Home alone

Alleen zijn ... niet mijn favoriet bezigheid.

De laatste jaren merk ik dat ik niet meer de sociale kameleon ben van weleer. Ik ben graag thuis, met zijn tweeën of met vrienden. Nu zit ik alleen thuis, voor lange tijd. Het vraagt wat van me. Ik moet enorm veel moeite doen om hier niet ongelukkig van te worden. Toch komt ook wel het besef dat ik niet moet overdrijven. Hoeveel mensen zijn er niet alleen. Zijn we niet altijd alleen in dit leven, op deze aarde ?
Ik ben enorm gecharmeerd door mijn vrienden. Blijkbaar kennen ze me goed en weten ze dat ik een extra opkikker nodig heb. Telefoons, sms'en en onverwachte bezoeken ... het overvalt me, maar het voelt ongelooflijk hartverwarmend aan. Langs alle kanten krijg ik uitnodigingen om te komen eten, een koffie te drinken in de stad of gewoon te pintelieren. Ik laat het me overkomen en neem elke uitnodiging aan.

'Burka Babes' Peter De Wit

"Opeens waren ze er. Twee dames in burka die opdoken in Sigmund. Het duurde niet lang of ze hadden de kleine psychiater uit zijn eigen strip verdrongen." Leuke strip net meegenomen van de BIB.

Neruda Leon Marcus

Mijn man is voor een aantal weken vertrokken naar Berlijn. Alleen thuis dus, maar niet voor lang.  Vanavond al meteen logement van mijn petekind. De eerste keer dat hij blijft slapen, best wel spannend. Vandaag overladen met tips van mijn bezorgde collega's, waarvoor dank. Tot zover is het ons al gelukt. Pap is op, nieuwe Pamper aan en nu bed in. Subiet rond middernacht eerste stop voor verse Pamper en nieuwe papfles. 't is heerlijk om peter te zijn.  
 

Berlijn

Mijn man heeft een atelier gevonden in Berlijn en vertrekt morgen voor twee maanden op avontuur en creatieve brainstorming. Vandaag net voor zijn vertrek nog grote kuis en inpakken. Benieuwd naar het resultaat. Donderdag twintig maart volgt er weer een vernissage.

My books

Confituur

Ik kijk elke week uit naar de boekenbijlage van "De Morgen". Met vandaag exclusief het eerste hoofdstuk van de nieuwe 'De Kleurloze Tsukuru Tazaki en zijn pelgrimsjaren' van Haruki Murakami, met even verder nog een originele boekbeschrijving door Saskia De Coster.

'De smaak van confituur' (het kleurrijke verbond van onafhankelijke boekhandels, die elke eerste woensdag van de maand tien tips geven) is fantastisch. Een zeer eigenwijs aanbod maar wel heerlijk fris en origineel.

Fijn dat deze krant blijft zoeken en durft experimenteren.

me myself and I

'Generatie V' Yolanda Buchel en Sandra Van Der Maarel

Toevallig las ik net een artikel van Wim Denolf in KNACK weekend (01 tot 07 januari p. 21) over het boek 'Generatie V'  : De angst voor 40, angst voor 50.

Vooral David Bainbridge geeft mij bevestiging : "De mannelijke midlifecrisis noemt de bioloog een fabel. Mannen kennen geen afgebakend hormonaal keerpunt en slechts een beperkte groep ervaart emotionele verwarring."

Ook nog : " We leven met angst naar de middelbare leeftijd toe, en zijn dan verrast dat het best meevalt om een midlifer te zijn. Negatieve effecten van de middelbare leeftijd hangen ook sterk samen met de houding die je op voorhand koestert. Wie er minder voor vreest, slaat er zich beter door..."
Misschien toch maar aanschaffen dat boek. Weer een reden om volgend weekend naar de 'bookshop' te gaan.

'Generatie X' Douglas Coupland

In zijn tijd moet het een hip boek geweest zijn, nu leest het rommelig en zenuwachtig, maar misschien moet je dit boek meer lezen met de jaren '90 in gedachten. 'Generatie X' gaat over de naamloze en verdacht stille generatie die in de jaren zestig werd geboren.  'Alles is al gedaan, doe niks' lijkt hun motto.
Vele dialogen tussen jongen mensen die vaak over niets gaan of op niets uitdraaien. Andere dialogen zijn dan weer wel sterk. Zo zal ik het kortverhaal over de astronaut niet vlug vergeten. Tijdens zijn bezoek hier op aarde en na het eten van een eenvoudig broodje krijgt hij een voedselvergiftiging. Hij valt in slaap en wordt maar één keer per dag wakker. Het kortverhaal begint dan te lijken op een modern 'Doornroosje'. De drie dochters van het huis zorgen om beurten voor deze astronaut en worden keer op keer verliefd op hem. Maar het is slechts de jongste die ingaat op zijn voorstel om terug naar de ruimte te gaan zodat hij kan genezen. De voorwaarde hiervoor is wel dat het meisje zal sterven omdat er maar zuurstof is voor één persoon. Eenmaal in de ruimte zal de astronaut haar terug tot leven brengen. De twee andere zussen zien het ruimteschip nog net vertrekken. Ze weten dat hun zus zal sterven en dat de astronaut gelogen heeft maar toch zeggen ze jaloers te zijn op de keuze van hun zus. Amai ... daar zit wat in ! Weer krijg ik heel veel goesting om samen met een aantal mensen te lezen en te analyseren. Dit is weer zo'n boek. Je kan het gewoon uitlezen, of je kan het boeiend analyseren.
In het boek staan links en rechts aanvullingen en woordverduidelijkingen. De ene al wat origineler dan de andere. Deze vond ik wel goed 'Stop de geschiedenis'.

I love saturdays

Koffie in bed... de fiets op naar de Bio-winkel,

Boeken kiezen in mijn favoriete boekenshop in de Wolstraat,

                 ... en terug koffie in mijn favoriete koffie bar op de Minderbroedersrui.

Mortsel

Roken

Jabberwocky

Bazel op nieuwjaarsdag

Een goed jaar

2013 was zeker een goed jaar.
Het jaar dat mijn moeder verdween in haar demente wereld. In de plaats kreeg ik een zachte tedere vrouw en heb ik mijn vader opnieuw leren herontdekken.  
Een jaar waar ik weer wat dichter bij mijn eigen man ben gekomen.
Het jaar waar ik peter ben geworden van Neruda Leon Marcus.
Een jaar met toffe vrienden.
Het jaar waar ik eindelijk mijn eigen praktijk begonnen ben.
Een jaar waar ik heb leren breien.
Weer een jaar met Karel elke week naar de cinema.
Een jaar Yoga met Anne-Marie, Luc, Wim en Geert.
Een jaar waar ik mijn man heb zien dansen in goed genootschap.
Een jaar waar ik de werken van Neo Rauch heb gezien maar ook knappe dansvoorstellingen van Emanuel Gat, Jan Martens en Wim Vandekeybus.
Een jaar waar ik heb overnacht in een Pipo wagen.
Een jaar met leuke vakanties in het Zuiden van Frankrijk, Kreta, Oostduinkerke en Zwitserland.
Het jaar dat ze mij Silver Fox zijn gaan noemen.
Weer een jaar met vele boeiende gasten in onze B&B Ceder en Toit.
Het jaar waar we onze zevende huwelijksverjaardag vierden in ons favoriete restaurant A la ville.
Een jaar waar ik elke morgen ben gaan zwemmen...
en weer een jaar met goede gezondheid !

Volgend jaar staan alvast een aantal steden op het programma : Parijs, Wenen, Napels, Athene en wie weet Buenos Aires. Laat 2014 maar gauw beginnen en verder gaan op dit elan van 2013. Ik kijk er naar uit. Ook voor mijn lieve SPOTblog-volgers wens ik het allerbeste.