Familie Therapie Terra

Onze dure F.F.T. (Functional Family Therapy)licentie met Amerika loopt ten einde in april dit jaar. Het is een lange, moeizame rit geweest en ik zal de wekelijkse Skype met mijn Amerikaanse supervisor Kelly missen. Maar na vier jaar zit het in mijn vel, het zit in mijn systeem. Vanuit de Raad Van Bestuur, de opdracht gekregen om van dit Amerikaans therapeutisch model een geheel eigen en aangepast Vlaams model te maken.
Samen met mijn coach en twee leuke, boeiende collega's zijn we vandaag begonnen aan deze nieuwe rit. Een nieuwe uitdaging. Begin april verwacht men dit eigen model. De naam hebben we al F.T.T. (Familie Therapie Terra). Niet bijster origineel, maar wel herkenbaar voor de doorverwijzers. Jawel, ook binnen de sociale, non-profit sector beginnen we hoe langer hoe meer commercieel te denken.
We zijn nog maar net begonnen, maar ik weet dat het model er gaat staan. Het gaat iets bijzonder worden. Maar vooral wij gaan hierdoor een aantal gezinnen in relationele nood een alternatief kunnen bieden. Ik weet dat het werkt. En natuurlijk kan ik het zelf helemaal inschakelen in mijn eigen praktijk.

Solliciaties

Samen met directie, coach en collega op zoek gegaan naar nieuwe collega. Zesendertig brieven weerhouden, tien kandidaten kunnen uitnodigen en uiteindelijk na wijs beraad een goede keuze kunnen maken. Welkom Gudrun !

Hotel Le Corbusier

Marseille, Hotel Le Corbusier. Eén van de meest fascinerende plaatsen waar ik ook verbleven heb.

Een leuke zondag

Niets beter dan thuis de dag starten met Yoga en vrienden. Speciaal op aangepast zondag tempo en met iets andere oefeningen. Annemarie, onze huidige Yoga-lerares, kent ons intussen goed. Nadien zouden de meesten vlug vlug moeten doorgaan, maar meditatie en yoga hebben hun effect gehad en uiteindelijk bleef iedereen voor brunch en aangename zondagmiddag babbel. Nadien ook nog tevreden B&B gasten mogen uitwuiven. Met het vooruitzicht om straks te mogen dineren bij Luc en Phil en samen met hen te genieten van 'Euro-song-trasch' kan deze dag niet meer stuk... ook al had ik heel graag in bos gezeten. Dat komt nog.

Kraftwerk

ziek zijn

De afgelopen dagen nog eens goed ziek geweest.

Hoesten niezen en een slap gevoel.

Vooral nu beterschap in zicht is moet ik veel denken aan m'n goede vriend F. die zich al zeven jaar ziek voelt.

Sommige zaken vallen nu ook meer op, zoals de reclame voor Danone, met niets dan lachende gezonde mensen.

Hoe fake kan reclame zijn.

Vandaag nog kalm aan, morgen start ik de dag met Yoga.

Donald Judd

'Dallas Buyers Club' Jean-Marc Vallée

Ik wist wel dat Jean-Marc Vallée sterk werk kan afleveren (denk maar aan 'CRAZY'), maar deze 'Dallas Buyers Club' overtreft alles.

I N D R U K W E K K E N D

Dit schitterende document is gebaseerd op het waargebeurde verhaal rond Ron Woodroof, stoere elektricien, drugsgebruiker, vrouwenversierder en homofoob die in 1986 de diagnose hiv en aids gesteld kreeg en nog slechts dertig dagen te leven zou hebben. Hij begon het medicijn Retrovir AZT in te nemen, de enige legale drug die op dat moment in Amerika verkrijgbaar was, maar dit bracht hem oog in oog met de dood. Om te overleven smokkelde hij allerlei alternatieve medicijnen vanuit de hele wereld de Verenigde Staten in. Lotgenoten kwamen ook bij hem terecht, en samen met dokter Eve Saks en lotgenoot Rayon vormde hij onbedoeld de Dallas Buyers club. Zij waren de eersten die betalende patiënten voorzagen van deze in Amerika illegale medicatie. De FDA (Food and Drugs Administration) en de grote farmaceuten gingen al snel de strijd met hen aan. Ron Woodroof zou pas 2557 dagen na zijn diagnose sterven.

Straf verhaal maar vooral indrukwekkende vertolking door Matthew McConaughey en Jared Leto. De manier waarop zij beiden, elk op hun eigen manier hun rol neerzetten is nooit gezien.

naai kist Bambi

Philip Seymour Hoffman

                   Een groot verlies...

'NOORD feest' Bert Vanlommel

Gisteren nog eens goed kunnen dansen op een 'NOORD-feest'. Het zijn fuiven georganiseerd in bars en clubs van allochtone gemeenschappen of minderheidsgroepen om ontmoetingen tussen verschillende culturen en generaties te stimuleren. Veel allochtonen heb ik niet gezien en het publiek was vooral jong, zeer jong.
Dankzij deze betaalbare fuifgelegenheden buiten het reguliere clubcircuit is de toegankelijkheid en positief imago van Antwerpen Noord en Borgerhout vergroot. Bewijs dat zelfs onze Brusselse vrienden mee komen dansen. Prachtige locatie in de oude Peck fabriek, Kattenberg, Borgerhout. Vandaag kleine kater op bezoek.

ACT therapie

Na vier jaar opleiding F.F.T. (Functional Family Therapy), ben ik klaar voor een nieuwe therapie opleiding : ACT ! Vorige vrijdag eerste intensieve kennismaking en onderdompeling met sympathieke en beetje vreemde trainer Sara Bosmans.

ACT is een 3e generatie gedragstherapie. Een op acceptatie gebaseerde gedragstherapie, verdergaand op mindfulness. Het is een Functionele analytische therapie waar de nadruk ligt op acceptatie, mildheid, waarden en transcendent zelf. Het is een evidence based gedragstherapeutisch behandelingsmodel.
De effectiviteit van ACT is onderzocht en bewezen bij verschillende problematieken : depressie, angst, chronische pijn, psychose, diabetes, en arbeidsgerelateerde problemen.

Kernbegrippen in ACT :
- Experiëntele vermijding >< acceptatie.
- Fusie >< defusie (een gezonde afstand nemen van gedachten, ervan loskomen, kijken naar je gedachten i.p.v. vanuit je gedachten kijken.)
- waarden >< onduidelijkheden rond waarden (wat je belangrijk vindt in het leven, hoe je je als persoon wil gedragen, wat voor soort relaties je wil opbouwen...)

ACT gaat uit van een aantal observaties :

1. De alomtegenwoordigheid van psychisch lijden
2. De alomtegenwoordigheid van probleem oplossen
3. De menselijke capaciteit tot zingeving.

Het theoretisch kader spreekt me wel aan, vooral de praktische verscheidenheid in methodische aanpak.
Jawel, ik ga me intekenen voor deze boeiende opleiding.

vriezekou

'Shewasavisitor' Marc Vanrunxt en Jan Martens

Voor mij moet dans, dans blijven ! Dit was niet zo bij de voorstelling 'she was a visitor' met Truus Bronkhorst in choreografische samenwerking tussen Marc Vanrunxt en Jan Martens.

Natuurlijk ben ik bevooroordeeld en absolute fan van Choreograaf en danser Jan Martens. Ik hou van zijn frisse, gedurfde kijk maar vooral ook van zijn dynamiek. Marc Vanrunxt begrijp ik meer binnen zijn conceptuele dans, waar ruimte en publieke aanwezigheid vooral de dynamiek uitmaken.

Nu dus deze trage, zeer sobere voorstelling. Ik noem het bewust geen dansvoorstelling omdat het dat ook niet is.
Een paar uur na de voorstelling ontmoet ik Truus in de frituur. Ik feliciteer haar met de voorstelling want ze heeft dat sterk en strak gedaan, maar het is niet mijn ding. Volgende keer wil ik terug bewegende lichamen zien die zuchten en zweten, maar vooral laten zien dat dans ook communicatie is via lenige lichamelijkheid.
Succes met de voorstelling Jan.