kinderen opvoeden deel 2

Fantastisch toch het verhaal van Dimitri Bonticnck de vader van Jejoen. Hij is zelf naar Syrië getrokken om er zijn zoon, die anderhalve maand geleden naar daar trok als Jihadi, te zoeken en terug naar huis te nemen.

Vandaag in de Standaard (p 4&5) : "Hoe dichter ik bij hem ben, hoe meer ik hem mis. Ik kan niet wachten om hem te zien...".
Jongeren maken soms verkeerde beslissingen. Het is ontroerend hoe deze vader blijft geloven in zijn zoon. Ik duim vandaag mee voor hem. Hopelijk vinden ze elkaar.
Ik trek deze namiddag het bos in met vijf kleine kinderen uit het zelfde gezin. Ze wonen in het midden van een drukke winkelstraat en hebben geen tuin. In hun buurt is er niet veel groen te bekennen. Deze namiddag pik ik ze op, trek ermee naar 't bos en laat hen daar hun vrije gang gaan : rondlopen, roepen, tieren, in bomen klimmen, crossen, zingen, lachen ... wat hebben kinderen meer nodig. Hopelijk krijg ik hun ouders zo ver om dit ook eens te doen met hun kroost.