woensdag 17 september 2014

'ti prendo e ti porto via' Niccolo Ammaniti

Heerlijk dik boek en enorm veel spijt dat het uit is. Tweede kennismaking met deze Italiaanse Niccolo Ammaniti, een schrijver die niet kan stoppen met zijn verhalen, zalig om te lezen, geweldig om zijn personages mee te beleven.

We volgen hier een man van 40 en een jongen van 12. Ze hebben niets met elkaar te maken en komen elkaar helemaal op het einde en eerder toevallig, maar even tegen.

Pietro is een plattelandsjongen die samen leeft met zijn dronken, gevoelloze vader, zijn zieke moeder en zijn oudere broer, die zorgt voor de schapen. Zijn vriendin, Gloria, komt uit een welgestelde familie. We volgen deze jongen in al zijn 'jongens' verhalen, die best wel indrukwekkend en spannend zijn. Het is mooi hoe de schrijver deze jongen weergeeft. Zijn uitzichtloze, lege verhouding met zijn familie, zijn zwakke karakter dat van hem het middelpunt van spot maakt. Maar ook zijn eigen manier om in deze wereld te staan.

Anderzijds volgen we ook Graziano Biglia, een veertigjarige playboy met geblondeerd haar, zonnebankteint, strakke leren broek en gitaar. Deze stoere man verliest uiteindelijk, totaal onverwacht en wat oneerlijk, zijn hart aan de wat vreemde lerares Flora.
Al die verhalen spelen zich af in een fictief dorp Ischiano Scalo aan de Italiaanse Rivièra. Het is allemaal zo Italiaans, zo grappig en tegelijk ook diepdroevig. Heerlijk boek, heerlijk verhaal, fantastische schrijver. Dit boek heb ik gelukkig aangekocht, er zullen beslist meerdere volgen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten