bejaardentehuis

Vrolijk is wat anders. Net terug van mijn wekelijks bezoek bij moeder in het bejaardentehuis. Elke week weer terug die confrontatie met het leven en het vooruitzicht om ouder te worden en af te takelen. Mijn vader vroeg me wat ik van haar vond, moeilijke vraag. Wat moet je daar nu op antwoorden. Ze zit daar in haar stoel te 'smossen' met haar chocolade pudding koek, vader en zoon zitten er op te staren. Ondertussen doet vader zijn verhaal over een uiteenzetting die hij deze week volgde over euthanasie.
Maar de zon schijnt, subiet mag ik gaan eten in de tuin bij Agnes en morgen vieren we het eerste levensjaar van mijn petekind Neruda Leon Marcus.