Gisteren een ganse dag op zee gezeten. Dankzij de v.z.w. ZachteKracht (organisatie die sportzeilboten ter beschikking stelt voor jongeren in begeleiding binnen de Bijzondere Jeugdzorg) een unieke dag mogen beleven. Elk jaar organiseer ik, samen met een aantal jongeren (uit verschillende gezinnen die ik in begeleiding heb), zo'n zeiltocht op onze prachtige wilde Noordzee.
Ik had dit jaar drie kandidaten, maar ééntje zat al in de jeugdgevangenis nog voor ik vertrokken was. Een andere, die niet meer bij zijn moeder wil wonen, leeft ondergedoken bij een vriend aan de andere kant van de stad. Ik had hem vrijdag nog aan de lijn en hij was zeker van plan om mee te gaan. Maar zaterdagmorgen was hij van deze aardbol verdwenen. Nog aan de deur gestaan van zijn 'onderduik-adres' maar ook daar geen gehoor. Dan maar om stap met C. Een Turkse jongen waar ik de dag voordien niet zo'n leuk gesprek had met hem, zijn vader en zijn consulent vanuit de Jeugdrechtbank. Deze jongen heeft het niet gemakkelijk met zijn ouders en had letterlijk nood aan 'gezonde lucht'.
Hij was al wakker van vier uur 's morgens, hij keek er enorm naar uit.De zee was ruw en wild, ideaal zeilweer dus ! We zijn tot drie keer terug de haven in moeten varen, omdat het zo moeilijk was de zeilen te zetten met de hevige wind. Uiteindelijk is het ons gelukt. Het was best wel heavy met de strakke wind om dit kleine sport zeilbootje recht te houden. Maar de kick is enorm. De zee, de kleuren, de kou, en dan die enorme kracht van de wind in de zeilen. Op een bepaald moment lag de boot verticaal op het water. Voor C. was het genoeg, hij wou terug op land. Voor mij had het nog even mogen duren. Zalige dag en heerlijke ervaring.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten