Deze dikke kanjer van bijna 500 blz. begint vlot maar naar het einde toe begint het wat te vervelen. Het verhaal over het succes van dit boek is best wel indrukwekkend. 'Na een leven vol afwijzingen, zowel persoonlijk als literair, verwierf de Amerikaanse schrijver John Kennedy Toole (New orleans, 1937 - 1969) na zijn dood literaire- en cultstatus met deze meesterlijke schelmenroman. Tole, die depressief was en aan paranoia leed, pleegde op eenendertigjarige leeftijd zelfmoord. In 1980 werd "Een samenzwering van idioten" uitgegeven door bemiddeling van Thelma D. Toole, de moeder van de auteur, en de Amerikaanse schrijver Walker Percy.'
Het verhaal speelt zich af in New Orléans in het begin van de jaren zestig. De hoofdpersoon, Ignatius Reilly, is een intelligente maar luie man die op zijn dertigste nog steeds bij zijn moeder leeft in een woonwijk van de stad, en die door familieomstandigheden gedwongen wordt een baan te zoeken. In zijn zoektocht naar werk ontmoet hij een verscheidenheid aan kleurrijke personages. Maar voor mij is het allemaal wat té Amerikaans, soms ook té overdreven. Vooral naar het einde van het verhaal begon dit boek me wat te vervelen. Ik had ook een ander, frisser einde verwacht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten