je nek durven uitsteken

Ik kan het niet laten om altijd maar weer uit te kijken naar nieuwe uitdagingen. Gisteren nog eens deelgenomen aan een sollicitatie/selectie voor een nieuw therapeutisch project. "kinderen uit de knel" Ook al gaat dit nieuw avontuur weer veel energie van me vragen, toch kan ik het niet laten om me te engageren. Het is zo'n gevoel dat het NU moet gebeuren. Nu moet ik durven mijn nek uitsteken en nieuwe projecten aangaan. Begin volgende week zal ik weten of men al dan niet voor me gekozen heeft. Ben benieuwd.

foert dag

Eindelijk de moed gehad om "foert" te zeggen. Dagen loop ik te vechten om mijn vermoeidheid aan te pakken en weerstand op te bouwen. Dat gaat natuurlijk niet door gewoon maar verder te doen. Na een zware doorslaggevende Yoga les gisterenavond, dan toch het lef gehad om mijn afspraken af te bellen en zalig in bed te blijven liggen. Heerlijk is dat, gewoon slapen, rusten, dromen, genieten, fantaseren en vooral terug op positieven komen. Mijn man heeft het in de gaten en legt me in de watten, ontbijt op bed, koffie en fruitsap in de namiddag en subiet een stevige steak. Ik laat het me overkomen en geniet ervan. Morgen kan ik er weer tegenaan, nu blijf ik lekker hangen in mijn "foert" dag.

'Ohayo' OZU

Pure eenvoud, traag en mooi, prachtige kleuren en helder verhaal, dat zou de samenvatting moeten zijn voor deze 'Good morning'. Een film met hoog TATI gehalte, dezelfde kleuren en grappen en dezelfde eenvoud om maatschappelijke thema's aan te kaarten.
Voor mij gaat deze film over de kinderwereld tegenover de volwassenen wereld. Hoe kinderen kijken naar de zinloze discussies en conversaties tussen volwassenen. De zinloosheid van de 'oe is't' vraag durven aankaarten.
Maar ook zelf vastzitten in een bepaalde wens/droom (hier een TV willen hebben) en denken dat daar de oplossing ligt.
Volwassenen kunnen veel leren van kinderen en andersom, laten we open staan voor elkaar.
IK heb ervan genoten.

Asia Design Lighting Forum

praten

Weinig blog deze week omdat er zoveel tijd nodig was om te praten.

Praten over mijn relatie en het leven.
Praten over beslissingen nemen.
Praten over eerlijkheid.
Praten over keuzes maken in mijn leven.
Praten over duidelijk zijn.
Praten over mezelf, wie ik NU ben en niet vroeger.
Praten
Praten
Praten... ik ben letterlijk mijn stem kwijt. IK kan niet meer praten. Ben op, uitgepraat. Wat valt er nog te praten ? Misschien moeten we gewoon doen.

vader wordt 85

Mijn vader wordt 85. Ik heb hem enkel aan de lijn gehad. Met zijn ouder worden, komt de afstand tussen ons beiden alleen maar duidelijker in beeld. We zijn beleefd voor elkaar, maar hebben niets te vertellen. Hij staat symbool voor hoe ik het zelf NIET wil aanpakken in dit leven.
Gisteren is hij gaan "chinezen" met mijn broer (die trouwens vandaag ook jarig is) en zijn gezin. Op dit moment kan ik deze 'happy family' missen als de pest. Ik heb geen boodschap aan hun levensopvatting maar wil hen wel respecteren. Gelukkig heb ik een broer die me begrijpt en me deze ruimte geeft. We delen dezelfde vader en daardoor dezelfde overtuiging om het in dit leven anders aan te pakken.
Vader gaat nu naar zijn demente vrouw om haar te voeden in het bejaardentehuis. Het gaat blijkbaar niet goed met haar. Ze ontwaakt niet meer. Stilaan kruipt ze letterlijk weg in haar eigen wereld. Een zoveelste confrontatie voor mijn vader. Na het bezoek komt hij terug naar huis en kijkt naar "blokken" op één. Dat is zijn leven. Eindeloos wachten op het einde.
 Ik wil niet wachten op dat einde, dat komt er zowiezo wel. Laat ik alvast beginnen met mijn waarden goed te verduidelijken en tijdens mijn weg ernaartoe de 'monsters' te confronteren. Vandaag gans de dag in eigen praktijk. De ene cliënt na de andere. Het geeft een boost, ik weet dat ik dit wil ... en liefst nog veel meer.
Fijne verjaardag vader. Ik drink vanavond op Uw gezondheid een glas.

me myself and i

'Een bepaald idee van de wereld' Alessandro Baricco

Origineel boek van Repubblica column schrijver Alessandro Baricco.

Op geheel eigen wijze beschrijft hij zelf gelezen boeken die de moeite zijn. Van Andre Agassie's 'Open' tot Roberto Balafio's '2666'.

Een aantal titels kunnen noteren, maar vooral zijn manier om over gelezen werk te schrijven is heel origineel. Daar wil ik zelf ook wel naartoe. Nog een hele weg af te leggen.

Noordfeest

Uitgaan : vroeger deed ik niet liever, nu zegt het me niet veel meer. 

Gisteren toch nog eens een kans gegeven. Eerst heerlijk bijkletsen met R., een bijzondere vriend met een bijzonder gedeeld verleden. Het was lang geleden, maar we hebben elkaar terug gevonden en maken weer plannen.  Noordfeestjes, altijd lekker alternatief en leuk. Alleen al de locaties zijn zeer bijzonder. Gisteren in een aftandse Turkse club in de Diepestraat. Hier vlak bij mij achter de hoek, zeker een buurt of club waar ik zelf niet zou verwachten om er uit te gaan. De club ziet er niet uit. Even die twijfel om rechtsomkeer te maken en weg te vluchten. Maar de afschuwelijk blinkende tegels en mottig ingerichte zaal roepen iets op, maken het zo exclusief alternatief dat het goed wordt. Het duurde ook niet lang vooraleer deze plek boem vol zat. Leuke bende, combinatie van tolerant jonge hetero's met toffe gay hipsters. Dansen komt er niet bij omdat er gewoon geen plaats meer was, maar wel straffe muziek en natuurlijk veel te veel pintjes. Ik ga m'n drankgebruik wat onder controle moeten houden, zeker nu ik wil trainen aan mijn lichaam. Vandaag dus behoorlijke kater op bezoek, maar wel lekker loom en leuke avond gehad. Volgende week is het SPEK !

'Black coal, Thin Ice' by Diao Yi'nan

Ik zou het, onrespectvol, de Chinese 'Witse' kunnen noemen.
Het is een onderdompeling in de Chinese cultuur. Een andere, tragere manier van denken en doen, een verhaal dat niet spannend is maar wel boeiend, maar deze film moet het vooral hebben van zijn sterke beelden en vreemde kille locaties.

"In een Noord-Chinees bedrijvenpark wordt een lichaamsdeel gevonden. Een ander deel wordt gevonden in een kolenfabriek. Verspreid over de hele provincie duiken restanten op van hetzelfde lijk. Detective Zhang wordt met de zaak belast. Al gauw heeft hij twee verdachten in het vizier, maar de arrestatie wordt catastrofaal verprutst... "

Een eenvoudig voorspelbaar verhaal maar sterk in beeld gebracht. Winnaar van de Gouden Beer op het filmfestival van Berlijn.

Ik heb hem gezien in de prachtige zaal van Cinema Zuid Antwerpen. Voor herhaling vatbaar.

male naked

Dit ben ik !

Ik wist dat dit jaar goed voor me zal zijn. Het is zo'n dom voornemen, maar het werkt, dat probeer ik me toch wijs te maken. Eigenlijk heeft het niets met dat nieuwe jaar te maken, maar wel alles met die andere focus die ik wil leggen.

De laatste weken voel ik me emotioneel enorm sterk. Er is terug helderheid gekomen in mijn manier van denken en vooral mijn manier van doen. En jawel, soms tijdens het fietsen komen die gedachten op, die monsters die me influisteren hoe zielig ik toch wel ben. ACT heeft me geholpen om te luisteren naar die monsters, ze letterlijk aan te spreken maar me er niet meer door laten intimideren.

Het is dank zij het zuurstof tekort van mijn man, dat ik zelf meer ademruimte heb gekregen. De confrontatie om tijdens het weekend alleen te zijn heeft me wakker gemaakt. Ik ben geen eenzaat, ik hou er niet van om alleen op te staan in een leeg huis... dat dacht ik toch.

Nu heb ik een enorme rust gevonden, een nieuwe weg, een nieuwe ontdekking. Ik slaap uit, zet koffie, knuffel de poes en geniet. Maar het belangrijkste : ik besef dat ik aan het genieten ben. De laatste weken heb ik die eenzaamheid kunnen koesteren en ben  daardoor ook anderen gaan opzoeken. Wél ingaan op dat aanbod om een pintje te gaan drinken. Andere, nieuwe en boeiende mensen leren kennen. Complimenten krijgen van diegenen waar ik het totaal niet van zou verwachten. En met vrienden afspreken en hen opnieuw leren kennen.

Staat mijn relatie me in de weg ? Ik denk het niet, dat zal de toekomst moeten uitwijzen. Mijn denken stond me in de weg. Mijn gedachten hielden me vast in een domme structuur. En er zat geen actie meer in. Ik liet het allemaal gebeuren vanuit een gelatenheid. De eenzaamheid frist me op, maakt me wakker en geeft me een nieuw profiel, jawel diegene die ik was, ben en wil zijn en dat is Fijn !
 
En jawel ik moet oppassen met mijn 'happy' gevoel. Er zijn al trouwe vrienden die twijfelen aan mijn overtuiging. Onrechtstreeks laten ze me dit weten. Is Geert wel happy ? Waarom moet hij dat zo luid verkondigen ? Is dit Geert wel ?
Ik besef dat ik iets zwaarmoedigs rond mij heb hangen en weet ook van wie ik die zwaarmoedige levensvisie heb meegekregen. Deze zal ook altijd aanwezig blijven. Maar het verschil is dat ik dat gevoel wil aanpakken. Ik wil er niet meer naar luisteren en dat werkt. Jawel lieve vrienden, SPOT blog volgers, Dit ben ik !