'Mama Tandoori' Ernest van der Kwast

IK vond het een té gemakkelijk boek en een iets te vlugge verwijzing naar 'De helaasheid der dingen' van Dimitri Verhulst. Het verhaal pakt en plakt niet. Ander en beter nu.

De Genoten

Genoten van 'mannen-dans-gezelschap',        
 "De Genoten" in Zinnema.

Genieten van "De Genoten" is een genot voor de genieters !

Anderlecht

'Standing male nude torso' by Andy Warhol

Citroen Dyane

'Tom a la ferme' Xavier Dolan

Het is inmiddels zijn vierde maar zeker niet zijn beste. Toch weet ik deze prent best te waarderen. Xavier "is" de film, hij regisseert, plakt en monteert en is gans de tijd in beeld, het stoort geen enkel moment. Deze 'Tom a la ferme' heeft een aantal sterke, spannende scenes maar ook een aantal minder geslaagde momenten. Het is een vreemde bizarre film met verschillende aspecten. Op het einde van deze film blijf je met een aantal vragen zitten en dat geeft niet, dat is niet belangrijk. De film moet het hebben van zijn sfeer. Ik hou van dit experiment, het onaffe maakt het juist goed. Zoals mijn trouwe SPOT blog lezers weten, zal dit zeker niet de laatste film zijn die ik van hem ga zien. Met deze prent toont hij aan dat hij nog moet groeien. IK weet dat deze regisseur ooit nog eens een klassieker gaat maken. Goe bezig en aanrader voor de échte filmliefhebbers.

Nek

'Gravity' Alfonso Cuaron

Dit is lachen met de filmliefhebbers ... Dit is geen film !
Waarschijnlijk mag je dit enkel zien op groot scherm ... en dan nog ... waar zit het verhaal ?
Ongeloofwaardig dat deze banale prent Oscars heeft gewonnen. Ik heb spijt dat ik hem dan toch gezien heb op DVD.

Gelukkig had ik ook nog 'Blue Jasmine' voorzien om de pijn wat te verzachten.
Ik kijk er nu al naar uit om deze week Xavier Dolan's 'Tom a la ferme' in de cinema te bewonderen, 'The eastern boys' staan ook nog op het programma.

En nu maar heel vlug deze draak 'Gravity' van Alfonso Curaron vergeten en bannen uit het geheugen.

'Ich und Kaminski' Daniel Kehlmann

Vanaf de eerste letter zit het hier helemaal raak. Schitterend werk, sterk geschreven en een fantastisch verhaal.

Kehlmann is geen onbekende, mijn eerste kennismaking en absolute ontdekking was 'Ruhm' . Een aantal fascinerende kortverhalen die ik in één ruk moest uitlezen. Het boek doorgegeven aan mijn man, die er ook meteen weg van was. Nadien naar de boekenwinkel op zoek naar ander werk van hem maar vreemd genoeg was er niets van hem voorhandig. Men kondigde toen wel zijn nieuw boek aan dat nog moest uitkomen. Vanaf het moment dat 'F' er was heb ik het direct gaan aankopen. In deze inspirerende roman vertelt de Duitse schrijver Daniel Kehlmann over vier levens, die van de schrijver Arthur Friedland en die van zijn drie zonen. Wederom een sterk verhaal dat enkel naar het einde toe wat minder was.

Nu in de BIB deze 'Ich und Kaminski' ontdekt en weer helemaal enthousiast. De roman is verteld vanuit de ik-persoon, de uiterst arrogante Sebastian Völkner, die overkomt als een onaangenaam persoon. Hij is van plan om de biografie te schrijven van een ooit bekende kunstenaar die nu vergeten lijkt te zijn. Manuel Kaminski was een tijdgenoot en bekende van kunstenaars als Matisse, Picasso en Oldenburg. Deze Kaminski is inmiddels bijna blind en leeft met zijn dochter teruggetrokken in een huis in de Alpen. Daarom veronderstelt Völkner dat Kaminski elk moment kan doodgaan en dat hij als eerste een klapper kan maken met Kaminski's biografie...
Maar het loopt anders dan verwacht...
Het verhaal is simpel verteld en zit razend knap en eenvoudig in elkaar. 'Ich und Kaminski' leest als een satirische thriller met heerlijke wendingen. Ik moest het in één ruk uitlezen. Aanrader !!!

The best spring ever !

'Hideous Kinky' Esther Freud

Ik had nog nooit een boek van Esther Freud gelezen. Esther, jawel de dochter van schilder Lucian Freud en achterkleindochter van psychoanalyticus Sigmund Freud.

In de BIB kwam ik haar debuutroman 'Hideous Kinky' (1991) tegen, het is me niet meegevallen. Blijkbaar schrijft ze veel over het thema ontheemding, het verlangen naar geborgenheid en het zoeken naar een vaderfiguur. In dit werk is dit zeer sterk aanwezig.

Een hippie-moeder gaat in de late jaren zestig met haar twee dochters vanuit Londen naar Marakech (in dit boek schrijft men het Marrakesj). Het verhaal is me al heel vlug gaan vervelen en brengt me niet veel bij. Ik vond het een wat saaie lege boel en zeker verouderde lectuur. Meteen nadien begonnen in Daniel Kehlmann en merk direct dat zijn schrijfstijl me veel beter ligt. Ester Freud not my kind of thing.

Happy Easter

Ik ben aan't sparen voor een snor, dit is het streefdoel

 

spooky

Anouk Aimee