelen fantastisch, maar dé ontdekking is toch wel de jonge, knappe Antoine-Olivier Pinon.

Xavier Dolan kan met zijn beelden die sfeer opwekken die helemaal past bij mijn gevoel. Ik kan het bijna niet in woorden uitdrukken, maar de trage beelden, de juiste harde muziek, de bijzonder knappe mensen, de kleuren ... het geheel klopt altijd bij hem. Het is net DIE sfeer zoals ik het ook voel en denk. Fantastisch wat deze jonge man op het doek kan weergeven. Na de film was ik helemaal van mijn stuk. Zeker dit thema 'moeder><zoon' relatie is me wel gelegen of moet ik eerder schrijven, belegen.

De laatste weken waren een rollercoaster van gevoelens. Het verlof in Zuid Spanje met mijn man, de lichamelijke intensiteit maar ook de hevige en noodzakelijke woorden die we er hadden + het gevoel van nieuwe start. Nadien, bij terugkomst, de eventuele aankoop van 'ons droomhuis' in de Ardennen. En dan deze week het overlijden van onze poes. Ik voel me niet zwak, wel emotioneel wakker. Deze film versterkte dit gehele gevoel. Indrukwekkend. Absolute aanrader.

'Top of the Lake' Jane Campion en Gerard Lee

Helemaal in de ban van deze televisieserie Top of the lake, geschreven door Jane Campion en Gerard Lee. Campion regisseerde de serie samen met Garth Davis. Het is een coproductie van BBC Two, het Amerikaanse Sundance Channel en de Australische zender UKTV. De opnames werden gemaakt in Nieuw-Zeeland. Voorjaar 2014 was het te zien op Canvas. Met dank aan J.P. om de serie op stick te zetten. Nu dus genoten van de eerste zes afleveringen uit het eerste seizoen.
Niet alle acteurs spelen overtuigend, maar het is een intrigerend verhaal over een zwanger tienermeisje dat verdwijnt in de bossen. Mysterieus, knappe natuurbeelden, droomhuizen, prachtige geëmancipeerde mannen en een verhaal dat overeind blijft. Aanrader.

Het huis is leeg zonder Brigitte

'Liefde een onmogelijk verlangen' Dirk De Wachter

Ondanks de zeer ongemakkelijke kaft en de vervelende lay-out is dit dunne boek een absolute aanrader. Dirk De Wachter is psychiater-psychotherapeut en diensthoofd systeem- en gezinstherapie aan het Universitair Psychiatrisch Centrum van de KU Leuven.
Met een eenvoudige logica beschrijft De Wachter zijn kijk op de liefde. Het boekt raakt me in zijn eerlijke eenvoud. Hij durft een aantal evidenties aan te kaarten zoals 'de obsessie van het geluk' of 'het pleidooi om ongelukkig te zijn'. Eindelijk durft hier er nog eens iemand zich uitspreken over de kracht van een monogame relatie, maar ook over de moeilijkheden hierrond. Ik kan hem ook helemaal volgen in zijn oordeel en mening over de snelheid en efficiëntiedrang binnen de hulpverlening/therapie. Alles moet snel gaan en problemen dienen gedragsmatig te worden opgelost. Niet dus volgens De Wachter. Hij is geen voorstander van de commercialisering rond 'mindfulness denken' maar wil mensen laten in hun gevoel (depressie, ongelukkig zijn ...). Ik herken hier sterk de ACT theorie, waar ik zelf geruime tijd fan van geworden ben.
Het boek leest vlot, de foto's zijn goed gekozen enkel de poëzie en vele verwijzingen naar song teksten zijn er voor mij te veel aan.