Niet gemakkelijk, dit boek uit 1897 van August Strindberg. Na het vastlopen van zijn tweede huwelijk vestigt Strindberg zich, in alle opzichten bankroet, in Parijs, waar hij zich op natuurwetenschappelijke experimenten stort. Hij keert zich tijdelijk af van de literatuur, die hem, behalve roem, veel teleurstellingen en zelfs een proces wegens godlastering had gebracht. Dit boek is geen fictie maar een autobiografisch geschrift. Het boek doet indringend verslag van de verschikkelijke 'infernocrisis' die Strindberg in Parijs in de jaren 1894-1896 doormaakte. Vervolgingswaanzin, angstaanvallen, zelfmoord- en vluchtgedachten wisselen elkaar af.
Op de flap staat dat deze Inferno een van de meest persoonlijke egodocumenten uit de wereldliteratuur is. Ik blijf wat zitten met een verweesde indruk, maar ben toch blij dat ik dit vreemde boek heb gelezen. Het past wel binnen deze sfeer van eindejaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten