dinsdag 25 februari 2014

'Ken je kwaliteiten' Mandy Evers, Els Loman, Willi Soepboer


Dit eenvoudig spel werkt altijd. Zestig verschillende kwaliteiten op kaarten. Ik laat ze afzonderlijk door de gezinsleden trekken. We zoeken samen naar de verklaring van het woord/kwaliteit en geven dan deze kaart aan één van de gezinsleden. Het brengt een nieuwe, andere taal binnen in het gezin, het werkt positief versterkend en het is gewoon leuk. Standaard methodiek binnen mijn gezinstherapie.

vrijdag 21 februari 2014

geertvb.wordpress.com

Er is vandaag weer hard gewerkt in eigen praktijk en dat voelt goed.
 

'American Hustle' David O. Russell

American Hustle Liedje - American Hustle Muziek - American Hustle Soundtrack - American Hustle FilmscoreGenoten heb ik van deze schitterend onderhoudende prent 'American Hustle' met een bijna onherkenbare Christian Bale en verder met even schitterende sterren als Amy Adams en Jennifer Lawrence. Bijna onvoorstelbaar hoe deze dames in aanwezigheid van Bale, maar ook Bradley Cooper de sterren van het dak spelen en acteren. Absoluut puur genot voor oog, hersenen en zelfs lachspieren.
Van mij mag deze film met alle Oscars gaan lopen. Zeer terecht.
Ik begin er niet aan om het verhaal te vertellen want dat is een bijna onmogelijke opgave. Eén en al oplichterij, maar met klasse.
Heerlijke film die ik iedereen wil aanraden. En bovenop originele sexy filmmuziek. Ga deze zien !!!

woensdag 19 februari 2014

Michael Fassbender

"I don’t know what’s going to happen. I’m flavor of the month at the moment, but somebody else is going to roll around the corner in three months’ time. I just want to keep working. I can’t stop!"
— Michael Fassbender
 

'Maison Guiette' Le Corbusier (1926 Antwerp, Belgium)

Le Corbusier | Maison Guiette
Antwerp, Belgium, 1926.
De enige Le Corbusier in Antwerpen en toch geen beschermd monument.

'Geschiedenis van een gevallen engel' Henning Mankell

Geschiedenis Van Een Gevallen EngelEindelijk nog eens een boek van mijn favoriete schrijver. Via een KNACK aanbod, dit dikke boek, zeer goedkoop kunnen aanschaffen. Met plezier in begonnen. Mankell lezen is zoals thuis komen. Het voelt goed. Hij kan ongelooflijk schrijven en weet zijn verhaal rustig, maar met enorm veel oog voor details, op te bouwen. Wonderwel is mijn aandacht beginnen te verslappen. Hanna, het hoofdpersonage, kon mij als maar minder boeien. Misschien lag het ook wel aan een zekere afstandelijke beschrijving van de schrijver.

Het verhaal : 'Februari 1905. Hanna Lundmark staat aan de reling van het stoomschip Lovisa en kijkt toe hoe de overleden stuurman, haar echtgenoot, zijn zeemansgraf tegemoet gaat. Nog geen jaar later is ze eigenaar van het grootste bordeel in Lourenco Marques, Mozambique toen nog een Portugese kolonie. Het jonge, afhankelijke meisje is veranderd in een vrouw met macht...'

De geschiedenis van een gevallen engel raakt een heikel thema aan. De Kolonisatie en het brutale racisme dat daarmee gepaard ging.
Ik lees Mankell liever met zijn verhalen uit het hoge koude noorden met zijn norse bijzondere mannen. Ik vond het niet zo'n goed boek.

zondag 16 februari 2014

Mossel of Skrei

Wat is dat vandaag toch met het vis-aanbod. Mijn broer komt net terug van een weekend Oostende en wil voor mij een stuk Skrei bakken. Ik verschil nogal van mijn broer, zo kan hij bijvoorbeeld heel goed koken en natuurlijk zou ik heel graag willen ingaan op zijn culinaire aanbod. Maar Phil was hem voor. Die wil voor mij mosselen maken, vers van de markt. De mosselen winnen het van de Skrei, ook al omdat er na de mosselen zal genoten worden van de 'Euro Trash' op één. Jawel, ik mag mij stilaan weer verheugen op het grootste feest van het jaar : het Eurovisiesongfestival

Valentijn voor vader van moeder

Mijn vader heeft deze week zijn verdiende Valentijn gekregen. Hij gaat twee keer per dag, zeven op zeven, mijn moeder helpen tijdens het eten in het bejaardentehuis. Ze woont er nu reeds, tegen alle verwachtingen in, bijna een jaar. Ze is gelukkig, dat zie en voel ik wanneer ik haar op zondag ga bezoeken en haar voeten masseer. Als een mens niet meer stapt, beginnen die serieus op te zwellen. De wekelijkse voetmassage doet haar goed. Ondertussen is ze druk bezig met het vertellen van verhalen, maar allemaal in haar taal, een soort brabbeltaal waar ik niet veel van kan uitmaken. Af en toe komt er een herkenbaar woord uit.

Met tranen in zijn ogen vertelde mijn vader me vandaag dat moeder, zijn vrouw, opeens tijdens een zeldzaam helder moment hem zei : "Awel Jan, ik zie U nog altijd graag". Liefde, er staat geen leeftijd op, maar ik denk dat mijn ouders elkaar nog nooit zo graag hebben gezien als nu tijdens de dementie. Mooi en ontroerend. 
Elke week weer verschiet ik van mijn vader. Tijdens onze wekelijkse koffie, bij hem thuis in de zetel, begint hij vragen te stellen over mijn werk, mijn ambitie en mijn relatie. Daar moet je dan midden tachtig voor geworden zijn. Maar onder het motto 'beter laat dan nooit' mag dit tellen. Het is nu in hun laatste levensfase dat ik emotioneel eindelijk dicht bij mijn ouders sta en dat doet deugd. Het is voordien anders geweest. Voor mij mag het zo nog even blijven duren.

vrijdag 14 februari 2014

'12 Years a Slave' Steve McQueen

12yearsaslavePosterrunWhiteBIG12De nogal voorspelbaar historische dramafilm '12 Years a Slave' geregisseerd door Steve McQueen is gebaseerd op de autobiografie 'Twelve Years a Slave' (1853) van Solomon Northup. Deze Solomon is een vrij man en woont met zijn gezin in New York. Wanneer zijn gezin de stad uit is wordt hij door twee mannen ontvoerd. (Heel even dacht ik  nog dat dit een ander verhaal ging worden.)  Vastgebonden wordt hij naar het zuiden gestuurd en verkocht als slaaf. Als slaaf wordt hij jaren lang afschuwelijk behandeld. Het is een bijna onmogelijk en onvoorstelbaar verhaal.
Zoals veel mensen nog een aversie hebben tegen Duitsers (n.a.v. hun oorlogsverleden), zo begrijp ik waarom ik dat heb met Amerikanen. Een tolerant volk was (is ?) het niet. De korte heilige symbolische timmermansrol (lees Jozef) voor Brad Pitt gaat er wat over. Maar hij was dan ook een grote geldschieter voor deze prent. Een typisch Amerikaans product met veel leed en uiteindelijk een happy end waar ikzelf (ik moet het toegeven) ook wel een traan heb weggepinkt. Voor mij geen Oscars voor deze film, ook al is Michael Fassbender wederom de ster van dit spektakel.