Vreemde, wat onevenwichtige film over het opmerkelijke leven van de Las Vegas showpianist Liberace met een voortreffelijke en zeer geloofwaardige Michael Douglas (Liberace), een nog betere Matt Damon (de vriend) en een bijzondere Rob Lowe (als plastisch chirurg) . De andere rollen (bv Liberace's moeder) zijn soms ronduit slecht en dat haalt het niveau van de film, spijtig genoeg, naar beneden.
De film heeft, vooral in het begin, nogal wat grappige scenes, en dat geeft wat vreemde reacties vanuit het publiek in de cinema zaal. Uiteindelijk krijgen we een diepdroevig verhaal te zien over homo's en hoe zijn omgaan met hun relaties.
Net voor ik naar de cinema vertrek had ik nog een pittige discussie met mijn eigen man over de impact en positie binnen onze eigen relatie. De ruimte die je aan elkaar geeft en hoe je daarover al dan niet communiceert met elkaar, niet direct mijn sterkste kant. Na het bekijken van deze film hou ik er heel persoonlijk voor mezelf geen goed gevoel aan over. Nee, samenleven als twee mannen is niet gemakkelijk en blijft een zoektocht hoe je dit optimaal met elkaar kan communiceren. Deze film kwam voor mij op het verkeerde moment, maar hij heeft me wel doen nadenken. Sterke film dus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten