'Yellow White' by Ellsworth Kelly (1951)

paviljoen academie

koffie in de stad

'Una pistola en cada mano' by Cesc Gay

Vol verwachting naar deze Spaanse nieuwe gaan kijken. Het verhaal zag er goed uit en een Spaanse tragikomedie over een handvol mannen en hun relatieproblemen, zit meestal raak. Niet zo met deze 'Una Pistola en cada mano' met o.a. Javier Camara, Ricardo Darin, Cayetana Guillen Cuervo, Jordi Molla, Eduardo Noriega ...
De film gaat over de zwakte van de man ... bekeken vanuit een (sterk)vrouwelijk standpunt. De verhalen waren soms iets te voorspelbaar, te veel in senario gezet en te weinig grappig. Misschien had ik iets te veel 'Modovar' verwacht. Toch heb ik genoten van de lange, Spaanse dialogen tussen de 'mannen', maar voor deze film hoef je niet naar de bioscoop te gaan, op DVD kan dit ook.

Regenboogtrap

Vandaag in 'De Morgen' (do 05/09/'13 p. 15)
  'Geverfde trappen geven kleur aan Turks protest'
'een 64-jarige man wilde zijn buurt wat opfleuren. Maar de trappen werden al snel geadopteerd door de Holebi- en 'Taksim'- beweging.'
Da's nog eens origineel nieuws... intussen is de trap al terug overgeschilderd in de oude kleur grijs.

shower

Het blijft zomer ! Zalig

Brrrrrrrrrr...

woody Allen

jongensdroom

'Bloemen verwelken, mensen vergaan ... planten blijven altijd bestaan'

Elk weekend ga ik nu op bezoek bij mijn moeder in het rusthuis. Buiten is het druk en zoeft de tijd voorbij, hier staat alles stil ... soms heb ik zelfs het idee dat de tijd hier achteruit gaat. Iedereen in zijn stoel, iedereen aan het eten of iedereen op het toilet. Het is een leven in gemeenschap zonder met elkaar in contact te komen. Elk leeft hier in zijn wereld en zit in zijn eigen tijdsbeeld. Op het moment dat ik mijn moeder bezoek is ze met haar jurk aan het 'frunniken'. Ik denk dat ze naailes aan het geven is. Ooit was het haar job, vele vele jaren geleden. De laatste tijd praat ze niet meer duidelijk, het is eerder een gebrabbel waar ik niet veel van kan maken. Wanneer ik haar voeten masseer zegt ze plots : 'Amai dat doet deugd'. Ondertussen werkt mijn man in de moestuin van mijn vader. Hij zaait en plant en wonderwel begint alles goed te groeien. Als ik uit mijn teletijdmachine (rusthuis) terug op 'de Limberg' kom doet het ook deugd om terug leven te zien. Ook al eten de konijnen de kolen weg, alles blijft groeien. De natuur valt niet te stoppen.  

'Ruhm' Daniel Kehlmann

Normaal gezien hou ik niet van kortverhalen, maar deze 'Roem' is anders. Op één of andere manier komen de fascinerende verhalen elkaar tegen. Bijzonder scherp geschreven. Blijkbaar wordt deze Daniel Kehlmann het 'wonderkind van de Duitse literatuur' genoemd en dat kan ik wel volgen. Heerlijk hoe die man schrijft. Waar haalt hij zijn verhalen vandaan : 'Een man wordt op zijn nieuwe mobiel telefoon gebeld voor iemand die hij niet kent en omdat zijn eigen leven saai is, besluit hij diens identiteit aan te nemen... / Een beroemd acteur wordt opeens door niemand meer herkend, een imitator heeft zijn plaats ingenomen... / Een vrouw die haar identiteit verliest... / Een man die een dubbelleven leidt met zijn vrouw en maitresse... ' Ik heb het boek in één ruk uitgelezen en genoten tot de laatste letter. Weet nu al dat ik meer wil lezen van deze Duitse schrijver en meesterverteller.

Boerenomelet

Geen heerlijker ontbijt, dan een stevige boerenomelet. 'De liefde van de man gaat door de maag' bij mij is die liefde nog heel groot.

Bellissima

"Hässelby" Johan Harstad

Vreemd boek van deze Noorse schrijver Johan Harstad. Het eerste deel start sterk : 'In een klein flat in Hässelby (voorstad van Stockholm) woont Albert Aberg in bij zijn breiende vader. Ooit beleefde Albert grootse avonturen, maar vanwege aanhoudende telefoons van zijn eenzame vader, besloot hij terug te keren naar het betonnen Hasselby. Twintig monotone jaren werkt Albert in de plaatselijke elektronicawinkel (een crèche voor volwassen kerels) en leidt hij een leven zonder toevalligheden en risico's. Tot op een regenachtige septemberavond zijn vader overreden wordt door een vrachtwagen...'
Terwijl het eerste deel verrassend, rijk van taal en indrukken en fris geschreven is (met o.a. de Star-Wars poppetjes in Hongkong) , begint het tweede deel al gauw te vervelen en mijn aandacht te vervagen. Ik ben er niet wild van.