2013 was zeker een goed jaar. Het jaar dat mijn moeder verdween in haar demente wereld. In de plaats kreeg ik een zachte tedere vrouw en heb ik mijn vader opnieuw leren herontdekken. Een jaar waar ik weer wat dichter bij mijn eigen man ben gekomen. Het jaar waar ik peter ben geworden van Neruda Leon Marcus. Een jaar met toffe vrienden. Het jaar waar ik eindelijk mijn eigen praktijk begonnen ben. Een jaar waar ik heb leren breien. Weer een jaar met Karel elke week naar de cinema. Een jaar Yoga met Anne-Marie, Luc, Wim en Geert. Een jaar waar ik mijn man heb zien dansen in goed genootschap. Een jaar waar ik de werken van Neo Rauch heb gezien maar ook knappe dansvoorstellingen van Emanuel Gat, Jan Martens en Wim Vandekeybus. Een jaar waar ik heb overnacht in een Pipo wagen. Een jaar met leuke vakanties in het Zuiden van Frankrijk, Kreta, Oostduinkerke en Zwitserland. Het jaar dat ze mij Silver Fox zijn gaan noemen. Weer een jaar met vele boeiende gasten in onze B&B Ceder en Toit. Het jaar waar we onze zevende huwelijksverjaardag vierden in ons favoriete restaurant A la ville. Een jaar waar ik elke morgen ben gaan zwemmen... en weer een jaar met goede gezondheid !
Volgend jaar staan alvast een aantal steden op het programma : Parijs, Wenen, Napels, Athene en wie weet Buenos Aires. Laat 2014 maar gauw beginnen en verder gaan op dit elan van 2013. Ik kijk er naar uit. Ook voor mijn lieve SPOTblog-volgers wens ik het allerbeste.
Wat natuurlijk niet mag ontbreken is mijn eigen film-top-tien. Ik vond het dit jaar geen sterk film-jaar en heb bijna evenveel slechte als goede films gezien. Absolute ontdekking waren de drie filmen van Urlich Seidl, je wil ze maar één maal in je leven zien, maar je moet ze wel gezien hebben !
Veel kunnen lezen dit jaar. Grote ontdekking was Erland Loe en Daniel Kehlmann, maar zeker ook genoten van Tom Lanoye en Yves Petrey. Helemaal wild ben ik over Frederik Backman. Zeker een hoogtepunt voor 2013. Hier volgt mijn persoonlijke lees top 10 :
Deze eenvoudige film over de gelukkig getrouwde politieman die tijdens zijn opleiding een andere politieman (Kay) tegenkomt, begint flauw en stereotiep maar na verloop van tijd begint het verhaal wat grauwer en rauwer te worden. Vooral het open einde is wel sterk. De verscheurende keuze van deze politieagent, die ondertussen ook nog eens vader wordt, is knap in beeld gebracht. Vandaag leest ik in de krant (De Morgen p. 13)het artikel over Wall Straattycoon Robert Wilson die honderden miljoenen uitgeeft en uiteindelijk uit het raam springt. De man scheidde veertig jaar geleden en maakte er geen geheim van dat hij homo was. Hanno Koffler, Max Riemelt en Katherina Schüttler doen hun best maar het zijn geen top acteurs. Toffe film.
Fris dynamisch portret over een jonge danseres (Greta Gerwig) die in trendy New York een leven tracht op te bouwen. Het verhaal is wat pover, maar het gaat snel vooruit en de zwart wit beelden maken er iets kunstig van. Ik heb het graag gezien.
Ik merk nog maar eens dat ik niet zo gek ben van Amerikaanse auteurs. Zoals ik in mijn vorig boek (Woody Allen : Louter anarchie) te snel las, kon het hier niet snel genoeg gaan. Cunningham neemt zijn tijd om je helemaal mee te nemen in zijn sfeer. Drie verschillende verhalen in drie verschillende tijden met een centrale rol voor het boek 'Leaves of Grass' van de visionaire Amerikaanse dichter Walt Whitman. De twee eerste verhalen lazen nog vlot, na het laatste derderangs sciencefiction verhaal was ik blij dat het boek uit was. Ander en beter nu. Dit was geen goed boek.
Absolute psychoanalytische chaos dit, vrij recente, 'Louter Anarchie' met absurde kortverhalen van Woody Allen. Sommigen moest is herlezen omdat ik niet meer wist wat ik aan het lezen was. Misschien ook iets te vlug willen lezen. Dit is zo'n boek waar je bij elk verhaal even moet blijven stilstaan. Allen neemt je mee in de meest absurde situaties en daarvoor moet je tijd nemen. Misschien is dit ook zo'n boek dat je met meerderen moet lezen en elke verhaal op zich analyseren. Een goed voornemen voor het nieuwe jaar om zo'n "boeken-lees-club" op te starten. Wie zin en goesting heeft weet mij te vinden. Een ouder boek van hem 'De boze tijden waarin wij leven' (ook met tal van kort verhalen) was sterker. Zijn laatste film 'blue jasmine'zal zeker voorkomen in mijn filmSPOT top tien voor 2013, deze 'louter Anarchie' zal je niet terugvinden in mijn boekenSPOT top tien.