'Het aarzelen van de tijd' Peter Minten

Ik heb een haat><liefde verhouding met kortverhalen. De verhalen op zich, zijn sterk en overtuigend, maar ik kan het geheel niet vatten. Het zal wel aan mijn autisme liggen dat ik dit soort kortverhalen niet begrijp. Ik heb blijkbaar mijn tijd nodig om in een verhaal te stappen. Ook zo bij deze van Peter Minten. In 'het aarzelen van de tijd' worstelen mensen met het alledaagse leven. Gaandeweg ontsporen ze. Of het nu gaat om een vrouw die in de ochtendfile haar leven een nieuwe wending geeft, een werkloze die zijn verleden in een vuilnisbak propt, een dochter die op reis schreeuwt wat alle vrouwen schreeuwen, een masseur die elke zaterdag de stad ontvlucht of een man die zijn bevroren echtgenote ontdekt in de tuin van zijn buurman : Minten schept in een uitgebeende taal steeds weer vervreemding, dreiging en onrust. 'Het aarzelen van de tijd' is een lappendeken van verhalen en sprookjes. Keer op keer straffe verhalen en keer op keer weer moeilijk om in een nieuw verhaal te stappen. Tijd voor een volwaardige roman van deze schrijver.