Deze verrassende Frans-Belgische prent onder regie van Guillaume Gallienne (met o.a. Guillaume Gallienne (zowel als zichzelf als in zijn moederrol), André Marcon en Fancoise Fabian) is zeker geen 'gieren-lachen-brullen' film, maar wel een emotioneel (soms grappig) verhaal over een hetero jongen, die als homoseksueel wordt opgevoed en toch moet bewijzen dat hij hetero is. Ook al komen er voldoende vrolijke, humoristische passages in voor, toch is het een bevreemdend verhaal. De film is een bewerking van het gelijknamige (deels autobiografische) toneelstuk dat Guillaume Gallienne eerder schreef. De combinatie "theater-voorstelling / binnen een film" werkt hier versterkend.Omdat het verhaal nogal opzichtig met psychoanalytische plotelementen als 'het oedipuscomplex' en 'het paardenfobie' flirt, lijkt de film soms op de verfilming van de psychoseksuele ontwikkeling volgens Freud. Dit komt de film niet ten goede. Ook met het einde ben ik niet tevreden, daar had hij iets anders mee kunnen doen.
Bijzondere muziekkeuze met o.a. 'Vous les femmes' van Julio Iglesias / 'Don't leave me now' van Supertramp / en 'Vous les femmes' van onze eigen Arno.
Vreemde film, wel van genoten en ook weer een Aanrader.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten