Tweede boek dat ik lees van deze jonge Vlaamse belofte. Indrukwekkend hoe hij intens kan schrijven over het leven en zijn ruwe hardheid. Dit is zijn debuut roman en ik begrijp heel goed dat hij hiermee zijn naam gevestigd heeft. We volgen in dit boek Séverine Delacroix die haar rusteloze, voorspelbare leven met Daniël opgeeft om te gaan samen wonen met haar minnaar Robert en diens aantrekkelijke zoon Amedeo. Alleen al die gespannen relatie tussen (stief-) moeder en zoon is geweldig. Uiteindelijk worden alle mannen gek bij haar. Robert hangt zich uiteindelijk op, aan zijn broeksriem. Ondertussen duikt Séverine ook nog onder als hoer om er een boek over te schrijven dat uiteindelijk hopeloos flopt. Misschien was dit nevenverhaal er iets te veel aan.
Nooit zo veel droefenis bij elkaar gelezen, maar langs de andere kant ook heel herkenbare fasen uit het leven, en uit het leven vanuit een relatie. Fantastisch hoe deze jonge schrijver dit gevoel kan neerpennen. Sterk verhaal, goed boek en absoluut zeker een aanrader !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten