Marokko

Bijna elke vrijdagvoormiddag doe ik de telefoonpermanentie met H. mijn Marokkaanse collega. We doen dit al een aantal jaren en dat schept een band. Hoe langer hoe meer praten we over ons zelf en onze gevoelens. Ondanks een cultuurverschil en een andere geaardheid kunnen we elkaar vinden. H. is meer dan een gewone collega geworden. We maken samen veel fratsen, maar kunnen best wel diep gaan in het delen van gevoelens. Da's fijn en verrijkend. Hopelijk blijven we nog een tijd deze telefoonpermanentie doen.