'De spiegelingen' Erwin Mortier

Absolute fan was ik van deze Erwin Mortier. Begonnen met 'Marcel', 'Alle dagen samen', 'Pleidooi voor de zonde',  maar vooral de heerlijke 'Mijn tweede huid' en 'Sluitertijd' zijn TOP. Sinds zijn 'Godenslaap' ben ik afgehaakt. Natuurlijk indrukwekkende literatuur, maar geen ontspanning meer, wellicht ook de bedoeling van deze schrijver. Zijn laatste boeken vragen om concentratie. Bepaalde zinnen of passages moet je hernemen om ze goed te begrijpen. Zo ook bij zijn laatste 'De spiegelingen'. Het is een voortzetting van 'Godenslaap' waar de bejaarde en verbitterde Helena terugblikt op de Eerste Wereldoorlog die haar land, haar generatie en haar familie heeft geteisterd. Nu is het de beurt aan haar broer Edgard Demont die zich met meer vrijheid maar niet minder getekend, door de gehele 20ste eeuw heeft bewogen en zijn verhaal vertelt als een oude man.  Fantastisch allemaal hoe Mortier dit allemaal neerschrijft, maar voor mij vraagt dit soort literatuur te veel inspanning om nog fijn te kunnen lezen. Ik zal dan ook wel een cultuurbarbaar zijn.