Weer een sterke, bikkelharde en overtuigende roman van deze Vlaamse schrijver Yves Petry (zie ook SPOTblog 30 juni '13).
Na "De achterblijver", "De maagd Marino", "Het Jaar van de man", nu dus deze, niet zo eenvoudige "Gods eigen muziek" (2001).
Het hoofdpersonage Rijker West komt op een blauwe maandag tot het besef dat hij vanaf dat ogenblik nog enkel en alleen wil leven voor de liefde van een man die hij al zeven jaar niet meer gezien heeft. Hij geeft zijn job van bioloog aan de universiteit op, want zo'n prozaïsche job, past niet bij zijn verheven gevoelens. Deze beslissing is ook bepalend voor zijn directe omgeving.
Het lange telefoongesprek in het begin van het boek zet de lezer al meteen op het rechte spoor. Dit is geen slapstick (ook al lijkt het lange telefoongesprek daar in eerste instantie op) maar een diepdroevig, emotioneel zwaar beladen verhaal.
Het hoofdstuk met de jury en zijn porno vriend is ook bijzonder goed beschreven. Niet eenvoudig om goed te beseffen wie wie is, maar dat maakt het boek alleen maar origineler.
En dan nog het ijzersterke einde, hoe de baas van Rijker West, uiteindelijk toch de beslissing neemt om samen met zijn vrouw verder te gaan. Ontroerend helder, rauw maar ook zeer realistisch beschreven.
Het is mijn vierde boek van Petry, en ik weet zeker dat ik vanaf nu alles van hem wil lezen. Helder en niet te gemakkelijk geschreven maar vooral bijzonder boeiende verhalen. Aanrader.
"Hij werd een voetganger. Slechts weinigen zagen hem nog lopen of staan. Dat deerde hem niet. De liefde houdt van wandelen, God heeft haar zo gemaakt..." Yves Petry
Geen opmerkingen:
Een reactie posten